‹కొత్తపాళీ› మరో దత్తపదికి వెళ్లే ముందు… చదువరి, మీరు దీన్నెత్తుకోండి … “మనుజుడై పుట్టి దేవుడు మాయజేసె”
‹చదువరి›
వెరపు పుట్టించు ట్రాఫికు వెతల దీర్ప
మనుజుడై పుట్టి దేవుడు మాయ జేసె
భాగ్యనగరాన తన మాయ సాధ్యపడక
దారులందు జిక్కి యచటె స్థాణువయ్యె
‹నాగరాజు› చదువరీ – శెభాష్. మీ పద్యాలన్నిటిలోకి ఇదే ఆణిముత్యం.
‹కొత్తపాళీ› చమత్కారం పలు విధాల ప్రభవించింది.
‹విశ్వామిత్ర› మంచి వ్యంగ్యం, రోడ్డు మధ్యన విగ్రహాల మీద.
‹భట్టుమూర్తి› దేవుని మాయకు లొంగనిది మన నగర ట్రాఫిక్కు. ఇది నాకు చాలానచ్చిన పద్యాల్లో ఒకటి.
‹రాకేశ్వరుఁడు› వాహ్ వాహ్ … భాగ్యనగరాన తన మాయ సాధ్యపడక.. నిజమే….
‹కొత్తపాళీ› ఈ పద్యం వెనకాల పద్యం చెప్పటం సాహసమే .. కానీ మన భట్టుమూర్తి ఏమీ తక్కువ వాడు కాదు
‹భట్టుమూర్తి› దేవుడు గతంలో ఎన్నో అవతారాలెత్తి భూమికొచ్చినాడుగానీ… సహనము, సత్యము అనే ఆయుధాల మహత్తును తెలియజేయడానికి మరల మహాత్ముని రూపాన పుట్టినాడని ఈ పూరణ చేసినాను. చిత్తగించండి.
దనుజులను దునుమాడి మోదముగూర్ప ధరణిఁ
మును జనుమ లెన్నియో దాల్చె గాని, సహన
మను సబళ సత్య’మాహాత్మ్య’మలర, మరల
మనుజుడై పుట్టి దేవుడు, మాయ జేసె!!
‹భట్టుమూర్తి› సబళము అంటే శక్తి అనే ఒక ఆయుధం
‹విశ్వామిత్ర› మలర, మరల శబ్ద చమత్కారం బావుంది
‹భట్టుమూర్తి› ఆహా… విశ్వామిత్రా… మీరొక్కరూ పద్యం మీద చూపు నిలిపి, చమత్కారాన్ని అభినందించినందుకు నేను సంతోషంతో కళ్లనీళ్లపర్యంతమయ్యాను. 😉 తేటగీతికి ప్రాసకూడా కుదిరింది చూడండి 🙂
రాఘవగారి పూరణ చూడండి –
సకల భువన చరాచర జగముఁ సూపి
తిరిగి తల్లి యశోదను తృటిఁ మరల్పఁ
మనుజుడై బుట్టి దేవుఁడు మాయఁ జేసె
———————————————————————————————————————–
‹కొత్తపాళీ› రాకేశ్వరా … “కంచం మంచం పంచె సంచీ”లతో (పద్యం) సిద్ధమేనా?
‹రాకేశ్వరుఁడు› మంచం మీద కూర్చున్నాను … కంచంలో తింటున్నాను … పంచెలు సంచిలో వున్నాయి
‹కొత్తపాళీ› కానియ్యి మరి .. సంచులు విప్పు 🙂
‹నాగరాజు› కొత్తపాళీ – ఇంకానయం పంచెలు విప్పమనలేదు. అందులోనూ, గే గేయాలు కూడా పాడాడిప్పుడే
‹కొత్తపాళీ› 🙂
‹భట్టుమూర్తి› గేయాలు అంటే సరిపోలా! గేగే ఎందుకు? 🙂
‹నాగరాజు› భట్టుమూర్తి – అవునుకదా – సరిపోతుంది. మా బాగా సరిపోతుంది.
‹రాకేశ్వరుఁడు› నాగరాజు, మీరు నిజంగా మరీ సార్
‹రాకేశ్వరుఁడు› విశ్వామిత్రులంతటి భావము లేక నేను శబ్దములను నమ్ముకొని వ్రాసిన నర్సరీ రైము ఇదిగో…
‹విశ్వామిత్ర› ఇంకేం! దంచు … 🙂
‹రాకేశ్వరుఁడు›
మంచము మంచి దెందులకు మల్లె వనంబున నిద్రబోవుచోఁ
పంచెలు పట్టు వెందులకు వ్యాఘ్రపు దోలు ధరించు వానికిన్
సంచుల సొమ్ము లెందులకు సంకెల దెంచిన యోగమూర్తికిన్
powered by ODEO
‹నాగరాజు› రాకేశ్వరుఁడు – వావ్, ఏం చెప్పావయ్యా, పోతన గారి ‘బాలరసాలసాల నవపల్లవకోమల’ పద్యం గుర్తుకు తెచ్చావ్.
‹విశ్వామిత్ర› “మంచము మంచి దెందులకు మల్లె వనంబున నిద్రబోవుచోఁ ” – బావుంది
‹విశ్వామిత్ర› అయ్యో, యోగ మూర్తికి మల్లె వనమెందుకూ? అడవి గాసిన వెన్నెల లాగా!
‹రాకేశ్వరుఁడు› విశ్వామిత్ర, “మంచము మల్లె దెందులకు మంచి వనంబున నిద్రబోవుచోఁ” అని చదువుకోగలరు.
‹నాగరాజు› వనంబున అనేకంటే, మనంబున అన్నాకూడా బావుంటుందేమో (మంచి మనస్సుతో అని)
‹విశ్వామిత్ర› రాకేశ్వరుఁడు, బావుంది మార్పు.
‹భట్టుమూర్తి› ఈ పద్యం మటుకు తాళబద్ధంగా పాటలా-గే వుంది.
‹చదువరి› రాకేశ్వరుఁడు, పద్యం బావుంది. పాడుకునేలా!
‹రాకేశ్వరుఁడు› ఇందులో ఉత్పలమాల మామూలు యతి 10వ అక్షరం కదా, నేను దానికి తోడు నాలుగో అక్షరానికి కూడా కుదిర్చాను. ప్రాస – ప్రతిపాదంలోనూ రెండో అక్షరంతోబాటు ఎందులకు అని ఆరు ఏడు అక్షరాలలో కూడా కుదిరింది 🙂
——————————————————————————————————————————————–
‹కొత్తపాళీ› విశ్వామిత్ర, మీ వంతు. మొదలెట్టండి.
‹విశ్వామిత్ర› ఈ దత్త పదినే?
‹కొత్తపాళీ› అవును
‹విశ్వామిత్ర›
కంచము బల్లనెక్కినది కాళులు వంగక యవ్వనంబునే
మంచము నెత్తుటే మరచి “మంచపు టిల్ల”ని పేరు బెట్టిరే,
పంచెలు కట్ట పాపమగు, పండుగ నాడును ప్యాంటుషర్టులే
సంచుల నిండుగా ధనమె చాలను నవ్యయుగమ్మిదేగనన్
‹నాగరాజు› విశ్వామిత్ర – చాలాబావుంది.
‹చదువరి› విశ్వామిత్ర, వృత్తం చాలాబావుంది
‹రాకేశ్వరుడు› చాలా మంచి అంశాన్ని ‘దంచారు’
‹భట్టుమూర్తి› మంచి కాన్సెప్టు
‹భట్టుమూర్తి› “పంచెలు కట్ట పాపమగు, పండుగ నాడును ప్యాంటుషర్టులే,” ఇంట్లో పెద్దలు తిట్టినట్టుంది 🙂
‹రాకేశ్వరుఁడు› భట్టుమూర్తి, తిట్టక మరి ??
‹కొత్తపాళీ› భట్టుమూర్తి, తిట్టు కాదుగానీ వ్యంగ్య విమర్శ ఉద్దేశం కాబట్టి తప్పుకాదు.
‹భట్టుమూర్తి› నాది విమర్శకాదు. మెచ్చుకోలే 🙂 అంటే … మెచ్చుకోలుయేనని.
‹కొత్తపాళీ› చదువరి మహాశయా, మీరు కానివ్వండి
‹చదువరి› కందము.
పంచెలు ఎగగట్టు కొనుచు పాతక జనులే
కంచము మంచము లమ్ముకు
సంచులతో సరుకు దెచ్చి సానులకిత్తుర్
‹భట్టుమూర్తి› వరెవ్వా! ఇదీ ఆ పక్షమే 😉
‹చదువరి› 🙂 అంటారా లేదా అని చూస్తున్నా!
‹కొత్తపాళీ› ముచ్చటగా కందంలో మూట గట్టారు .. చదువరి, మీకు అల్ల “సాని” పెద్దన అని బిరుదిస్తున్నాము 🙂
‹భట్టుమూర్తి› “అల్ల” అంటే హైదరాబాదులో 🙂
‹కొత్తపాళీ› భట్టుమూర్తి, 🙂
‹రాకేశ్వరుఁడు› భట్టుమూర్తి, చదువరిగారు సైతం మన పక్షానికి దిగారు 🙂
‹విశ్వామిత్ర› “సరుకు” దెచ్చి సానులకిత్తుర్ … నాగ రాజు గారు, మీ అభిప్రాయం ఓ రెండు ముక్కలు కొత్తపాళీ గారికి ఆనక తెలియజేయండి, ముందు ముందు పనికి వస్తుంది.
‹నాగరాజు› చదువరీ – రసిక శిఖామణీ, అందుకే మరి మీకు అన్ని తిప్పలు పాపం. 🙂
‹కొత్తపాళీ› చదువరి, ఇదే వరస రాజకీయ రణరంగ బీభత్సాన్ని రెండు పద్యాల్లో వర్ణించండి
‹చదువరి›
హేతువు లేనెలేదు సభ యందున జేసెడి రచ్చరచ్చకున్
నేతల దృష్టియంత పలు దిక్కుల యాస్తులు కూడబెట్టుటే
తాతయె గాదు, ఏకముగ ధాతయె వచ్చిన దిక్కుతోచదౌ
‹విశ్వామిత్ర› చాల బావుంది
‹భట్టుమూర్తి› స్వామీ.. పద్యపు చివరి పాదానికి నన్ను దాసుణ్ణి చేశారు 🙂
‹చదువరి› రెండోది …
మోజుమీరగ పార్టిపెట్టగ బూరలూదిరి కొందరున్
పేజికొక్కటి స్కామురోదన పేపరాటవి మోగెలే
రాజకీయపు పాతకాపుల రచ్చకొంచము హెచ్చగా
‹భట్టుమూర్తి› “వీరగంధము తెచ్చినారము వీరుడెవ్వడొ తెల్పుడీ” … బాణిలో పాడుకోవచ్చు. క్రికెట్లో చివరి ఓవర్లలో బ్యాటింగ్ చూస్తున్నట్టుంది చదువరిగారి పద్యాలు కురుస్తుంటే. 🙂
‹కొత్తపాళీ› సెబాసు .. (మత్త)కోకిల కంఠం విప్ఫారు
‹కొత్తపాళీ› పేపరాటవి .. బహు బాగు
‹చదువరి› అరణ్య రోదనయని..
‹నాగరాజు› చదువరిగారికి సానులు, స్కాముల మీద పేటెంటుంది కాబోలు.
‹కొత్తపాళీ› నాగరాజు, మందు మీద కూడా
‹కొత్తపాళీ› అఫ్కోర్సు దోమల మందే ననుకోండి
‹కొత్తపాళీ› నాయనా భట్టుమూర్తి… ఈ దత్తపది నీకు – “మరక పరక చురక తరక” … ఇంకో దత్తపది “మలుపు, కలుపు, తెలుపు, నిలుపు”
‹భట్టుమూర్తి›
భ్రమరకము లూగ భామరో నీ మోము
జలదాల దోగాడు చందమామ!
అంబర యానంబున కనుక్రమమును గ-
రప రకమగు నీ యరాళ వేణి
జలదాల మాలయో జఘనంపు లీలయో!!
చురకత్తి నీ చూడ్కి చొచ్చె నెడదఁ!!!
తమలపాకుల వేళ తనివారు యీ వేళ
తరకటించగనేల తలిరుబోణి!!!!
మేటి జవరాల మనకిది మేలి మలుపు
చెలగి సుఖముల బడయగ చేయి కలుపు!
తెలుపు ప్రణయజీవ యానపు తీయఁదనము
నిలుపుకొంద మీ రేయిని నిత్యముగను!!
జలదము – Cloud మేఘము
అనుక్రమము – Method, order
రకమైన – Graceful, elegant,
నిత్యము – Always, continually, constantly
తరకటించు – To argue
బ్రౌణ్య నిఘంటు నిర్వాహకులకు ధన్యవాదాలు. 🙂
‹molla› శభాష్!
‹నాగరాజు› ఏదీ – మరొక్కసారి. ఒకదానికంటే, మరొకటి ఇంకా మెరసిపోతున్నాయి.
‹విశ్వామిత్ర› ఇదిగదా, బ్రహ్మచారి పక్షపు పద్యమంటే!
‹చదువరి› ఒక్కొక్క పదమూ రెండు సార్లు వచ్చినట్టుంది కదా!!
‹కొత్తపాళీ› దత్తపది మాటలని వేరే పదాల్లో పొదగాలన్న ఆలోచనా, పొదిగిన తీరూ అద్భుతం.
‹కొత్తపాళీ› చదువరి, ఇందాకే చెప్పాను గదా ఆయన ప్రతీదీ నొక్కి చెబుతాడని!
‹చదువరి› కొత్తపాళీ, ఔనౌను!
‹చదువరి› జలదాల అంటే..?
‹నాగరాజు› చదువరి – జలదమంటే మేఘము.
‹నాగరాజు› భట్టుమూర్తి – జలదాల అంటే మేఘం అనే అర్థంలోనే వాడావుగా ఇక్కడ?
‹భట్టుమూర్తి› ఔనండి
‹రాకేశ్వరుఁడు› అర్థాలు కావాలి…
‹నాగరాజు› రాకేశ్వరా – ముంగురుల మధ్య నీ మోము, మబ్బులలో చందమామలా ఉంది అని మొదటి పాదానికి అర్థం.
‹భట్టుమూర్తి› ధన్యవాదాలు
‹చదువరి› సీసం జటిల పదాలతో జటిలంగా ఉంది. తేటగీతి తేటగా, చక్కగా ఉంది.
‹విశ్వామిత్ర› భట్టుమూర్తి, చాల బావుంది
‹కొత్తపాళీ› చాలా సరసంగా ఉంది
‹molla› ఈ భట్టుమూర్తిగారికో భూషణాంబని చూడాల్సి ఉందనుకుంట
‹నాగరాజు› మొల్ల – ఆయన చూసుకొన్నట్టున్నారు అప్పుడే.
‹కొత్తపాళీ› molla, అందుకే సరసత ఇలా పొంగుతోంది
‹రాకేశ్వరుఁడు› భట్టుమూర్తి, భట్టుమూర్తికి , సత్యభామని అంటగట్టాల్సిందే…
‹molla› త్వరలో 🙂
‹కొత్తపాళీ› రాకేశ్వరుఁడు, భట్టు మూర్తి హీరోయిన్ను సత్యభామ కాదు, గిరిక.
‹కొత్తపాళీ› ఇంకా మంచి పద్యాలు చాలా ఉన్నాయి కానీ సందర్భోచితంగా ఇంకో నాలుగు చెప్పుకుని సభ ముగిద్దాము ఇప్పటికి.
—————–
సంకలనం: రానారె