చావా కిరణ్! పరిచయమక్ఖర్లేని ప్రముఖ తెలుగు నెజ్జనుడు. ఎంతో మంది తెలుగుబ్లాగరుల ప్రేరకుడు, మార్గదర్శి. చావా కిరణ్ కు ఇంటర్నెట్లో సొంత పత్రిక నడిపిన అనుభవం కూడా ఉంది. తొలి తెలుగు బ్లాగరి కూడా అయిన చావా కిరణ్ పొద్దు కోసం రాసిన పెద్ద కథ టీ టవర్స్:
—————-
(మొదటి భాగం)
“అందరూ జాగ్రత్తగా వినండి!” అంటూ తన కళ్ళకి ఉన్న – ఉండీ లేనట్టున్న కళ్ళజోడు సర్దుకున్నాడు శేష్ బ్రదర్. రికార్డింగు పరికరాలన్నీ సరిగ్గా ఉన్నాయోలేదో చివరిగా పరిశీలించి తన ఎదురుగా ఉన్నవారివైపు చూసినాడు. పదిమంది ఉద్యోగులు లేత ఎరుపురంగులో ఉన్న డ్రస్సు వేసుకుని ఆసక్తిగా చూస్తున్నారు. మరో మూలన తన కొడుకు, వాడి స్నేహితులు మొత్తం ఏడుగురు నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ మాట్లాడుతున్నారు.
“టీ టవర్స్ ” అని పిలవబడుతున్న ఈ మూడు బిల్డింగులూ పురాతన శకం 50, అనగా క్రీస్తు శకం 2150 నాటికి నిర్మాణం పూర్తి చేసుకున్నాయి. మొదట వీటిని “తెలుగు టవర్స్” అని పిలిచేవారు. చూడండి ఇప్పటికి కూడా ఆ పాత గ్రానైట్ రాయిపై అదేపేరు ఉన్నది. తరువాత తరువాత ఎలా మొదలయిందో ఏమో తెలియదుకానీ, “ట్రై టవర్స్” అని పిలవసాగినారు. వీటిని పురాతన శకం 150లో నిర్మించడం మొదలుపెట్టి ముందే చెప్పుకున్నట్టు పురాతన శకం 50 నాటికి పూర్తి చేసినారు. వీటికి మణిపూసలు అని ముద్దు పేరు కూడా ఉన్నది. బహుశా మణికొండ అనే ప్రాంతములో ఉండటం వల్ల కాబోలు!
మొదట దీనిని ప్రభుత్వం, ప్రయివేటు భాగస్వామ్యం క్రింద కట్టించారు. తరువాత ఓ పది కంపెనీల వరకూ చేతులు మారాయి. దీనిని కొన్న చివరరి కంపెనీ దివాళా తియ్యడం- ఇంత పాత దానిలోకి ఎవ్వరూ అద్దెకు రాకపోవడం వంటి కారణాలవల్ల గత యాభై సంవత్సరాలుగా ఇది ఖాళీగానే ఉన్నది. ప్రస్తుతం ప్రభుత్వం స్వాధీనం చేసుకుని back to nature కార్యక్రమంలో భాగంగా దీనిని పడగొట్టిఈ స్థలంలో సహజాటవి పెంపకం చేపట్టదలచింది.
ఈ టీ టవర్స్ తెలుగు ప్రాంత ఆర్థికాభివృద్ధిలో గణనీయమైన పాత్ర పోషించాయి. మొదట వీనిలోకి చేరిన ప్రముఖ కంపెనీల్లో రోసాఫ్ట్ చెప్పుకోదగినది. అది అతి త్వరలోనే ప్రపంచపు నంబర్ వన్ కంపెనీగా రూపొంది ఇండియాని ప్రపంచంలో అగ్రభాగాన నిలపడంలో తనవంతు పాత్రను నిర్వహించింది.
ఆ తరువాత శతాబ్దంలోని మేటి కంపెనీల్లో ఒకటయిన పికోడియా కూడా ఈ బిల్డింగులనుండే తన కార్యక్రమాలు నిర్వహించినది. ఈ సమయంలోనే వీటిని రీడిజైనింగ్ చేసి మోడర్నైజ్ చేసారు.
తరువాతి శతాబ్దం చిన్న చిన్న కంపెనీల బూమ్ లో చాలా చిన్న కంపెనీలు ఈ బిల్డింగులో నుండే నడచాయి. వీటిలో ప్రతి అంతస్తులోనూ కనీసం నాల్గు కంపెనీలు నడిచాయంటే పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోవచ్చు. అప్పట్లో తెలుగు ప్రాంతంలోని కంపెనీల్లో నాల్గవ వంతు ఈ మూడు బిల్డింగులనుండే నడిచాయని ఓ అనధికార లెక్క. దీనికి ముఖ్యకారణం అద్దెలు తక్కువ ఉండటం అనుకుంటాను!
గత రెండు శతాబ్దాలుగా మాత్రం దీని అదృష్టం ఏమీ బాగోలేదు. ఎటువంటి మోడర్నైజేషన్ లేదు. దానికి తోడు మూడు యుద్ధాల్లోనూ శతృవులు దీనిని నాశనం చెయ్యడానికి తీవ్రంగా ప్రయత్నించి విఫలం అయినారు.
ఈ కాంట్రాక్టు మన కంపెనీకి రావడం గర్వకారణం మనందరికీ! మనము మన పని చక్కగా చేస్తామని ఆశిస్తూ శలవు తీసుకుంటున్నాను… క్షమించాలి, మరొక్క విషయం లంచ్ అందరికీ ఇక్కడే ఏర్పాటు చేయబడింది. దయచేసి లంచ్ తీసుకునే వెళ్లవలసినదిగా మనవి.
**************************************************
లంచ్ అందరికీ వెండి ప్లేట్లల్లో సర్వ్ చేయబడినది. వెండి ప్లేట్లలో తినడం ఆరోగ్యానికి మంచిదని ఎవరో ఎప్పుడో చెప్పినారట, అప్పటినుండీ ప్రతి హై క్లాస్ ఫంక్షన్లోనూ వెండి ప్లేట్లు తప్పనిసరి అయినాయి.
“బాగుంది కదా!” అంటూ ప్రశ్నించింది వినారి.
“సూపర్!” అంటూ బదులిచ్చినాడు చక్రర్.
శేష్కుమార్ మొఖం పికోడియా లైట్లా వెలిగిపోయింది.
“ఏం బాగోలేదు!”
అందరూ ఆ గొంతు వినవచ్చినవైపు – భూచాతి వైపు చూసినారు.
శేష్కుమార్ – “సారీరా! ఏం కావాలో చెప్పరాదూ? తెప్పిస్తాను” అంటూ
స్నేహితునివైపు అపరాధ సహితంగా చూసినాడు.
“సారీరా! నా ఉద్దేశ్యం లంచ్ గురించి కాదు, ఫుడ్ చాలా బాగుందిరా ముఖ్యంగా సీఫుడ్!”
“మరేం భాగోలేదురా? ” నవ్వుతూ బోస్ కూడా వాళ్ళతో జాయిన్ అయినాడు.
” ఈ టీ టవర్స్ కూల్చివేయడం – బాగోలేదురా”
“ఎందుకు?” మరళా బోసే ఆశ్చర్యంగా అడిగినాడు.
“ఎందుకేమిటిరా? నువ్వే విన్నావుకదా! మన తెలుగు ప్రాంత అభివృద్ధిలో ఈ టవర్స్ పోషించిన పాత్ర, ఇండియా అభివృద్ధిలో ఈ ప్రాంతము పోషించిన పాత్రను గురించి. ఇంకా ఈ టవర్స్ మూడు యుధ్ధాలను తట్టుకుని నిలబడ్డాయి, ఇవి మన జాతీయ చిహ్నాలు, జాతీయ సంపద, శతృవులే నాశనం చేయలేకపోయినారు, మనము ఇప్పుడు తీరిగ్గా నాశనం చేసుకుంటున్నాము. ”
“నిజమే అబ్బాయ్! – ఇది మన జాతీయ చిహ్నమే!”
“మీరు ఎప్పుడు వచ్చినారంకుల్?” అప్పుడే చూస్తున్న శేష్బ్రథర్ వైపు కొద్దిగా గిల్టీగా అంతలోనే ధైర్యం తెచ్చుకుని భూచాతి అడిగినాడు.
“నువ్వు బాగోలేదన్నప్పుడే వచ్చినాను – కానీ నువ్వే ఓ సారి చూడు, ఇది ఏ క్షణమైనా కూలిపొయ్యేట్టు ఉన్నది, పండుటాకులా రాలిపోవడానికి సిధ్ధంగా ఉన్నది. ఇప్పుడు మనం చేస్తున్నది దీనిని కూల్చివేయడం కాదు దీనికి శాశ్వతత్వాన్ని కల్పించడము. దీనిలోని ప్రతి అంగుళమూ, ప్రతి అణువూ డిజీగ్రాఫ్ తీయబడుతున్నది, లంచ్ తరువాత డిమో ఉన్నది, మీరు కూడా వచ్చి చూడండి” అని కొద్దిగా గ్యాప్ తీసుకుని “ఇంతకీ లంచ్ ఎలా ఉన్నది?”
“సూపర్” అందరూ ఒకే గొంతుతో అన్నారు.
నవ్వులు, నవ్వులు, నవ్వులు !!!
“డిమోగ్రాఫ్ !”
“వావ్! సూపర్ గా ఉన్నది కదా!”
“అవును, నిజంగా టీ టవర్స్ చూస్తున్నట్టే ఉన్నది.”
“అంతే కాదు, దీనిని ఏ సైజుకు కావాలంటే ఆ సైజుకి పెంచుకోవచ్చు. ఇప్పుడు
బిల్డింగులన్నీ కూల్చేసిన తరువాత మరలా ఇదే ప్లేసులో బిల్డింగులు ఉన్నాయి
అనేట్టు చెయ్యవచ్చు.”
“మీరు?” అంటూ శేష్ అడిగినాడు.
“నేను సుమీజు!” – “ఈ ఆపరేషన్ టెక్నికల్ ఇన్చార్జిని”
“నైస్ టూ మీట్ యూ సుమీజు” అంతూ అందరూ చేతులు కలిపినారు.
“గైస్ టైం అప్” అన్నాడు భూచాతి.
“వాట్ నెక్స్ట్?” అంటూ శేష్ ప్రశ్నించినాడు. (అతనికి ఇంకా ఇక్కడే ఉండాలని, స్నేహితులకు తన నాన్న పని మొత్తం దగ్గరుండి చూపించాలని ఉన్నది.)
“ఇక్కడినుండి వినారి ఇంటికి వెళ్ళి – కొత్త ప్రాజెక్ట్ ప్రోగ్రెస్ చూసి ఆంటీ కేఫ్ తాగి అక్కడినుండి మిడిల్ సాగర్ రేస్కి వెళ్ళి చీర్స్ చెప్పి – చలో! తరువాత మూన్ రైజ్ అవుతాడు మన పని స్టార్ట్ అవుతుంది.”
(మిడిల్ సాగర్ రేస్ గురించి గుర్తు చేయగానే షేష్కుమారే ముందు కదిలినాడు! )
“చలో!”
“చలో!”
“చలో!”
అందరూ ఎవరి బైస్కిల్ వారు ఎక్కి బయలుదేరినారు.
సుమీజు పిల్లలు వెళ్ళింది చూసి డిజిగ్రాఫ్ వైపు కదిలి సీరియస్గా పనిలో మునిగి పోయినాడు.
**********************************
సూర్యుని కాంతిలో మిడిల్సాగర్ మెరిసిపోతోంది. అక్కడక్కడా పెరిగిన పూలు మరింతగా శోభిస్తున్నాయి. సాగర్ చుట్టూ పెంచబడిన పూలనుండి వచ్చేవాసన మత్తుగా గమ్మత్తుగా ఉన్నది. మొత్తం రెండు వందల వరకూ జనాలు ఉన్నారు. సాగర్
చుట్టూ ఉన్న షెల్టర్స్ లో కూర్చుని మట్లాడుతూ, తింటూ రేస్ కోసరం ఉత్సాహంగా ఎదురు చూస్తున్నారు.
ఇంతలో వినా “ఇటు, ఇటు” అంటూ వినిపిస్తే తిరిగి చూసింది.
అప్పటికే వచ్చేసిన మిత్ర బృందం నవ్వుతూ పిల్చింది వాళ్ళు అక్యుపై చేసిన షెల్టర్వైపు.
“మరళా నేనే లాష్టా?”
“లేదులే మన రాజ్గారింకా రాలే!” భూచాతి నవ్వుతూ ఓ మొక్కజొన్న పొత్తు అందించినాడు.
“నేను రేసులో పాల్గొనే వాళ్ల గురించి మాట్లాడుతున్నాను”
“ఉండమ్మా! ఎప్పుడో ఒకప్పుడు మేమూ గెలుస్తాము” ఆయాసపడుతూ బైస్కిల్ పక్కకి నెట్టి కూలబడ్డాడు సుక్రోర్.
ఏదో అందామని వినారి నోరు తెరిచినది.
“ఇట్స్ స్టార్టింగ్” అంటూ బోస్ లేచి ముందుకు వెళ్ళినాడు.
గట్టిగా ఓ గంట మోగిన శబ్దం వినిపించినది. తరువాత ఇంకోటి, మూడవ గంట మోగగానే, లార్డ్స్ హిల్ నుండి మెరుపు వేగంతో “బయ్” మంటూ యాటోగ్లైడర్స్ బయలుదేరి చూస్తున్న వాళ్ళకు ఏమి జరుగుతున్నదో అర్థం అయ్యేసరికే మిడిల్
సాగర్ చివరినుండి బయ్ బయ్ మంటూ ఐదు బోట్లు బయలుదేరినాయి. సాగర్ చుట్టూ తిరిగి నాలుగు చోట్లా ఉన్న ఫ్లాగ్స్ తీసుకుని బోట్లు వదిలేసి రెండు ఫ్లాగ్స్ సాగర్ రెండు మూలలా ఉంచి చకచకా సాగర్ మరో మూలకి ఈదసాగినారు.
చూస్తున్న వాళ్ళు అప్పటికి తేరుకుని క్లాప్స్, ఈలలు, అరుపులూ ఎంకరేజిమెంటూ
రెడ్ రెడ్ రెడ్ అని ఒకరు
గ్రీన్ గ్రీన్ గ్రీన్ అని మరొకరు
రెడ్ రెడ్ రెడ్ అని సుక్రోర్
రెడ్ రెడ్ రెడ్ అని బోస్
గ్రీన్ గ్రీన్ గ్రీన్ గో గో గో అని భూచతి, వినారి
గట్టిగా అరవసాగినారు. మిగతావారు కాంగా తింటూ చూడసాగినారు.
ఈత సాగర్ చివరకు వచ్చేసరికి యెల్లోని గ్రీన్ ఓవర్టేక్ చేసి రెండో ప్లేసులోని వచ్చినాడు.
రెడ్ ఫస్టు ప్లేసులోనూ, గ్రీన్ సెకండ్ ప్లేసులోనూ, యెల్లో థర్డ్ ప్లేసులోనూ, వైట్ ఫోర్త్ ప్లేసులోనూ బ్లాక్ ఫిఫ్త్ ప్లేసులోనూ ఈదసాగినారు.
సాగర్ చివరకు వచ్చి ఐదురంగులూ రెట్టించిన వేగంతో బైస్కిళ్ళు తొక్కుతూ లార్డ్స్ హిల్ వైపు వెళ్లసాగినారు. కొందరేమో అటువైపు చూడసాగినారు, మరికొందరేమో సాగర్ మధ్యలోని వీడీ వైపు చూడసాగినారు.
బైస్కిళ్ళు లార్డ్స్ హిల్ దగ్గర పడేసి తాళ్ళు పట్టుకుని కొండపైకి ఎక్కసాగినారు. జనాలు అందరూ చేతిలో ఉన్నవికూడా తినడం, త్రాగడం మర్చిపోయి కనురెప్పలు కూడా వేయడం మర్చిపోయి ఉత్సాహంగా, ఉత్సుకంగా లార్డ్స్ హిల్ వైపు చూడసాగినారు.
కొన్ని నిమిషాల్లో గ్రీన్ కలర్ లార్డ్స్ హిల్ నుండి ఫైరు చెయ్యబడినది. కొద్దిసేపట్లో రెడ్, తరువాత బ్లాక్!
హే! గ్రీన్ గ్రీన్ గ్రీన్ అంటూ వినారు, భూచతి కొద్దిసేపు గంతులు వేసినారు. సుక్రోర్, బోస్లు కాంగా మిగిలిన వాళ్లతో కూర్చున్నారు.
హడావుడి అంతా సద్దుమణిగింది. జనాలంతా ఒక్కొక్కరే వెళ్ళిపోయినారు. సూర్యాస్తమయం కావచ్చింది.
“బుద్ధా దగ్గరకు వెళ్దామా?” అంటూ అడిగింది వినారి.
“ఇప్పుడా?” అడిగాడు షేష్కుమార్
“చూడు – ఎంతందంగా ఉన్నాడో – వెనక సూర్యుడు, ఆ మేఘాలు” అంటూ విహారి
పూర్తిచేయబోయే లోపులోనే,
“అవును, యుద్ధంలో బాంబులు వేసిన సాయంత్రంలా ఉంది” అంటూ భూచతి పూర్తి చేసినాడు.
“నీకెప్పుడూ యుద్ధాల గొడవేనా? చూడు స్వర్గం నుండి ఎవరో దిగివస్తున్నట్టు లేదూ?” వినారి గట్టిగా ప్రశ్నించింది.
“సరే నీ కళా హృదయానికి జేజే ! కానీ చాలా పనుందిరా ఇప్పుడు వర్క్ హౌస్కి వెళ్లకపోతే రేపు క్లాస్కి వెళ్ళలేనురా!” అంటూ వినారి చెయ్యి పట్టుకుని లాలనగా అడిగినాడు బోస్.
“అయితే సండే!” – అంటూ వినారి ప్రపోజ్ చేసినది.
“సండే ఓకే” – బోస్ వెంటనే అన్నాడు, ఎక్కడ తన మనసు మారిపోతుందో అన్నట్టు.
“నాకూ వోకే!”
“వోకే”
“వోకే”
“వోకే”
“వోకే”
ఏడుగురూ బైస్కిల్స్ తీసి ఆటోరైడ్ ఆన్ చేసి రివ్వున వెళ్లసాగినారు ఒకరికి పోటీగా ఒకరు ఖాళీ అయిన రోడ్లపై.
అందరూ అర్థగంటలో బోస్ వాళ్ళింటికి చేరుకున్నారు. వాళ్ళింట్లో థర్డ్ ఫ్లోర్నే వర్క్ హవుజ్ గా మార్చుకున్నారు. పెద్ద హాలు, నాలుగు బెడ్రూములు (వాటిలో ఒకటి హాలు కన్నా పెద్దది) ఉన్న విశాలమైన పోర్షను అది. అందరూ ఎవరి రూముల్లోకి వాళ్ళు – బోస్ సెకండ్ ఫ్లోరుకు, అమ్మాయిలు ముగ్గురూ ఓ గదిలోకి, అబ్బాయిలు ఎవరి గదిలోకి వాళ్ళు -వెళ్ళి పది నిమిషాల్లో హాల్లోకి వచ్చినారు.
“నాకెందుకో ఈ ఇల్లు చూస్తుంటే మన వర్క్ హవుస్ కోసమే కట్టినారేమో అనిపిస్తుందిరా!” అంటూ ఒక యాపిల్ తీసుకోని అలాగే కొరుక్కుని తినసాగినాడు సుక్రోర్!
“నీ ముందు తినేవి ఏవైనా పెట్టనీ అదే నీ వర్క్ హవుస్ కదరా ” అంటూ షేష్ మరో యాపిల్ పట్టుకున్నాడు.
“అరె అరె నేనొక్కన్నే ఏదో బుట్టడు యాపిల్స్ తింటున్నట్టు చెప్తావేం?”
“బుట్టడు తిన్నావని నేనన్నానా?”
“మరి?”
“ఏదో అర బుట్టడు!!”
“ఏయ్!” అంటూ యాపిల్ విసిరేసినాడు.
దాన్ని కాస్తా బోస్ అప్పుడే పైకి వస్తూ క్యాచ్ పట్టినాడు.
“గుడ్ క్యాచ్. ” అంటూ వినారి బయటకొచ్చింది.
“ఏమిటి ఇష్యూ?” బోస్ అడిగినాడు. యాపిల్ మళ్ళా బుట్టలో పెడుతూ.
“ఏం లేదురా, ఈ ఇల్లు మన వర్క్ హవుజ్ కి సరిగ్గ సరిపొయ్యేట్టు ఉంది కదా అంటున్నా, వీడేమో టాపిక్ యాడికో తీసుకుని పోతున్నాడు.”
“సరే మీ గొడవ రోజూ ఉండేదేగా? వినారీ! ఓ మంచి కవిత చెప్పరాదూ!” అంటూ భూచాతి కూడా జాయిన్ అయినాడు వీళ్ళతో.
“అసలు వినారి అంటే అర్థం ఏమిటి?” అంటూ సుక్రోర్ అడిగినాడు.
“వినారి అంటే నాకు తెలీదు – ఎవరి కన్నా తెలుసా?” అనే సరికి అందరూ అడ్డంగా
తల ఊపినారు, వినారితో కలిపి.
“అయితే వికీ నడుగుదాం” అంటూ బోస్ గట్టిగా “వికీ!” అని పిల్చినాడు.
వాళ్ల మధ్యలో డిజీగ్రాఫ్ రూపంలో వికీ ప్రత్యక్ష్యం అయినది.
“హాయ్ బోస్”
“యెల్లో ఫ్రెండ్స్! ” అంటూ అందరినీ పలకరించినది.
“హెలో వికీ ! “అంటూ అందరూ హాయ్ చెప్పినారు.
“వినారి అంటే అర్థం ఏమిటి?” అంటూ షేష్ ప్రశ్నించినాడు.
“వినారి కి నా డాటాబేసులో ఎటువంటి అర్థాలూ లేవు, కానీ ఈ పేరు చాలా పాపులర్ లాగున్నది. మొత్తం నా డాటాబేసులో వేలాది మందికి ఈ పేరు ఉన్నది. ”
“వాటిలో మొదటి పేరు ఎవరిది?” చాలా ఉత్సాహంగా వినారి ప్రశ్నించినది.
” అది మొదటి యుద్ధంలో ఒక సైనికురాలిది”
“నిజమా? ఆ కథా కమామిషు ఏమిటి?”
“గైస్! రూల్ త్రీ ఆఫ్ వికీ! ” అంటూ భూచాతి అడ్డు వచ్చినాడు.
[[[ ఒక టాపిక్ కోసం వికీని పిల్చి అలా అడుతుతూనే వెళ్తున్నారని కొన్ని రూల్స్ పెట్టినారు వికీని ప్రశ్నలు అడగటంలో – అందులో రూల్ నంబర్ త్రీ ఏమిటంటే ఒక ప్రశ్న – దానికి సంబంధించిన ప్రశ్నలు మాత్రమే అడగవలెను వేరే ఎటువంటి, ఎంత ఇంటరెస్టింగు ప్రశ్నలు వచ్చినా అప్పుడు అడగకూడదు, తరువాతనే అడగవలెను.]]]
“ఆల్రైట్, గుర్తున్నది” అంటూ వినారి సోఫాలో వెనక్కి వాలిపోయినది.
“అయితే వినారికి నీకు మీనింగ్ తెలీదంటావ్?” అంటూ బోస్ మరొక్కసారి ప్రశ్నించినాడు.
“యస్ బాస్!”
“థాంక్యూ” అంటూనే వికీ వెళ్ళిపొయినది.
“వినారికి నేను అర్థం చెపుతాను” అంటూ షేష్ కల్పించుకున్నాడు.
“సొల్లు” అన్నాడు భూచాతి కొద్దిగా వ్యంగ్యంగా.
“వినారి అంటే వీర నారి” అన్నాదు శేష్ ఆ వ్యంగ్యాలు పట్టించుకోకుండా.
“నువ్వు నిజంగానే కవివైపోతున్నావురోయ్! ” అంటూ బోసు వినారివైపు చూసినాడు.
వినారి కొద్దిగా గర్వంగా ఫీలు అయినది, కానీ తన మనసులో ఆ మొదటి వినారి గురించే ఆలోచిస్తుంది.
నేను కూడా ఒకర్థం చెపుతానంటూ భూచాతి కూడా మొదలుపెట్టినాడు. “వినా అంటే లేకుండా అని అర్థం. రి అంటే ఏమిటి అని ఇప్పుడు ప్రశ్న, రి కి ఎటువంటి అర్థాలు ఉన్నట్టు లేవు, కానీ రు అంటే బహువచన ప్రత్యయం, కాబట్టి రి అంటే
ఏకవచనం అనుకుంటే రి = అతను, మగాడు అనుకుంటే వినారి అంటే మగ తోడు లేకుండా అన్ని పనులూ చేసేది అని అర్థము.”
“బాగానే పెన్ను పెట్టావే” అన్నాడు బోస్.
“అవునూ.., రేపటి వారం అసైన్మెంటు సంగతేమిటి?” అంటూ సుక్రోర్ అడిగాడు. అసలే వాడికి అసైన్మెంటులంటే చాలా టెన్షన్ టెన్షన్.
“నేనయితే పవర్టీస్ ఆఫ్ వర్ల్డ్” అని అసైన్మెంటు చేద్దామనుకుంటున్నాను, అని భూచాతి తన టాపిక్ చెప్పినాడు.
“అనుకూంటూనే ఉన్నా నీవు ఇలాంటిదేదో చెపుతావని – నేను మాత్రం ‘మిడిల్ సాగర్ రేస్ ‘ గురించి వ్రాద్దాము అనుకుంటున్నాను. ” అని బోస్ తన టాపిక్ చెప్పినాడు.
“నా టాపిక్ కూడా రడీ ! – ఇండియా ముందున్న సవాళ్ళు” అని ఇన బాల డిక్లేర్ చేసినది.
“నాకయితే ఏమీ అయిడియాలు రావడంలేదు ఏమన్నా చెప్పండిరా బాబు” అంటూ సుక్రోర్ వేడుకున్నాడు.
“హీరోస్ ఆఫ్ వార్ త్రీ – అని ఏదన్నా వ్రాద్దామనుకుంటున్నాను ” అచిన కూడా తన టాపిక్ చెప్పేసింది. సుక్రోర్ బాదగా చూసి తీవ్రంగా ఆలోచించసాగినాడు.
“పోనీ నువ్వు యాపిల్ పై వ్రాయరాదూ?” అని భూచాతి ఓ విరుపు విరిసినాడు.
“ఇదేదో బాగానే ఉన్నదే, నా టాపిక్ ఆపిల్!” అంటూ సుక్రోర్ వెంటనే ఒప్పుకున్నాడు.
“బ్లాక్ డెత్ టూ – నా టాపిక్ కూడా రడీ” అంటూ షేష్ అనౌన్స్ చేసినాడు.
“ఐడియా!” అంటూ సుక్రో మరలా అరిచినాడు.
“ఏమిట్రా అది?”
“బ్లాక్ డెత్ టూ ఉన్నదంటే, బ్లాక్ డెత్ వన్ కూడా ఉన్నట్టే కదా, అదే నా టాపిక్.”
“బాగు బాగు అప్పుడు మనిద్దరం కలసి పని చెయ్యవచ్చు ” అంటూ షేష్ క్లాప్స్ కొట్టినాడు చిన్నగా.
“ఇంకెవరో మిగిలినట్టునారు?” అనగానే అందరూ వినారివైపు చూసినారు.
“స్టిల్ తింకింగ్” అనగానే అందరూ ఆశ్చర్యపొయినారు.
“ఇంకా ఆలోచిస్తున్నవా?”
“అవును”
ఇంతలో షేష్ కి డిజీ కాల్ వచ్చినది. దాన్ని చూడగానే షేష్ కొద్దిగా కంగారు పడ్డాడు, కొద్దిగానే సుమా! ఫ్రెండ్సంతా ఏమిటి అన్నట్టు చూసినారు కొద్దిగా కంగారుగా. “ఏం లేదురా, డాడ్ సైట్లో ఏదో యాక్సిడెంట్ జరిగిందంట, డాడ్ మరియూ ఎంప్లాయిస్ అంతా బాగానే ఉన్నారు, కానీ ఎవరో బాగా ఇంజూర్డ్ అంట! నేను వేరేవాళ్ళ ద్వారా వింటే కంగారు పడ్తానేమో అని ముందే చెప్పినారు” అని చెప్పినాడు.
కానీ అది అంత తేలిగ్గా తీసుకోవలసిన విషయం కాదని మరుసటి ఉదయానికి కానీ వారికి తెలీలేదు.
(సశేషం)
ఏక కాలంలో నాలుగు బ్లాగులు రాస్తున్న జ్యోతిగారు అన్ని బ్లాగులూ కలిపి 500 పైచిలుకు జాబులు రాసి తెలుగు బ్లాగరుల్లోకెల్లా విశిష్టతను సంపాదించుకున్నారు. హాస్యం, వినోదం, వంటలు, పాటలు – ఇలా వివిధ అంశాలపై అమితమైన ఆసక్తిని చూపే జ్యోతిగారు పొద్దు పాఠకుల కోసం ప్రత్యేకంగా నిర్వహిస్తున్న సరదా శీర్షికలోని మరో అంకం ఇది.చివర్లో ఆమె ఎక్కుపెట్టిన ప్రశ్నలకు సమాధానాలివ్వడం మరువకండి.
