బ్లాగరుల ప్రవర్తనా నియమావళి

Sudhakarసుధాకర్ రాసే తెలుగు బ్లాగు శోధన 2006లో ఇండిబ్లాగర్స్ నిర్వహించిన పోటీల్లో, 2005లో భాషా ఇండియా వారు నిర్వహించిన పోటీల్లో అత్యుత్తమ తెలుగు బ్లాగుగా ఎంపికైంది. ఆయనదే మరో బ్లాగు Savvybytes ఆంగ్లంలో అత్యధికులు చదివే బ్లాగు. వీటిలో శోధనలో ఆయన ఆలోచనల్లోని పదును తెలుస్తుంది. Savvybytes సాంకేతికోపకరణాలు, సాంకేతికాంశాలకు సంబంధించినది. coolclicks ఆయన ఫోటో బ్లాగు. ఇవికాక ఆయన తక్కువ తరచుగా రాసే బ్లాగులు ఇంకో రెండున్నాయి. పొద్దులో సుధాకర్ నిర్వహిస్తున్న శీర్షిక వివిధ.

————————

బ్లాగు అన్నదే సొంత భావాలను ఆలవోకగా, ఇష్టం వచ్చిన శైలిలో రాసుకుపోయేది. మరి అలాంటి పదార్ధానికి ఈ ప్రవర్తనా నియమావళి ఏమిటో అని ఎవరైనా అనుకోవచ్చు. కానీ మనం ఒక్క సారి బ్లాగును అందరికి చదవటానికి వీలుగా అందుబాటులో (public blog) వుంచామంటే, ఒక్క సారిగా మనపై కొన్ని బరువు బాధ్యతలు పడతాయి. అవే మన ప్రవర్తన, సంయమనం మొదలయినవి. మన బ్లాగులో రాసే విషయాన్ని అభిమానించే వారు, చదివి నొచ్చుకునే వారు, శభాష్ అనే వారు మొదలుకుని, బూతులు తిట్టే వారు కూడా మన బ్లాగావరణంలో వుంటారని మనకు పదే పదే గుర్తుచేసేదే ఈ బ్లాగరుల ప్రవర్తనా నియమావళి.

దీనిని మొదట రాసినది Tim O’Reilly.(ఇతడు web 2.0 అనే పదాన్ని మొదట వాడిన ఖ్యాతి మూటగట్టుకున్నవాడు కూడా). దీనిని ప్రస్తుతం Draft దశలో వుంచారు. ప్రస్తుత బ్లాగుల ప్రపంచాన్ని పరిశోధిస్తూ, దానికి కొత్త విషయాలను జత చెయ్యటానికి నిర్ణయించారు. ఆ ప్రతి ప్రకారం ప్రతి బాధ్యతాయుతమైన బ్లాగరు ఈ క్రింది విధంగా తన బ్లాగును నిర్వహించాలి.

“మనము ఇప్పటి వరకు బ్లాగులను పరివిధాలుగా అస్వాదించాము, అభిమానించాం. ఎందుకంటే అవి నిక్కచ్చిగా , నిజాయతీగా వుండే విషయ సంవాదాన్ని మనకు అందిస్తాయి. కానీ నిజాయతీ ఎప్పుడూ అనాగరికతకు మరో అర్ధంగా నిలవదు. నిలవకూడదు. మనము క్రింద పేర్కొన్న బ్లాగరుల ప్రవర్తనా నియమావళిని ఒక మంచి భావ వ్యక్తీకరణకు, మంచి సంస్కృతికి దోహదపడే విధంగా తయారు చేద్దాం. తద్వారా ఆరోగ్యకరమైన బ్లాగు సంవాదాలను ప్రోత్సహిద్దాం .

# మనం వాడిన భాషకు, పదాలకు మరియు మనం అనుమతించిన వ్యాఖ్యలకు మనదే పూర్తి భాధ్యత. మనం నాగరికతతో కూడన విషయాన్ని ప్రోత్సహించుతాం . అనాగరిక విషయాలు మన బ్లాగులో చోటు చేసుకుంటే, వ్యాఖ్యలలో వుంటే వాటిని తీసి వెయ్యటం మన భాధ్యత . అనాగరిక విషయాలను క్రింది విధంగా వర్గీకరించవచ్చు.

1. తిట్టటం , వుద్దేశ్యపూర్వకంగా కించపరచడం, అజ్ఞాతంగా కించపరచటం, బెదిరించడం వంటివి .
2. అబద్దాలు , తప్పుడు సమాచారం ఇవ్వటం, వుద్దేశపూర్వకంగా సమాచారాన్ని మార్చి రాయటం , ఇంకొక వ్యక్తిని తప్పుగా చిత్రించటం
3. కాపీ హక్కులు , వ్యాపార హక్కులను ఉల్లంఘించటం
4. రహస్యంగా వుంచవలసిన దానిని బట్టబయలు చెయ్యటం
5. ఇతరుల వ్యక్తిగత జీవితాలతో ఆడుకోవటం, వారి వ్యక్తిగత విషయాలపై రాయటం

పైన పేర్కొన్న అనాగరిక విషయాలను సమయం, సందర్భం బట్టి విచక్షణ వుపయోగించి గుర్తించవలసి వుంటుంది . అలానే అవి పైన పేర్కొన్న విషయాలకు మాత్రమే పరిమితి కావు. మనం ఏదైనా విషయాన్ని, వ్యాఖ్యను తొలగించే ముందర దానిని ఎందుకు తొలగించవలసి వచ్చిందో చెప్తాము.

# మనం వ్యక్తిగతంగా ఎవరితోనైనా దేనిని చర్చించమో, ఎలాంటి అభిప్రాయం వెల్లడించమో , అది మనం మన బ్లాగులో కూడా వెల్లడించం, చర్చించము .
# పది మందిలో వ్యక్తీకరించేటప్పుడు వ్యక్తిగతంగా చర్చించుతాం

1. బ్లాగావరణంలో తోటి బ్లాగరులతో కానీ, ఇంకొకరితో గానీ సమస్యలు, అభిప్రాయబేధాలు వచ్చినపుడు దానిపైన ప్రతిస్పందించే ముందర వారితో వ్యక్తిగతంగా మాట్లాడటమో, వ్యక్తిగత సంవాదమో చేస్తాము.

# ఒకరు మన తోటి బ్లాగరుపై అనాగరికంగా, అసమంజసంగా దాడి చేస్తున్నట్లు అనిపిస్తే చర్య తీసుకుంటాము .

ఎవరైనా అభ్యంతరకరమైన వ్యాఖ్యలు కానీ, అభ్యంతరకరమైన, అనాగరికమైన బ్లాగులు రాస్తూ వుంటే, ఆ బ్లాగరుతో వ్యక్తిగతంగా గానీ, పాఠకముఖంగా గానీ వాటిని మార్చమని విన్నపం చేస్తాము. అలా కాక వ్యాఖ్యలు ఒక బెదిరింపు క్రింద మారి, ఆ బ్లాగరు అస్సలు ఖాతరు చెయ్యకుండా, లేదా బ్లాగు ముఖంగా క్షమాపణ చెప్పకపోతే తరువాత జరిగే న్యాయపరమైన చర్యలకు అందరూ సహకరిస్తాము.

# అనామక వ్యాఖ్యలను అనుమతించం

వ్యాఖ్యలను చేసేవారు తప్పని సరిగా తమ ఈ-మెయిల్ చిరునామా, తమ అసలు పేరు గానీ, మారు పేరు గానీ వుపయోగించేలా చూసుకోవాలి.

# వ్యాఖ్యల దాడి చేసే వారిని మనం పట్టించుకోకూడదు.

వ్యాఖ్యల దాడిని పట్టించుకోకూడదు. అవి మరీ అభ్యంతరం, వ్యక్తిగతం అయితే తప్ప. వ్యాఖ్యల ద్వారా దాడి చేసే వారితో ప్రతి వ్యాఖ్యానం మొదలు పెట్టడం పందితో మల్లయుద్ధం చెయ్యటమే అవుతుంది. ఆ యుద్ధంలో ఇద్దరికీ బురద అంటుకుంటుంది. పందికి బురద ఇష్టం, మీకు అయిష్టం. అది గుర్తుపెట్టుకోండి.

అంతేకాక ఏ విషయాన్ని అయినా అహ్వానించే బ్లాగర్లకు “ఏ విషయం అయినా” అనే ఒక బ్యాడ్జి వుండాలని నిర్ణయింపబడింది. ఇది వ్యాఖ్యలు చేసే వారికి వారు ఒక ఎల్లలు లేని ప్రదేశంలో అడుగుపెడుతున్నారని సూచిస్తుంది. అదే కాక ఈ బ్యాడ్జితో పాటు దిగువ చూపిన విధంగా సందేశం వుండాలి.

“ఇది ఒక స్వేచ్చాపూరితమైన, అనియంత్ర్రిత చర్చా వేదిక. ఈ వేదికపై చర్చలకూ , పాఠకులు చేసే వ్యాఖ్యలకూ నేను బాధ్యత వహించనని తెలియచేస్తున్నాను. ఇక్కడ విషయ సంవాదాలు వేడెక్కినప్పుడు కొన్ని అభ్యంతరకరమైన వ్యాఖ్యలు, అవమానకర సందేశాలు కనిపించవచ్చు. మీ సొంత పూచీమీద ఈ బ్లాగ్వేదికను సందర్శించండి”

వ్యాఖ్యలపై సంపూర్ణ నియమావళిని ఇక్కడ చదవ వచ్చు : http://civilities.net/CommResp-Proposal

ఈ వ్యాసానికి మాతృక : http://radar.oreilly.com/archives/2007/04/draft_bloggers_1.html

Posted in జాలవీక్షణం | Tagged | 19 Comments

సింధువు

swathi.bmp“జీవన వేగం లో కాలం తో పాటు పరిగెడుతూనే, కాస్త తీరిక దొరగ్గానే మనసు తోట లో అనుభూతుల పూలు రాలిపోకుండా నా పూల సజ్జ లో నింపుకుని తెలుగింటి ముంగిట తోరణాలు కడదామని మాలలల్లుతూ ఉంటాను” అనే స్వాతికుమారి బ్లాగు కల్హార ఫోటోల పూలతో కనువిందు చేసే కవితల తోట. స్వాతికుమారి రచనలు పొద్దు పాఠకులకు కొత్తకాకపోయినా పొద్దులో ఇది స్వాతి గారి తొలి కవిత కావడం విశేషం.

————-

గవ్వల గనుల అన్వేషణ లో
అందమైన సంపద పోగేసిన ఆశ్చర్యం లో
ఇసుక గూళ్ళు కట్టిన అమాయకపు గర్వం లో
పసితనపు పాటలకు
పరుగులెత్తి పడిన పందేలకు
సేద తీర్చిన సాగర సమీరం.

కలల తీరం లో
ప్రేమ పారవశ్యం లో
ఊహల భారం తో
మాటలు వెదికే మౌనం లో
మెల్లని కెరటాలని
పాదాల మీదకి పంపి
తలపులని తేలిక చేసే ఆర్ద్ర సముద్రం.

చిత్తమంతా చింతలు ముప్పిరిగొని
ఒకదాన్నొకటి ఢీకొని
ఒక్కో అల ఉద్రేకం తో ఎగసిపడి
మరో తరగ ఇక ఎగరలేక విరిగిపడి
ఆటు పోట్ల అంతస్సంఘర్షణ
నిదర్శనం గా కల్లోలపు కడలి.

ఘడియో క్షణమో
ఉద్రేకమో క్రోధమో
జీవితాల్నీ ఆశయాల్నీ
ఇళ్ళ్లనీ ఊళ్ళనీ
సుడిగుండాలతో సునామీలతో
మున్నీట ముంచిన
మహోగ్ర మహార్ణవం.

Posted in కవిత్వం | 7 Comments

తెలుగు వర్ణ నిర్మాణం (phonology) – రెండవ భాగం

గమనిక: ఈమాట సంపాదకులు సురేశ్ కొలిచాల గారు రాసిన ఈ వ్యాసం యొక్క మొదటి భాగం అతిథి శీర్షికన ఈ నెల ఏడవ తేదీన ప్రచురించబడింది.

——————————

హల్లులలో ప్రయత్న భేదాలు

గాలిని నిరోధించడంలో ఉండే ప్రయత్న భేదాలను బట్టి హల్లులను ఇంకా సూక్ష్మంగా విభజించవచ్చు.

స్పర్శాలు (stops/plosives):

గాలిని క్షణకాలం పూర్తిగా నిరోధించి విడవడం వల్ల ఏర్పడే ధ్వనులు స్పర్శాలు.
సంస్కృత వర్ణమాలలో క నుండి భ- వరకు ఉన్న అక్షరాలు స్పర్శాలు.

అనునాసికలు (nasals):

ఆస్య వివరం ద్వారా కాక, నాసికా వివరం ద్వారా వెలువడే ధ్వనులు అనునాసికలు. సంస్కృతంలో ఙ, ఞ, ణ, న, మ లు అనునాసికలు. [ప] ధ్వని, [మ] ధ్వని రెండూ ఓష్ఠ్యాలే అయినా, [మ] పలికేటప్పుడు గాలి ముక్కుద్వారా వెలువడుతుంది. [ప] నోటి ద్వారా పలికే స్పర్శం.

ఊష్మాలు (fricatives):

స్థానిక నిరోధం లేకుండా గాలి స్థానకరణాల గుండా ఒరుసుకొని వచ్చే ధ్వనులు ఊష్మాలు. సంస్కృతంలో శ, ష, స, హ లు ఊష్మాలు. స్పర్శాలకు, ఊష్మాలకు తేడా తెలియాలంటే తస, తస అంటూ [త], [స] ధ్వనులను వెంట వెంటనే పలికి ఆ ఉచ్చారణలో వ్యత్యాసాన్ని గమనించండి. రెండూ దంత్యాలే అయినా, [త] ధ్వని స్పర్శం [స] ధ్వని ఊష్మం.

అంతస్థాలు (approximants):

ఊష్మాల కున్నంత ఒరిపిడి లేకుండా గాలి జారిపోయే ప్రయత్నం వల్ల ఏర్పడే ధ్వనులు అంతస్థాలు. భాషలో ఇవి కొన్నిచోట్ల అచ్చులుగానూ, కొన్ని చోట్ల హల్లులుగాను ప్రవర్తిస్తాయి. సంస్కృతంలో య, ర, ల, వ లు అంతస్థాలు. అమెరికన్ ఇంగ్లీష్ లో butter అన్న పదాన్ని ఉచ్చరించేటప్పుడు చివరి “ర”కారం మన “ఋ” అన్న అచ్చు ధ్వని లాగే పలుకుతారు. అలాగే, little అన్న పదంలో చివరి ల-కారం మన ఌ-కారంలాగే పలుకుతారు.

ఇవి కాక సామాన్య ప్రయత్న భేదాలు అల్పప్రాణ, మహాప్రాణాలు, శ్వాస, నాదాలు అని నాలుగు విధాలు.

అల్పప్రాణాలు (unaspirated):

మామూలుగా స్వాభావికోచ్చారణలో వదిలే గాలి “అల్పప్రాణం”.

మహాప్రాణాలు (aspirated):

మామూలు కంటే ఎక్కువ ఒత్తిడితో వెలువడిన ఊపిరి “మహాప్రాణం”. “క” అల్పప్రాణం అయితే, “ఖ” మహాప్రాణం. నోటికెదురుగా చేతిని ఉంచి “క” ధ్వనిని, “ఖ” ధ్వనిని పలికి చూసుకుంటే ఈ రెండు ప్రయత్నాల మధ్య తేడా తెలుస్తుంది.

శ్వాసాలు (voiceless):

నాద తంత్రులను కంపింపజేయకుండా వెలువడే ఊపిరిని శ్వాస అంటారు. క, చ, ట, త, ప లు శ్వాసాలు.

నాదాలు (voiced):

నాద తంత్రులను కంపింపజేస్తూ వెలువడే ఊపిరి నాదం. నాద ధ్వనులను పలికేటప్పుడు రెండు చెవులు మూసుకుంటే “గుయ్” మని వినిపిస్తుంది. గ, జ, డ, ద, బ లు నాద ధ్వనులకు ఉదాహరణలు.

అచ్చులలో భేదాలు

అచ్చులను పలికేటప్పుడు గాలిని నిరోధించే ప్రయత్న భేదాలేమీ ఉండవని ముందే చెప్పుకున్నాం కదా. అయితే నాలిక స్థానాలలో అంతరాలను బట్టి పెదవుల సహాయం ఉనికి లేములను బట్టి అచ్చులను వేర్వేరు ధ్వనులుగా ఉచ్చరిస్తాము. అచ్చులను పలకడంలో ఈ కింది లక్షణాలు ప్రధానమైన వ్యత్యాసాలకు కారణాలు:

నాలిక ఎత్తు (vowel height): వేర్వేరు అచ్చులను పలికేటప్పుడు నాలిక అంగిలి (roof of mouth) వైపు వేర్వేరు ఎత్తులలో లేచి నిలుస్తుంది. ఉదాహరణకు ఇది అన్న పదంలో ఇ-కారాన్ని పలికేటప్పుడు నాలిక అంగిలిని దాదాపు తాకేంతగా లేచి నిలుస్తుంది. అది అన్న పదంలో అ-కారాన్ని పలికినప్పుడు మాత్రం నాలిక అడుగునే ఉండిపోతుంది. అడుగునే ఉన్న స్థానాన్ని వివృతమని (open), పూర్తిగా అంగిలిని తాకేంత ఎత్తు ఉన్నప్పుడు సంవృతమని (close) సాంప్రదాయకంగా పిలుస్తారు. ఈ రెంటికి మధ్యస్థంగా ఉన్న స్థానాలను అర్ధ వివృతమని (half-open), అర్ధ సంవృతమని (half-close) అంటారు.
నాలిక వెనుకపాటు (vowel backness): పైన చెప్పిన నాలిక స్థానం ఎత్తులోనే కాక ముందు వెనుకలుగా కూడా మార వచ్చు. ఇ-కారాన్ని పలికేటప్పుడు నాలిక దంతాలకో, కఠిన తాలువుకో దగ్గరిగానూ, ఉ-కారాన్ని పలికేటప్పుడు మృదుతాలువుకి దగ్గరిగా ఉంటుందని గమనించ వచ్చు. ఆస్య వివరంలో నాలిక ముందుగా ఉన్నప్పుడు పలికే అచ్చులను అగ్రాచ్చులని (Front vowels) లేదా తాలవ్యాచ్చులని, వెనుక ఉన్నప్పుడు పలికే అచ్చులను కంఠ్యాచ్చులని (Back vowels) పిలుస్తారు.

telugu_vowels.GIF

పెదవుల సహాయం (unrounded vs. rounded):
పలికేటప్పుడు పెదవుల ఉపయోగాన్ని బట్టి అచ్చులు ఓష్ఠ్యాలు, నిరోష్ఠ్యాలని రెండు రకాలు. ఉ-కారాన్ని, ఒ-కారాన్ని పలికేటప్పుడు పెదవులను గుండ్రంగా చుట్టి పలుకుతాం. అదే అ-కారాన్ని, ఇ-కారాన్ని పలికేటప్పుడు మాత్రం పెదవుల్ని అలా గుండ్రంగా చుట్టి ఉంచం. ఇ-కారం పలికినప్పుడు నాలిక ముందుగా ఉండి పెదవులను చిరునవ్వు నవ్వినప్పుడు ఉంచినట్టుగా విశాలంగా ఉంచుతాం కాబట్టే, ఫోటో తీసుకునేటప్పుడు “cheese” అనమని చెబుతూ ఉంటారు.

తెలుగులో వర్ణ సమామ్నాయం (Phonology of Telugu)

ధ్వని (phone) – వర్ణం (phoneme)

స్థాన, కరణ, ప్రయత్న భేదాలను బట్టి, స్థాయి, స్వరోచ్చారణను బట్టి మనం వెయ్యికి పైగా విభిన్న ధ్వనులను ఉచ్చరించవచ్చు. అయితే, అన్ని భాషలలోనూ అన్ని భేదాలు ప్రధానం కాదు. ఉదాహరణకు [v] మరియు [w] ధ్వనులలో తేడా ఇంగ్లీష్ భాషలో ప్రధానం. vent, went అన్న పదాలను పలకడంలో తేడా ఇంగ్లీష్ మాతృభాష అయిన వారికి స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. భారతీయ భాషలు మాట్లాడే వారికి ఆ తేడా అప్రధానం. మన భాషలలో ఆ రెండు ధ్వనులలో ఏ ధ్వనిని ఉచ్చరించినా అర్థం మారదు. అంటే ప్రతి భాషలోనూ భిన్నార్థస్ఫూరకమైన ధ్వనులు నియతంగానే ఉంటాయి. ఆ ధ్వనులనే వర్ణాలు అంటారు.

తెలుగు వర్ణ నిర్మాణాన్ని.ఈ క్రింది పట్టికలలో చూపిన విధంగా సంగ్రహించవచ్చు.

అచ్చులు కంఠ్య తాలవ్య
నిరోష్ఠ్య ఓష్ఠ్య
వివృత అ, ఆ    
అర్ధ వివృత     æ
అర్ధ సంవృత   ఒ, ఓ ఎ, ఏ
సంవృత   ఉ, ఊ ఇ, ఈ

పైన చెప్పినట్టుగా, అచ్చుల ఉచ్చారణ స్థాన భేదాన్ని బట్టి కంఠ్యాచ్చులు (back vowels) అని తాలవ్యాచ్చులని (front vowels) రెండు రకాలు. అ, ఉ, ఒ లు కంఠ్యాచ్చులు. ఇ, ఎ, æలు తాలవ్యాచ్చులు. ఎ, ఒ కారాలకు సంస్కృతంలో లేని దీర్ఘ హ్రస్వ భేదం తెలుగులో కనిపిస్తుంది.

స్పర్శాలు (stops)
  శ్వాస అల్పప్రాణ శ్వాస మహాప్రాణ నాద అల్పప్రాణ నాద మహాప్రాణ అనునాసిక
కంఠ్య
తాలవ్య
మూర్ధన్య
దంత్య
ఓష్ఠ్య

.

స్పర్శాలు కాని హల్లులు
(semi-vowels and fricatives)
  అంతస్థాలు ఊష్మాలు
కంఠ్య    
తాలవ్య
మూర్ధన్య
దంత్య
ఓష్ఠ్య  
కంఠమూలీయ  

పైన చూపిన హల్లుల వర్ణ నిర్మాణం సంస్కృత వర్ణ సమామ్నాయమే అయినా, తెలుగు భాషలోని హల్లులను వర్ణించడానికి ఇది సరిపోతుంది. గత రెండు వేల సంవత్సరాలుగా సంస్కృత పోషణలో పెరిగినా, తెలుగు భాష జన్మతః ద్రావిడ భాషా కుటుంబానికి చెందింది కాబట్టి, సంస్కృతంలో లేని ప్రత్యేక వర్ణాలు తెలుగులో ఉన్నాయి. అలాగే సంస్కృతంలో ఉన్న అల్ప-మహాప్రాణాల భేదం అచ్చ తెలుగు పదాలో దాదాపు లేదనే చెప్పాలి. అదీగాక, సంస్కృత వ్యాకర్తలు పేర్కొన్న ఉచ్చారణకు, తెలుగు ఉచ్చారణకు కొన్ని వర్ణాలలో వ్యత్యాసం ఉంది. అవన్నీ వివరించాలంటే మరో వ్యాసమే అవుతుంది కాబట్టి, తెలుగులో ప్రత్యేక వర్ణాలను క్లుప్తంగా వివరించి ఈ వ్యాసాన్ని ముగిస్తాను.

తెలుగులో ప్రత్యేక వర్ణాలు

• ళ –స్థానం: మూర్ధం కరణం: మడత వేసిన నాలిక కొన. ప్రయత్నం: పార్శ్వికం. దీన్నే మూర్ధన్య అంటారు.
• ఱ- స్థానం: దంతమూలీయం కరణం: నాలిక కొన. ప్రయత్నం: అధిక కంపితం
• ೞ – మూర్ధం, కరణం: మడత వేసిన నాలిక కొన, ప్రయత్నం-అంతస్థం. తమిళ(తమిೞ అని రాయాలి) భాషలో ఇంకా వాడుతున్న ఈ వర్ణం తెలుగు శాసనాలలో 12వ శతాబ్దందాకా కనిపించేది.

æ – “పాడాడు”, “చెప్పాడు”, “చూపాడు”, “చేసాడు”, ” రాసాడు”, “చూపాడు” అన్న పదాలలో రెండవ అచ్చు ఇంగ్లీష్ భాషాపదాలైన bank,sad లలో వినిపించే æ [[Near-open front unrounded vowel]]ధ్వనియే. చారు, తాటాకు అన్న శబ్దాలలో కూడా ఈ ధ్వనిని వాడుతాము. రాయలసీమ ఉచ్చారణలో ఈ ధ్వని తరుచుగా పదాంతాలలో వినిపిస్తుంది. ఈ ధ్వనిని సూచిస్తూ రాయటానికి తెలుగులో ప్రత్యేక లిపిసంకేతం లేదు. అయితే, శాసనాలలో కనిపించే పళ్యాలు, చెల్యలు, మొదలైన పదాల ఆధారంగా ఈ ధ్వని 12 వ శతాబ్దం నుండి తెలుగులో వాడుకలోఉన్నట్టు మనకు తెలుస్తోంది. అంటే, తెలుగులో అంతర్గత ధ్వని పరిణామాలవల్లనే ఈ ధ్వని ఉత్పన్నమైయ్యింది గాని అన్య భాషాప్రభావం (ఆంగ్ల భాషాప్రభావం) వల్ల కాదని చెప్పవచ్చును.

ఉపసంహారం

గత రెండు వందల సంవత్సరాలుగా భాషాశాస్త్రం చాలా అభివృద్ధి చెందినా మిగిలిన భాషలతో పోల్చిచూస్తే తెలుగు భాష, చరిత్రలకు సంబంధించిన కృషిచాలా తక్కువేనని చెప్పాలి. భాషాశాస్త్ర దృష్టితో తెలుగుభాషపై అంతర్జాతీయ స్థాయిలో పరిశోధనలు చేసిన వారిలో చెప్పుకోదగ్గవారు భద్రిరాజు కృష్ణమూర్తి గారొక్కరే. ఎమెనో, బరోల పుణ్యమా అని మనకు ద్రావిడ భాషా వ్యుత్పత్తి నిఘంటువు లభ్యమౌతుంది. అయితే, ఇందులో చారిత్రాత్మకంగా ఏ పదాన్ని ఏ భాషలో ఏ అర్థంలో ఉపయోగించారన్న వివరణలు లేవు. తెలుగు భాషకు చారిత్రాత్మక నిఘంటువు నిర్మించే కృషి కూడా జరగలేదు. మన పూర్వ కవుల పదప్రయోగ కోశాలు లేవు. ఇవన్నీ భాషా పరిశోధనలకు అవసరమైన మౌలిక గ్రంథాలు. కనీసం, సామాన్య పాఠకుడికి అవసరమైన ఒక ప్రామాణికమైన సమగ్ర నిఘంటువు కూడా తెలుగు భాషకు లేకపోవడం శోచనీయం. యూనికోడ్ తో శక్తిమంతమైన తెలుగు వెబ్‌జైన్లు, బ్లాగులు, వికీపీడియా, విక్షనరీల ద్వారా ఈ వనరుల లోటును కొంత భర్తీ చెయ్యవచ్చు అనే నమ్మకం ఉన్నా, తెలుగు సాహిత్యాన్ని, భాషనీ కాపాడుకోవటానికి కొంతమంది ఔత్సాహికులు తీరిక వేళల్లో చేసే ఈ కృషి సరిపోదు. మన భాషా, చరిత్ర, సంస్కృతుల అధ్యయనానికి ఉన్నత స్థాయి పరిశోధనలకు వీలుకల్పించే బృహత్ ‌ప్రాజెక్టులను రూపొందించి అమలు చెయ్యాల్సిన బాధ్యత, స్థోమత తెలుగు దేశంలోని యూనివర్సిటీలదేనని ప్రత్యేకంగా చెప్పవలసిన అవసరం లేదు.

కృతజ్ఞతలు

• Special thanks are due to Cindy Williams, Linguistics Coordinator SIL-Mexico for granting me permission to modify and use images from her website.
• ఈ వ్యాసానికి ఎంతగానో ఉపయోగపడ్డ “భాషాశాస్త్ర పారిభాషిక పదకోశం” పుస్తకాన్ని నాకందజేసిన పద్మ ఇంద్రగంటి గారికి
• నా వ్యాసం మొదటి ప్రతిని సమీక్షించి సూచనలు అందజేసిన రానారె గారికి
• ఈ వ్యాసం రాయమని నన్ను ప్రోత్సహించి, ఆలస్యం చేసినా మన్నించి ఓపిగ్గా ఎదురుచూసిన పొద్దు సంపాదకులకు

ఉపయుక్త గ్రంథాలు

1. భాష, సమాజము, సంస్కృతి – భద్రిరాజు కృష్ణమూర్తి
2. Dravidian languages – Bhadriraju Krishnamurti
3. Who Inspired Panini? Reconstructing the Hindu and Buddhist Counter-Claims Madhav M. Deshpande, Journal of the American Oriental Society, Vol. 117, No. 3 (Jul. – Sep., 1997), pp. 444-465
4. 1994. “Ancient Indian Phonetics.” In The Encyclopedia of Language and Linguistics, Volume 6, pp. 3053-3058. Oxford: Pergamon Press
5. Bad Grammar in Context [http://archimedes.fas.harvard.edu/mdh/bad-grammar.pdf]
6. Wikipedia: List of phonetic topics [[http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_phonetics_topics]]

సురేశ్ కొలిచాల (ఈమాట సంపాదకులు)
Posted in వ్యాసం | Tagged , | 13 Comments

అతిథి, సరదా

పొద్దులో ఈ మాసపు అతిథి సురేశ్ కొలిచాల గారు. భాషాశాస్త్రం, చరిత్ర, సాహిత్యాలపై ఆసక్తి ఉన్న సురేశ్ కొలిచాల, ఈమాట సంపాదకుడుగా నెట్లో తెలుగువారికి సుపరిచితులు. ఊపిరి సలపని పనులతో తీరికలేకుండా ఉన్నా పొద్దు అహ్వానాన్ని మన్నించి అడిగినవెంటనే అతిథి శీర్షికలో వ్యాసం రాసి ఇచ్చిన సురేశ్ గారికి కృతజ్ఞతలతో ఆయన రాసిన “తెలుగులో వర్ణ నిర్మాణం” వ్యాసంలోని మొదటిభాగాన్ని సమర్పిస్తున్నాం.

దాంతోబాటే సరదా శీర్షికలో డా.హాస్యానందం నవ్వులు మీ కోసం.

Posted in ఇతరత్రా | 2 Comments

తెలుగు వర్ణ నిర్మాణం (phonology) – మొదటి భాగం

ఈమాసపు అతిథి సురేశ్ కొలిచాల
భాషాశాస్త్రం, చరిత్ర, సాహిత్యాలపై ఆసక్తి ఉన్న సురేశ్ కొలిచాల ఈమాట సంపాదకుడుగా నెట్లో తెలుగువారికి సుపరిచితులే. ఊపిరి సలపని పనులతో తీరికలేకుండా ఉన్నా, పొద్దు అహ్వానాన్ని మన్నించి అడిగినవెంటనే ఈ వ్యాసం రాసి ఇచ్చిన సురేశ్ గారికి కృతజ్ఞతలతో వ్యాసంలోని మొదటిభాగాన్ని సమర్పిస్తున్నాం.

——————-

తెలంగాణాలో పుట్టి పెరిగిన నేను చిన్నప్పటి నుండీ నా పేరు “సురేశ్” అనే రాసేవాడిని. అయితే మా ఇంటి ఎదురుగా ఉన్న గోడ మీద అంటించిన ఒక సినిమా పోస్టర్‌లో “సురేష్ ప్రొడక్షన్స్” అని చదివినప్పుడు మొదటిసారి నా పేరు తప్పు రాస్తున్నానేమోనన్న అనుమానం వచ్చిందని నాకు గుర్తు. అప్పట్నుండీ మా ఊళ్ళో నాకు తెలిసిన వారందరినీ నా పేరు కరెక్టుగా ఎలా రాయాలంటూ అడిగేవాడిని. ఎవ్వరూ నాకు సంతృప్తికరమైన సమాధానం ఇవ్వలేదనిపించేది. ఇంటర్మీడియట్ చదివే రోజుల్లో హైదరాబాద్ కు మకాం మార్చిన తరువాత కూడా చాలాసార్లు సిటీసెంట్రల్ లైబ్రరీ వెళుతూ బూదరాజు రాధాకృష్ణ గారింటిముందు తచ్చాడేవాణ్ణి – ఎప్పటికైనా తలుపుతట్టి నా పేరు కరెక్టుగా ఎలా రాయాలో, ఎలా పలకాలో ఆ భాషావేత్తను అడిగి తెలుసుకుందామని. కానీ ధైర్యం చాలేది కాదు. ఇంజనీరింగ్ లో సీటు వచ్చిన తరువాత ఆ ఊపులో ఒక రోజు కొంత తెగువ చూపించి వారింటి కాలింగ్‌బెల్ నొక్కాను. ఆయన తలుపు తీసి సాదరంగా ఆహ్వానించి మూడు గంటల సేపు మాట్లాడారు. ధ్వని శాస్త్రం గురించి, ధ్వనుల ఉత్పత్తి గురించి, ఉచ్చారణలో మార్పుల గురించి, మాండలికాల గురించి చాలా ఓపికగా వివరించారు. ఈ రోజు భాషాశాస్త్రంపై నాకున్న కాస్తో కూస్తో ఉత్సుకతకి ఆ రోజు ఆయన చెప్పిన పాఠాలే స్ఫూర్తి.

ధ్వని శాస్త్రం (Phonetics)

త్వష్టృడనే రాక్షసుడు ఇంద్రుడిని జయించగలిగే పుత్రునికోసం ఘోర తపస్సు చేసాడట. కానీ వరమడిగే సమయంలో “ఇంద్రశత్రు” అన్న పదంలో అనుదాత్త ఉదాత్త స్వరాలు సరిగ్గా ఉచ్చరించలేకపోయినందుకు “ఇంద్రుడిని చంపగలిగే కొడుకు” కాకుండా “ఇంద్రుడే చంపగలిగే కొడుకు” పుట్టాడట. శతపథ బ్రాహ్మణంలోని ఈ కథ (శతపథ బ్రాహ్మణం 1.6.3.8) మన పూర్వీకులు ధ్వనుల ఉచ్చారణకు ఇచ్చిన ప్రాముఖ్యతను చెబుతుంది[5]. ప్రతి వేదసంహితానికి అనుబంధంగా ఆ వేదమంత్రాలలోని ధ్వనులను ఎలా ఉచ్చరించాలో తెలిపే విభాగాలు ఉండేవి. ఈ విభాగాలను ప్రాతిశాఖ్యలు అనేవారు. ఋగ్వేద ప్రాతిశాఖ్య, శుక్లయజుర్వేద ప్రాతిశాఖ్య, తైత్తిరీయ ప్రాతిశాఖ్య మొదలగునవి మనకు ఇప్పటికీ లభ్యమౌతున్న ప్రాతిశాఖ్యలకు కొన్ని ఉదాహరణలు. తరువాతికాలంలో ధ్వనుల ఉత్పత్తి క్రమాన్ని తెలిపే శాస్త్రం “శిక్ష” అన్న వేదాంగంగా రూపొందింది. 2500 సంవత్సరాల క్రితమే ఎంతో శాస్త్రీయంగా శిక్షలలోనూ, ప్రాతిశాఖ్యలలోనూ కనిపించే సంస్కృత ధ్వనుల నిరూపణం ఆధునిక ధ్వనిశాస్త్రాలకి భిక్ష పెట్టిందనే చెప్పాలి. ఇతర విజ్ఞాన రంగాల మాట ఏమైనా, భాషాతత్వ పరిశీలనలో మాత్రం ఆనాడే భారతీయులు సాధించిన అభివృద్ధిని ఆధునిక భాషాశాస్త్రవేత్తలు 19వ శతాబ్దం దాకా అందుకోలేకపోయారంటే అతిశయోక్తి లేదు.

ఉచ్చారణా అవయవాలు (Organs of articulation)

మాట నాభిలోంచి రావాలంటారు. నాభి నుండి వెలువడిన నాదం, హృదయ కంఠ సీమలలో తాండవించి ముక్కు, నాలుకల సహాయంతో నిర్గమిస్తుందని సంప్రదాయం చెబుతుంది. సంగీత రత్నాకరంలో శార్ఙ్గదేవుడు నాభీ, హృదయ, మస్తిష్కాలను ఒకే శృతిలో అనుకంపించడం ద్వారా కలిగే ప్రాణానల సంయోగమే నాద యోగమని వివరించాడు. ఈ సంప్రదాయాలను అనుసరించే మన త్యాగరాజు కూడా “నాభీ హృత్కంఠ రసన నాసాదుల” యందు “శోభిల్లు సప్తస్వర సుందరుల”ను భజించాడని చెప్పవచ్చు.

అయితే ఉచ్చారణా అవయవాలను వివరించే ధ్వని శాస్త్రాల్లో ఎక్కాడా నాభి ప్రస్తావన ఉండదు. ఊపిరితిత్తుల నుండి వెలువడే గాలి కంఠబిలం మొదలు పెదవుల దాకా ఉన్న ప్రాంతంలో మార్పు చెంది వేర్వేరు ధ్వనులుగా ఉత్పత్తి చెందుతుందని భాషాశాస్త్రవేత్తల అభిప్రాయం. కంఠబిలం మొదలు పెదవుల దాకా ఉన్న ప్రదేశాన్ని ఆస్యం లేదా వక్త్రం అంటారు. భారతీయ ప్రాచీన ధ్వని శాస్త్రవేత్తలు కూడా ధ్వనుల ఉత్పత్తికి కారణమైన ఉచ్చారణావయవాలన్నీ ఈ భాగంలోనే ఉన్నాయని చెబుతూ వీటిని వక్త్రాంగాలు అని అన్నారు.


ధ్వనుల ఉత్పత్తికి కారణాలైన ముఖ్యమైన వక్త్రాంగాలు:

  • ఓష్ఠాలు (కింది పెదవి, పై పెదవి) ( lips)
  • జిహ్వ (tongue)
    • జిహ్వాగ్రము (tongue tip) – నాలిక కొస (tip) కాని నాలిక అంచు (blade)
    • జిహ్వమధ్యము (tongue body)
    • జిహ్వమూలము (tongue root)
  • దంతాలు (teeth)
  • దంతమూలము (alveolar bridge)
  • మూర్ధం (cerebral)
  • కఠిన తాలువు (hard palate)
  • మృదు తాలువు (soft palate)
  • లంబిక – కొండనాలుక (uvula)
  • స్వర పేటిక (larynx or voice box)
  • నాద తంత్రులు (vocal cords)

ఈ వక్త్రాంగాలలో కొన్ని కదలిక గలవి, మరికొన్ని కదలిక లేనివి. కదలిక గల అవయవాన్ని ‘కరణ’మని కదలిక లేని దాన్ని ‘స్థాన’మని అంటారు. సాధారణంగా కింది పెదవి, నాలిక (కొస, మధ్య, మొదలు) కరణాలు. పై పెదవి, పై దంతాలు, దంతమూలం, తాలువు స్థానాలు. కంఠ బిలం నుండి ఆస్య వివరం (oral cavity) ద్వారా గానీ, నాసికా వివరం (nasal cavity) ద్వారా గాని బయటకు వెలువడే గాలిని వివిధ ధ్వనులుగా పలికించే మార్పుని ‘ప్రయత్నం’ అంటారు. మనం పలికే ధ్వనులన్నింటినీ స్థాన కరణ ప్రయత్న భేదాల ద్వారా వేర్వేరు వర్గాలుగా విభజించవచ్చు.

స్థాన కరణ భేదాలు

ఒక వేణువులో గాలిని వేర్వేరు చోట్ల నిరోధించడం ద్వారా ఎలా వేర్వేరు స్వరాలను పలికిస్తామో, అలాగే మనం మాట్లాడేటప్పుడు స్థాన కరణాలను ఉపయోగించి గాలిని వేర్వేరు చోట్ల నిరోధించడం ద్వారా వేర్వేరు ధ్వనుల్ని ఉత్పత్తి చేస్తాం. స్థాన కరణాల భేదాలను బట్టి ధ్వనులను ప్రధానంగా ఈ క్రింది వర్గాలుగా విభజించవచ్చు:

  • ఓష్ఠ్యాలు (labials): స్థానం: పై పెదవి. కరణం: క్రింది పెదవి.
    తెలుగులో వినిపించే [ప], [ఫ], [బ], [భ], [మ] లు ఓష్ఠ్య ధ్వనులకు ఉదాహరణలు. పాపా, మామా, బాబా అన్న శబ్దాలను పెదవుల సహాయం లేకుండా పలకలేం. శిశువులు మొట్టమొదటగా పలుకగలిగే ధ్వనులు ఓష్ఠ్యాలే కాబట్టి ఈ ధ్వనులు ప్రపంచంలోని అన్ని భాషలలోను కనిపిస్తాయి. సినిమా పాటలను, మాటలను డబ్బింగ్ చేసేటప్పుడు ఆయా రచయితలు ఈ ధ్వనుల విషయంలోనే ప్రత్యేక శ్రద్ధ చూపిస్తారు. మూలంలో ఓష్ఠ్య ధ్వనులున్న చోట అనువాదంలో కూడా ఓష్ఠ్య ధ్వనులను వాడగలిగితే లిప్-సింకింగ్ సరిగ్గా సరిపోతుందన్న రహస్యం డబ్బింగ్ రచయితలకందరికీ తెలుసు.
  • దంత్యాలు (dentals): స్థానం: పై దంతాల వెనుక భాగం. కరణం: నాలుక కొస గాని, అంచు గాని.
    తెలుగులో వినిపించే [త], [థ], [ద], [ధ], [న], [స] లు దంత్య ధ్వనులకు ఉదాహరణలు. తట, దడ అన్న శబ్దాలలో [త] [ట] ధ్వనులను, [ద][డ] ధ్వనులను ఉచ్చరించేటప్పుడు నాలిక స్థానాన్ని గమనిస్తే ఈ రెండు ధ్వనులలో తేడా తెలుస్తుంది..

  • మూర్ధన్యాలు (retroflex): స్థానం: మూర్ధం కాని కఠిన తాలువు గాని. కరణం: మడత వేసిన నాలుక కొస
    తెలుగులో వినిపించే [ట], [ఠ], [డ], [ఢ], [ణ], [ష] లు మూర్ధన్య ధ్వనులకు ఉదాహరణలు. నిజమైన మూర్ధన్యాలు మన భారతీయ భాషలలోనే కనిపిస్తాయి. ఇండో-యూరోపియన్ భాషలలో వినిపించని ఈ ధ్వనులు, ద్రావిడ భాషల సంపర్కం ద్వారానే సంస్కృతంలోకి ప్రవేశించాయని కొంతమంది భాషావేత్తల అభిప్రాయం. తొలి ఋగ్వేద మండలాలలో అంతగా కనిపించని ఈ ధ్వనులు, తరువాయి మండలాలలో ప్రచురంగా కనిపించడం ఈ వాదానికి ఆధారం. ఇంగ్లీష్‌లో వినిపించే [t], [d] ధ్వనులు మూర్ధన్యాలు కావు, దంతమూలీయాలు.
  • తాలవ్యాలు (palatals): స్థానం: కఠిన తాలువు. కరణం: నాలుక ముందు లేదా మధ్య భాగం.
  • కంఠ్యాలు (velars): స్థానం: మృదు తాలువు. కరణం: జిహ్వ మూలం.
  • కంఠమూలీయాలు (glottals): స్థానం: కంఠ మూలం. కరణం: నాద తంత్రులు.
    తెలుగులో వినిపించే విసర్గ[:], [హ] లు కంఠమూలీయ ధ్వనులకు ఉదాహరణలు.

ఇవే కాక ఆధునిక ధ్వనిశాస్త్రానికి ఉపయోగపడే ఇతర ధ్వని వర్గాలు:

  • దంతోష్ట్యాలు (labiodentals): స్థానం: పై దంతాల వెనుక భాగం. కరణం: కింది పెదవి.
  • అంతర్దంత్యాలు (interdentals): స్థానం: రెండు దంతాల మధ్య. కరణం: నాలుక కొస
  • దంతమూలీయాలు (alveolars): స్థానం: దంతమూలం. కరణం: నాలుక కొస
  • లంబికాలు (uvulars): స్థానం: లంబిక. కరణం: జిహ్వ మూలం.

అచ్చులు, హల్లులు

శైవ వాఙ్మయంలోనూ, బృహత్కథలోను పాణిని రాసిన శివసూత్రాల గురించి ఒక కథ ఉంది. చిన్నప్పుడు పాణినికి గురువు గారు చెప్పే వ్యాకరణ పాఠాలేవీ అర్థమయ్యేవి కాదట. అప్పుడు గురువు గారి ఆజ్ఞ మేరకు పాణిని హిమాలయాల్లో ఆ మహాదేవుని అనుగ్రహం కోసం తపస్సు చేసాడు. దాంతో శివుడు ఢక్కా డమరుకలతో ప్రత్యక్షమై అ-ఇ-ఉ-ణ్, ఋ-ఌ-క్, ఏ-ఓ-ఞ్,ఐ-ఔ-చ్అంటూ తన ఢమరుకాన్ని 4 సార్లు ఒక వైపు, హ-య-వ-ర-ట్,ల-న్ అంటూ 10 సార్లు మరో వైపు వినిపించాడు. మొదటి నాలుగు శబ్దాలు అచ్చులను వివరిస్తే, మిగిలిన పది శబ్దాలు హల్లులను వినిపించాయట. ఆ 14 శబ్దాలనే పాణిని శివసూత్రాలుగా రచించి, వాటి ఆధారంగా అష్టాధ్యాయిని నిర్మించి లోకప్రసిద్ధి పొందాడని ఈ కథల సారాంశం. అయితే పాణిని సూత్రాలపై వార్తికలు, భాష్యాలు రాసిన కాత్యాయన గానీ, పతంజలి గాని ఈ కథ గురించి ప్రస్తావించలేదు. అంతేకాక శివసూత్రాల క్రమం గురించి, అందులో కొన్ని అనవసరమైన పునరుక్తుల గురించి కాత్యాయన చేసిన విమర్శలను బట్టి చూస్తే ఈ సూత్రాలు ఈశ్వర ప్రసాదాలన్న నమ్మకం కాత్యాయన, పతంజలుల కాలంలో లేదని, తరువాతి కాలంలో వెలుబడిన శైవ వాఙ్మయంలోనే ఈ సూత్రాలకు దైవత్వం ఆపాదించబడిందని మనం చెప్పుకోవచ్చు[3].

అయితే, పాణిని కన్నా ఎంతో పూర్వమే సంస్కృత వ్యాకర్తలకు అచ్చులకు, హల్లులకు మధ్య ఉండే తేడా తెలుసు[4]. పాణినికి పూర్వం అచ్చు అక్షరాలను స్వరాక్షరాలని పిలిచేవారు. వీటినే ప్రాణాక్షరాలని కూడా అనేవారు. అంటే అక్షరంలో అచ్చు ప్రాణం వంటిదని వారి భావన. అలాగే హల్లు అక్షరాలను ప్రాణి అక్షరాలని, వ్యంజనాలని పిలిచేవారు. ధ్వనిశాస్త్ర ప్రకారంగా అచ్చులను, హల్లులను ఈ విధంగా నిర్వచించవచ్చు:

అచ్చులు

గాలిని ఏ మాత్రం నిరోధించకుండా ఉచ్చరించే ధ్వనులు అచ్చులు. అంటే వేర్వేరు అచ్చులను ఉచ్చరించేటప్పుడు స్థాన కరణాలలో భేదమే ఉంటుందిగాని, నిరోధ ప్రయత్నమే ఉండదన్నమాట.

హల్లులు

ఉచ్చరించేటప్పుడు స్థాన కరణాలు ఒకదానిని ఒకటి తాకుతూ గాలిని కొంతైనా నిరోధించే ధ్వనులు హల్లులు.

సురేశ్ కొలిచాల (ఈమాట సంపాదకులు)

హల్లుల్లో ప్రయత్నభేదాలు, తెలుగులో వర్ణ సమామ్నాయం, తెలుగులో ప్రత్యేక వర్ణాలు మొదలైన విషయాలగురించి ఈ వ్యాసం రెండవ భాగంలో చదవండి.

Posted in వ్యాసం | Tagged , | 23 Comments

డా.హాస్యానందం నవ్వులు

jyothi.bmpఏక కాలంలో ఐదు బ్లాగులు రాస్తున్న జ్యోతిగారు అన్ని బ్లాగులూ కలిపి 500 పైచిలుకు జాబులు రాసి తెలుగు బ్లాగరుల్లోకెల్లా విశిష్టతను సంపాదించుకున్నారు. హాస్యం, వినోదం, వంటలు, పాటలు – ఇలా వివిధ అంశాలపై అమితమైన ఆసక్తిని చూపే జ్యోతిగారు పొద్దు పాఠకుల కోసం ప్రత్యేకంగా నిర్వహిస్తున్న సరదా శీర్షికలోని మరో అంకం ఇది.

————–

* షుగర్ పేషెంటు అదిరిపడేదెప్పుడు?

రాత్రి పడుకోబోయేముందు ఎవరైన తనకు స్వీట్ డ్రీమ్స్ అని చెప్పినపుడు.

* డాక్టర్ తెల్లబోయేదెప్పుడు?

మీ ప్రాబ్లం ఏమిటో చెప్పండి అనడిగితే ఈ మధ్య ఆయనేం తెచ్చినా ఆనందపడిపోతున్నాను అని లేడీ పేషంట్ చెప్పినప్పుడు.

* డాక్టర్ విస్తుపోయేదెప్పుడు?

మీరు దేవుడిలాంటివారు. ఈ కొబ్బరికాయ, చిల్లర తీసుకుని మావాడికి ఆపరేషన్ చెయ్యండి డాక్టర్ అని పేషెంట్ బంధువు అన్నప్పుడు.

* ఒబేసిటీ పేషెంట్ షాకయ్యేదెప్పుడు?

పూటకి ఒక్క ముగ్గు చొప్పున ఉదయం-1, మద్యహ్నం-2, రాత్రి-3. ఇలా నెల రోజులపాటు రెగ్యులర్ గా ముగ్గులు పెట్టావంటే తీగలా సన్నబడతావు అని డాక్టర్ చెప్పినప్పుడు.

* పేషంట్ విస్తుపోయేదెప్పుడు?

నర్స్ పేషెంట్ వివరాలు రాసుకుంటూ ‘జన్మ నక్షత్రం చెబితే గుళ్ళో అతడిపేరు మీద అర్చన చేయిస్తా’మని చెప్పినపుడు.

* చమత్కారి డాక్టర్.

నాకు రాత్రుళ్ళు పీడకలలు వస్తున్నాయి అని పేషంట్ అంటే భార్యకి దూరంగా పడుకోమనేవాడు.

* నేటి పేషంట్?

ఇంటి దగ్గర వుంటే రోగం గురించి, హాస్పిటల్ కొచ్చాక బిల్లు గురించి బాధ పడేవాడు.

*అమాయకుడైన పేషంట్?

డాక్టరుగారిచ్చిన ఐరన్ టాబ్లెట్స్ అయస్కాంతానికి అతుక్కోవడం లేదేంటబ్బా? అని తెగ ఆలోచించేవాడు.

* సిసలైన చాదస్తపు డాక్టరు?

సంతానం కోసం సలహా అడిగిన పేషెంట తో పుత్ర కామేష్ఠి యాగం చేయమనేవాడు.

* నిజాయితీ గల క్రొత్త డాక్టరు?

నూతనంగా అద్దె ఇంట్లో ప్రాక్టీస్ ప్రారంభించిన హాస్పిటల్ గోడపై నేటి మీ ఫీజులే రేపటి నా శాశ్వత నర్సింగ్ హోమ్ కి పునాదులు అని క్యాప్షన్ వ్రాయించేవాడు.

-జ్యోతి (http://vjyothi.wordpress.com)
Posted in వ్యాసం | Tagged | 16 Comments

మూడు విశేషాలు

ఈసారి అనుకున్నదానికంటే రెండురోజులు ఆలస్యంగా ఏప్రిల్ గడి సమాధానాలు-వివరణతోబాటు మే నెల గడి, సౌమ్య రాసిన కథ “షరా మామూలే”తో బాటు జ్యోతి, కొత్తపాళీగార్ల సంయుక్త రచన “షడ్రుచుల సాహిత్యం” అందిస్తున్నాం. ఇక మే నెల విశిష్ట అతిథి అతిత్వరలో మిమ్మల్ని పలకరించబోతున్నారు.

-పొద్దు

Posted in ఇతరత్రా | Comments Off on మూడు విశేషాలు

షరా మామూలే…

తానొక చదువరిని, నిత్య విద్యార్థినిని అని చెప్పుకునే సౌమ్య సాహిత్యం, సంగీతం, తన అనుభవాలు, అనుభూతుల గురించి తన బ్లాగులో విస్తృతంగా రాస్తారు. సౌమ్య రచనల్లో 2 కథలు ఈమాటలో, మరికొన్ని కథలు, కవితలు తెలుగుపీపుల్.కాం లో ప్రచురితమయ్యాయి. పొద్దులో “తరగతి గదిలో” తర్వాత సౌమ్య రాస్తున్న రెండవ కథ ఇదిః

—————-
“ఈ ఒక్క రోజూ గడిస్తే … ” – ఇలా అనుకోవడం ఎన్నో సారో గుర్తు పెట్టుకునే అలవాటు లేదు రాజేష్ కి. ఇలాంటి నిరాశ నిండిన ఆశల నిట్టూర్పులు విడువటమే అలవాటు కానీ ఎన్ని విడిచామో గుర్తు పెట్టుకోవడం కాదు. అలవాటు గా మరో సారి అనుకున్నాడు. “ఈ ఒక్క రోజు గడిస్తే … రేపట్నుంచి ఇంక ఎంజాయే…” – యాహూ మెసెంజర్ లో ఎవరిదో బజ్ రావడం తో వెలువడిన శబ్దానికి టక్కున స్క్రీను వంక చూశాడు –
“అయిందా?” – కిశోర్ నుండి.
“ఈ వెధవ కిశోర్ గాడు ఒకడు. నేనెక్కడ చదవనో అని వీడి నిఘా ఒకటి.” – విసుగ్గా అనుకున్నాడు రాజేష్ మిత్రుడి శ్రద్ధ కు నవ్వాలో, ఏడవాలో తెలీక.

ఒక్క సారి గడియారం చూసుకున్నాడు. ఇంకో ముప్పావు గంట ఉంది పరీక్షకు. మరో సారి కంప్యూటర్ వైపు తిరిగాడు. కోర్స్ వెబ్సైట్ హోం పేజీ నిండు గా కళకళలాడుతోంది. రాజేష్ కి మాత్రం ప్రొఫెసర్ గయ్యాళి అత్తలా, కోర్స్ ఏమో అప్పడాల కర్రలా, తానేమో – సక్కుబాయి తరహా కోడలిలా అనిపించారు ఓ క్షణం. ఇంతలోనే తమాయించుకున్నాడు – “ఆలోచనలేంటి మరీ ఇంత విచిత్రంగా తయారయ్యాయి” అని. చివరి అరగంట లో ఏం చేయాలో ముందే ప్లాను వేసుకున్నాడు. ఎలాగో మొదటి నుంచి ఆ ప్లాను కాగితం లో ఉన్నవి ఇంటూలే కనుక ఇదొక్కటన్నా టిక్ కొట్టాలని కంకణం కట్టుకున్నంత పని చేసాడు. కాని, ఇంతలోపే – “ఒక్కాట హేంగరూ1 ఆడదాం. ఇది గనుక గెలిస్తే ఈ రోజు బాగా రాయడం ఖాయం.” అనుకున్నాడు. దానికి, దీనికి సంబంధం ఏమిటో గానీ. ఖాళీ డబ్బాలు నింపుతున్నాడు … ఇంకొక్క డబ్బా నింపితే ఈ లెవెల్ దాటి తరువాతి మెట్టు ఎక్కుతాడు. అక్కడ పొరబడ్డాడు. అక్షరమేదో కనుక్కోలేకపోయాడు. పక్కనున్న కంగారూ నానా తిట్లూ తిట్టి ఉరి వేసుకుంది. ఎక్కడ లేని నిరాశా ఆవరించింది రాజేష్ లో. పరీక్ష “సరిగా రాయనా?” – దిగులుగా అనుకున్నాడు. ఇంతలోనే గుర్తు వచ్చింది. ఇంకో అరగంటే అని. అప్పుడు వచ్చినట్లుంది అసలైన పరీక్ష భయం. గబగబా కోర్స్ సైటు కి వెళ్ళి కనబడ్డ మొదటి పీపీటీ ని చదవడం మొదలుపెట్టాడు. ఏమి చదవడమో కాని, అయిదు నిముషాల్లో నలభై స్లైడ్లను తిప్పేసాడు! రెండో పీపీటీ … మూడోది .. అలా నాలుగో దానిలో ఉండగా – తలుపు చప్పుడైంది. నరేన్ గాడు.

“ఏరా … తెగ చదువుతున్నావా? తలుపు తీయడానికి ఇంతసేపా?” – నరేన్ అన్న మాటలకి భోరున ఏడవాలనిపించింది రాజేష్ కి.
“ఒరేయ్, నీకేం అన్యాయం చేసాన్రా? ఎందుకురా నేనేమీ చదవలేదన్న విషయాన్ని చదువు అన్న పదం మళ్ళీ మళ్ళీ పలికి గుర్తు చేస్తావు?” – అనుకున్నాడు మనసులో. పైకి మాత్రం – “ఏమిటి సంగతి?” – అని అడిగాడు.
“ఏమిటి సంగతా? పాప ఏడ్చింది రా. నువ్వేమన్నా జోల పాడతావేమో అని వచ్చా. మొహం చూడు … 15 నిముషాల్లో పరీక్ష రా. కదులింక.” – వెటకారం తో కూడిన వెక్కిరింత తో మొదలై కాస్తంత కోపం తో ముగించాడు నరేన్.
“ఇంకా 15 నిముషాలు ఉంది కద రా? ఆ ఎదురు బిల్డింగే కదా.. ఎందుకంత తొందర?” – అన్న రాజేష్ స్పందనకి జాలిగా చూశాడు నరేన్. చేసేది లేక బయలుదేరాడు రాజేష్..

దారిలో కిశోర్ తలుపు తట్టారు. లోపల నుంచి ఏదో గొణుగుళ్ళు వినిపించాయి. అస్పష్టంగా ఏవో పదజాలం … తనకు పరిచయమున్నదే … అనుకున్నాడు రాజేష్. వెంటనే తట్టింది – ఇప్పటి పరీక్షదే అని. మరుక్షణానికి అర్థమైంది. లోపల ఆ పరీక్షల పురుగు నెమరువేసుకుంటున్నాడు అని. తానెంత తేలిగ్గా తీసుకుని వెళుతున్నాడో తలుచుకుంటే భయం పుట్టింది. అదే మాట నరేన్ తో అనబోతూ ఉండగా –

“ఒరే, భయమేస్తోంది రా. ఏం చదవలేదు సరిగ్గా. వీడు చూడబోతే ఏమో తెగ చదివేస్తున్నాడు” – నరేన్ కాస్త దిగులుగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.
“ఎప్పుడూ ఇంతే అందరూ. నేనేమన్నా అందాం అనుకుంటే ముందే అనేస్తారు. ఇంక నేనేమనాలి? వెర్రిగా అవుననడం తప్ప?” – విసుగ్గా అనుకున్నాడు. గంట క్రితం భోజనం చేస్తూ ఉంటే – నరేన్, కిశోర్ “నువ్వా – నేనా” అంటూ పరీక్షకు సంబంధించిన విషయాలన్నీ చర్చించుకుంటూ ఉంటే తాను కూడా ఆ వేరే క్లాసు వాడు నీల్ లాగా వింతగా, అయోమయంగా వీళ్ళిద్దరినీ చూడడం గుర్తు వచ్చింది రాజేష్ కు. ఇంతకీ కిషోర్ ని బయటకు లాగి “పరీక్ష రాయాలి రా బాబూ” అని గుర్తు చేసి – ముగ్గురూ కలిసి హాలు కి వెల్లారు. ఎవరి నంబర్లు వాళ్ళు చూసుకుని కూర్చున్నారు. రాజేష్ కి ఓ పక్క ఎంత దిగులు గా ఉందో ఓ పక్క అంత నవ్వు వస్తోంది. కిటికీ లోంచి చూస్తూ ఉంటే బయట నడుస్తున్న పిల్లాడి “అరగుండు” క్రాఫు, వాడి తో పాటు నడుస్తున్న వయ్యారి భామ నడక స్టైలూ దానికి కారణం.

అలా తనలో తానే నవ్వుకుంటూ ఉండగా పక్కన కూర్చున్న అమ్మాయి అనుమానంగా చూస్తూ ఉండటంతో నోరు మూసుకున్నాడు . ఇంతలో ప్రశ్నా పత్రాలు ఇచ్చారు. రాజేష్ కి తెలుసు – అది తనకు అయోమయంగానే అనిపిస్తుంది అని. అయినా కూడా మేకపోతు గాంభీర్యం ప్రదర్శిస్తూ చూశాడు. తెలిసిన ప్రశ్నలు ఉన్నన్ని తెలీని ప్రశ్నలు కూడా ఉన్నాయి. ఏమి చేయాలో అర్థం కాలేదు. సరే – ఎంతో కొంత రాస్తాము లే అని రాయడం మొదలుపెట్టాడు.

మొదటి ప్రశ్న. ప్రశ్న ని చూస్తే తెలిసినట్లే అనిపించింది. రాయబోతూ ఉంటే పెన్ను కదలడం లేదు. తన ఆలోచనా శక్తి న్యూరల్ నెట్వర్కు లో చిక్కుకుని బయట పడే దారి మర్చిపోయి ఇరుక్కుపోయినట్లు అనిపించసాగింది రాజేష్ కి. అంత గందరగోళంగా ఉంది “దీని జవాబు మనకు తెలుసు” అనుకున్న ప్రశ్న పరిస్థితే! ఆ నిముషం లో అనుకున్నాడు – ” కాస్త శ్రద్ధ గా చదివి ఉంటే ఎంత బాగుండేది” – అని. ఆ అనుకోవడం అలా ప్రతి ప్రశ్న కూ అనుకుంటూనే ఉన్నాడు. క్లాసు ఎగ్గొట్టి క్యాంటీన్ లో కబుర్లు చెప్పుకోవడం, దొరికిన ప్రతి సినిమా నీ చూడ్డం, చూడనన్న ఆ కిశోర్ గాడిని చూసి వెటకారంగా నవ్వడం, కనబడ్డ ప్రతి వాణ్ణీ దారిలో ఆపి సుత్తి కొట్టడం, చివరి నిముషం లో ల్యాబ్ రికార్డు నరేన్ నుంచి కాపీ కొట్టేసి, వైవా లో చావు తప్పి కన్ను లొట్టపోయి కష్టపడి గట్టెక్కడం, మొదటి నుంచి, చివర దాకా ప్రతి అసైన్ మెంటు నీ కిశోర్ గాడి దగ్గర కాపీ కొట్టడం, క్లాసు లో శుభ్రంగా నిద్రపోవడం – ఒక్కోటీ జవాబు పత్రాన్నే 70 ఎమ్.ఎమ్. స్క్రీను లా మార్చేసి రాజేష్ కళ్ళ ముందు కదలాడ్డం మొదలుపెట్టాయి. పాడైపోయిన సెమెస్టరు గురించిన పశ్చాత్తాపానికీ, గ్రేడు కాపాడుకోవడానికి మిగిలిన చివరి అవకాశమైన పరీక్షకీ మధ్య ఊగులాడుతూ కాగితం పైన ఏదో ఒకటి రాయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. ఇంతలో పక్కన కూర్చుని ఉన్న గుప్తా ఒక అడీషనల్ షీటు కోసం అడగడం వినిపించింది. తానింకో ఎనిమిది పేజీలన్నా రాయనిదే మరో షీటు తీసుకోడు. అతనేమో అప్పుడే .. రాజేష్ కి గుండెల్లో రైళ్ళు పరుగెత్తడం మొదలైంది. ఇటు పక్కకి చూశాడు. వంచిన తల ఎత్తకుండా రాస్తున్న నరేన్ కనిపించాడు. ముందుకి చూస్తే – శ్రద్ధ గా స్కేలు తో మార్జిన్ గీస్తున్న కిశోర్ గాడు కనిపించాడు. మరు నిముషం తన పేపరు చూసుకున్నాడు. చేత్తో మడిచి చేసుకున్న మార్జిన్, పరమ కేర్ లెస్ గా రాస్తున్న చేతి వ్రాత … ” పనికిమాలిన వెధవా!” – తండ్రి తిట్లు గుర్తు వచ్చాయి. “మనుష్యులెందుకో ఇంత శ్రద్ధగా పని చేస్తారు – నా లాంటి వాళ్ళ ప్రాణాల మీదకు తేవడానికి కాకపోతే. ” – అనుకున్నాడు. మళ్ళీ రాయడం మొదలుపెట్టాడు.

కాసేపు రాసాడో లేదో – బోరు కొట్టేసినట్లు ఉంది .. మళ్ళీ తల పైకి ఎత్తాడు. బయటి నుంచి చల్లని గాలి వస్తోంది. కిటికీ వైపు కి చూశాడు. మబ్బు కమ్ముకుంది. వర్షం పడేలా ఉంది. మట్టి వాసన కూడా వస్తోంది సన్నగా. “ఇలాంటి మంచి వాతావరణం లో ఈ గదిలో పరీక్ష రాయడం … చ!” – నిట్టూర్చాడు. “అసలు మనిషి గా కాక ఏ జంతువు గా పుట్టి ఉన్నా కూడా ఈ పరీక్షల గోల ఉండేది కాదు. హాయిగా ఆ వర్షం లో తడుస్తూ, నేల పై పడ్డ నీటిపై చిందులేస్తూ తిరిగేవాణ్ణి. ఇలా జైలు లాంటి ఈ గదిలో కూర్చుని నిట్టూర్చే బాధ తప్పేది.” – దిగులుగా అనుకున్నాడు. “అసలు టెక్నాలజీ ఎందుకు?” – మొన్న సురేంద్ర తో చేసిన చర్చ గుర్తు వచ్చింది. “నిజమే, అప్పుడు ఏమీ తెలీలేదు కానీ .. అసలు టెక్నాలజీ ఎందుకు? ఈ కంప్యూటర్లూ, ఈ పరిశోధనలూ లేకుండా మనుష్యులు బ్రతకలేరా ఏం? పోనీ వాళ్ళ మానాన వాళ్ళు కొత్త వస్తువులు కనిపెట్టి ఊరుకుంటారా అంటే లేదు. అవన్నీ మనకు పాఠ్యాంశాలు అయి కూర్చుంటాయి. ప్రతి సంవత్సరమూ సీనియర్ల కంటే ఎక్కువ సిలబస్సు పెడతారు. పైగా – విలువలు తగ్గిపోతున్నాయి అని గోల. అంతంత చదవమని అంతా అర్థం చేసుకొమ్మంటే ఎలా? 20 ఏళ్ళ క్రితానికీ, ఇప్పటికీ తేడా ఉందంటే వినరు.” – ఒక్క సారే అందరినీ తిట్టేసుకున్నాడు. “హాయిగా ఆది మానవుడిగా పుట్టినా బాగుండేది. ఈ ఎగ్జామ్స్ గోల ఉండేది కాదు” – కసిగా అనుకున్నాడు. ఏ కళనున్నాడో – ముందు కూర్చున్న వాడు అడిషనల్ తీసుకోవడం తో మళ్ళీ రాయడం మొదలుపెట్టాడు – ఈ స్వగతాలన్నీ ఆపేసి.

రాత్రి కూడా ఓ సినిమా చూసాడు – ఈరోజు ఎగ్జామ్ అని తెలిసి కూడా. పొద్దున్న టిఫిన్ తిన్నాక చదువుకుందాం అనుకుని పనిగట్టుకుని 10 దాకా టిఫిన్ తినకుండా వుడ్ హౌస్ నవల చదువుతూ కూర్చున్నాడు. “ఇన్ని చేసి కూడా బాగా రాయడం లేదని బాధపడ్డం అవసరమా?” – అనుకున్నాడు. “ఒక్క క్లాసన్నా విని ఉండాల్సింది. కనీసం ఈ ప్రశ్నలకు జవాబులు చెప్పిన క్లాసులు అన్నా విని ఉండాల్సింది.” – అనుకున్నాడు. అయినా ఈ ప్రశ్నలకు జవాబులు చెప్పిన క్లాసులు ఏవో ముందే ఎలా తెలుస్తుంది? “ఆ టీయే ని బెదిరించో, బ్రతిమాలో కొన్ని ప్రశ్నలు తెలుసుకుని ఉండాల్సింది.” “అదేదో ఫార్వర్డ్ వచ్చిందే ఆ మధ్య – ఓ పిల్లాడు మేరీ మాత విగ్రహం ఎత్తుకుపోయి క్రీస్తు ని బెదిరిస్తాడు – ’మరియాదగా నా కోరికలు తీర్చకపోతే మీ అమ్మ ను నీకివ్వను’ అని … అలా సార్ వాళ్ళ వాళ్ళు ఎవరినైనా కిడ్నాప్ చేస్తే ఎలా ఉంటుంది?” – ఇలా సాగాయి రాజేష్ ఆలోచనలు. ఓ సారి హాలంతా చూసాడు. ఎవరి రాతల్లో వారు మునిగి ఉన్నారు. ఆ చివర కుర్చీ వద్ద మాత్రం తన లాంటి వాడే ఒకడు – చంద్రా మాత్రం అయోమయం గా దిక్కులు చూస్తూ ఉన్నాడు. ఈ ఇద్దరి చూపులూ ఒక్కసారి కలుసుకున్నాయి. ఇద్దరికీ అవతలి వాళ్ళ పరిస్థితి అర్థమైంది. అవతలి మనిషి పై జాలో, లేక మనలాంటి వాడు ఒకడు ఉన్నాడు అన్న ధైర్యమో కానీ, ఇద్దరూ నవ్వుకున్నారు. ఇంతలో ఇన్విజిలేటర్ తన వైపు కి రావడం తో ఎక్కడ కాపీ అని అనుమానిస్తాడో అన్న భయం తో చంద్రా తలవంచుకుని ఏదో రాస్తున్నట్లు నటన మొదలుపెట్టాడు. దానితో రాజేష్ కూడా తల వంచుకున్నాడు.

ఎందుకో అనుమానం వచ్చి ఓ సారి వాచీ చూసుకున్నాడు. ఇంకా అరగంటే ఉంది సమయం. “ఇంకా అరగంటుందా?” అనుకున్నాడు విరక్తిగా. అప్పటికే తను రాయగలిగినంత వరకు రాసేసాడు. ఇంక ఎన్త గింజుకున్నా ఒక్క లైను కూడా రాయలేడని అర్థమైంది. తన ప్రదర్శన ఏమంత బాగా అనిపించలేదు రాజేశ్ కి. తన నిర్లక్ష్యానికి తననే మరోసారి నిందించుకున్నాడు. “మొదటి నుంచీ కాస్త శ్రద్ధగా చదివి ఉండవలసింది.” – అనుకుని నిట్టూర్చాడు. స్కూలు రోజుల్లో ఉన్న రాముడు మంచి బాలుడు తరహా ఇమేజీ గుర్తు వచ్చింది. బహుశా ఈ కోర్స్ ప్రాఫ్ తన గురించి ఇలా అనుకుంటూ ఉంటాడు అన్న- “రౌడీ వెధవ” ఇమేజ్ గుర్తు వచ్చింది. “ఇప్పుడనుకుని మాత్రం ఏమి లాభం? అన్తా అయిపోయాక!” – దిగులు పడ్డాడు. “మై ఐసా క్యూ హూ..” – అనుకున్నాడు. “ఏ తీరుగ నను దయచూసెదవో .. ఓ నా మంచి గురువా.. ” , “నను బ్రోవమనిచెప్పవే .. ఓ ఆన్సర్ షీటా!”, “నా తరమా … పరీక్షాసాగరమీదను…” – రామదాసు ను తలుచుకోకుండా ఉండలేకపోయాడు. ఇంకా అక్కడే కూర్చుంటే సన్యాసి గా బయటకు వస్తాడేమో అనిపించింది. దానితో – “ఏదో ఒకటి రాసాను లే” – అనుకుని పేపర్ ఇచ్చేసి హాలు బయటకు వచ్చాడు. వస్తూ వస్తూ సీరియస్ గా అనుకున్నాడు వచ్చే సారి నుంచన్నా బాగా చదువుకోవాలి అని. బయటకు వచ్చి మెట్లు దిగుతూ ఉంటే ఎదురు గది నుండి తన లాంటి మొహమే పెట్టుకుని బయటకు వస్తున్న నీల్ గాడు కనిపించాడు.

ఇద్దరు ఒకరినొకరు చూసుకుని కలుసుకున్నారు. ఒకళ్ళ మొహాలు ఒకరు చూసుకున్నారు. ఇంతసేపూ పరీక్ష సరిగా రాయలేదు అనుకుంటున్న వాడల్లా దాని గురించి మరిచిపోయాడు. “చలో రే… చాయ్ పియేంగే!” – అనుకుని ఇద్దరూ కాఫీ షాప్ వైపు దారి తీసారు. “ఆజ్ ఏక్ సినిమా దేఖ్నా హై భాయ్!” – నీల్ అనడం తో – “క్యూ నహీ? జరూర్!” అని ఈల వేసుకుంటూ ముందుకు అడుగేసాడు రాజేష్. వెళుతూ ఉంటే ఎవరో ఆపి – “ఎలా రాసావు?” అని అడిగారు. “ఓకే…” అంటూ సాగదీసి – “ఏం చదువులో ఏమో!” అని ఓ సారి మళ్ళీ నిట్టూర్చి, “జానేదో! ఇది కాకుంటే ఇంకోటి! విద్యార్థి జీవితం లో పరీక్షలకి కొదువా? వచ్చే పరీక్షలు బాగా రాద్దాం” అనుకున్నాడు. “ఇలా అనుకోవడం ఇది ఎన్నో సారి చెప్పు?” – ఓ పక్క లోపలి మనిషి ప్రశ్నిస్తూ ఉంటే – “కుక్క తోక వంకర అన్నట్లు ఉంది లే నీ వాలకం” అని వెక్కిరిస్తూ ఉంటే – ఎప్పటిలాగే ఆ మాటలు పట్టించుకోకుండా ముందుకు సాగిపోయాడు. “మారేదెవరు? మార్చేదెవరు? మారాలని అనుకున్నా, మారలేను. మారను. అదే నేను..నా జీవితం. బాగుందా రా నా ఫిలాసఫీ?” రాజేష్ మాటలకి మనసులో “హమ్మయ్య… నాకో తోడు దొరికాడు..” అనుకున్నాడు నీల్. దాంతో అంతా మర్చిపోయి చెట్టాపట్టాలేసుకుని పరీక్షలైపోయాయన్న ఆనందం లో స్వేఛ్ఛావిహంగాలై రెక్కల్లేకుండానే ఎగురుతూ క్యాంటీన్ వైపుకి దారి తీసారు ఇద్దరూ.

1. Hangaroo అని ఒక ఆట ఉంది. Hangman తరహా ఆట. అయితే పక్కనో kangaroo బొమ్మ ఉంటుంది. అది మనం తప్పు అక్షరాలు నొక్కినప్పుడల్లా ఏదో తిట్టడమూ, సరైనవి నొక్కితే పొగడడమూ చేస్తుంది. చివరికి మనం అక్కడున్న పదాన్ని కనిపెట్టకుండానే మనకున్న 4 అవకాశాలు ముగిసిపోతే దానికి ఉరి శిక్ష. మనం ఓడిపోయాము అన్న దానికి సూచనగా అది ఉరితీయబడి, ఆత్మ గా మారి స్వర్గానికి వెళ్ళిపోవడం తో ఆట ముగుస్తుంది. స్థూలంగా ఇది ఆట.
————
*ప్రతి మనిషి లో నూ ఏదో ఓ సమయం లో రాజేశ్ పరకాయ ప్రవేశం చేసి ఉంటాడు అని నా నమ్మకం. మీరేమంటారు?

————-

-వి.బి.సౌమ్య (http://vbsowmya.wordpress.com)
Posted in కథ | Tagged , | 11 Comments

షడ్రుచుల సాహిత్యం

ఈసారి ఇద్దరు ప్రముఖులు – జ్యోతి, కొత్తపాళీ గారలు – కలిసి పొద్దు పాఠకులకు షడ్రుచుల సాహిత్యాన్ని అందిస్తున్నారు. ఆరగించండి.

————

“ఆకలి రుచెరుగదు” అని సామెత చెప్పిన మన పూర్వులే “పుర్రెకో బుద్ధీ జిహ్వకో రుచీ” అని కూడా శలవిచ్చారు. కోటి విద్యలూ కూటికోసమే అయినా రుచి లేని కూడు ఎవరికి మాత్రం ఇష్టం చెప్పండి? మామూలు మానవమాత్రుల సంగతే ఇలాగుంటే నిజంగానే మరి కోటి విద్యలు నేర్చిన మహా విద్వాంసులు, స్తుతమతులైన ఆంధ్ర కవులు , మన తెలుగు కవిధూర్జటుల సంగతి వేరే చెప్పాలా?

అప్పడుపు కూడు భుజించుటకన్న సత్కవుల్ హాలికులైన నేమి?” అని తృణీకరించటం పోతనగారికి చెల్లింది గానీ .. హాలికులైనా, (శ్రీశ్రీ మాటల్లో) ఆల్కహాలికులైనా మన కవులు “భోజనం దేహి రాజేంద్ర, ఘృతసూప సమన్వితం” అంటూ తమ కవిత్వంలో భోజనానికి పెద్దపీటే వేశారు. బ్రాహ్మణో భోజన ప్రియః అని ఎవరన్నారో గానీ, ఆ విషయంలో మాత్రం మన కవులంతా సద్బ్రాహ్మణులే!

ఏమాట కామాట చెప్పుకోవాలి, మనవాళ్ళు సుష్టుగా భోజనం చెయ్యడంతో తృప్తిపడి ఊరుకోలేదు. ఏ రుచి ఎలా వస్తుందీ అని వంట మీద కూడా తమ దృష్టిని నిలిపారు.

పదనుగ మంచి కూర నలపాకము జేసిననైన గాని నిం
పొదవెడు నుప్పులేక రుచి బుట్టగ నేర్చునటయ్య భాస్కరా

అని భాస్కర శతకకారుడు ఉప్పుని ఆకాశానికెత్తితే, అన్నన్నా అంటూ కొరవి గోపరాజు గారు

గరిత లేని యిల్లు దొర లేని తగవును
చింత పండు లేని వింత చవియు
చనువులేని కొలువు శశిలేని రాత్రియు
ముక్కులేని మొగము నొక్క రూపు

– ఇలా చింతపండుని సింహాసన మెక్కించారు.

కవిసార్వభౌముడైన శ్రీనాథుడు వీటన్నటినీ వదిలి పెట్టి ఏకంగా నరమాంసం ఎలా వండాలో చెప్పాడు చక్కటి చంపకమాలలో తన హరవిలాసం కావ్యంలో భక్త శిరియాళుడి కథ చెబుతూ.

మిరియము నుల్లియున్ బసుపు మెంతియు నింగువ జీరకర్ర శ
ర్కరమును చింతపండును గరాంబువు కమ్మని నేయి తైలమున్
పెరుగును మేళవించి కడుపెక్కు విధంబుల పాక శుద్ధి వం
డిరి శిరియాళునిం గటికి డెందమునం దరలాక్షులిద్దరున్ !!

కాకపోతే దీని రుచి ఎలా ఉంటుందో తెలుసుకోవాలంటే మాయాబజారులో ఘటోత్కచుడి అనుచరులైన లంబూ జంబూలని ఆశ్రయించాల్సిందే.

కొండవీటి సీమలో సకల వైభోగాలనుభవించిన శ్రీనాథుడు విధి వశాత్తూ దేశాటనం చెయ్యవలసి వచ్చి అనేక ఇబ్బందులు ఎదుర్కొన్నాడు. ఆయన్ని అన్నిటికన్నా బాధించింది ఆయా సీమల వింత రుచులు, భోజనపు అలవాట్లు. ఆయన హాస్యమూ, అపహాస్యమూ, కోపమూ .. అన్నీ మంచి రసవంతమైన పద్యాలుగా జాలువారాయి – ఎంతైనా కవిసార్వభౌముడు కదా! పల్నాటి సీమని చూసి

రసికుడు పోవడు పల్నాడు” అని మొదలెట్టి, “కుసుమాస్త్రుండైన (మన్మథుడైనా) జొన్న కూడే కుడుచున్” అని నొసలు చిట్లించాడు. చల్లా యంబలినీ ఉడుకు బచ్చలి శాకాన్నీ తట్టుకోలేక పూతన చన్నుల విషాన్ని పీల్చేసిన బాలకృష్ణుణ్ణే సవాలు చేశాడు, దమ్ముంటే ఇది తినమని. ఒకసారి ఖర్మకాలి ఎవరో అరవాయన ఈయన్ని భోజనానికి పిలిచాడు. దానికిదీ పర్యవసానం!

తొలుతనే వడ్డింత్రు దొడ్డ మిరియపు చారు
చెవులలో పొగవెళ్ళి చిమ్మిరేగ
పలు తెరంగులతోడ పచ్చళ్లు చవిగొన్న
బ్రహ్మరంధ్రము దాక పారునావ
యవిసాకు వేచిన నార్నెల్లు పసిలేదు
పరిమళమెంచిన పండ్లు సొగచు
వేపాకు నెండించి వేసిన పొళ్ళను
కంచాన గాంచిన కక్కు వచ్చు
అరవ వారింట విందెల్ల నాగడంబు
చెప్పవత్తురు తమ తీరు సిగ్గులేక
చూడవలసెను ద్రావిళ్ళ కీడు మేళ్ళు !!

ఇక చివరికి గౌడ డిండిమ భట్టుని జయించటానికి కర్ణాటక రాజ్యానికి వెళ్ళినప్పుడు వడ్డించిన నువ్వులపొడి ఘాటు భరించలేక చేతులెత్తేసి
వెల్లుల్లిన్ తిలపిష్టమున్ మెసవితిన్ విశ్వస్థ వడ్డింపగా
.. చల్లా యంబలి ద్రావితిన్
..తల్లీ కన్నడ రాజ్యలక్ష్మీ! దయ లేదా! నేను శ్రీనాథుడన్ !

అని మొరబెట్టుకున్నాడు, పాపం. ఆ మొరలో కూడా ఎంత గీర!

ధూర్జటి మహాకవి శ్రీకాళహస్తీశ్వర శతకంలో తిన్నడి ఎంగిలి మాంసము తిన్న శివుణ్ని ఇలా ప్రశ్నిస్తాడు. ఆ చమత్కారం తిలకించండి.

నీకున్ మాంసము వాంఛయేని కఱవా ! నీ చేత లేడుండగా
జోకైనట్టి కుఠారముండ ననల జ్యోతుండ నీరుండగా
పాకం బొప్ప ఘటించి చేతి పునుకన్ భక్షింపకా బోయ చే
చే కొంటెంగిలి మాంసమిట్లు దగునా ? శ్రీకాళహస్తీశ్వరా!!

లేడి, దాన్ని చంపడానికి గొడ్డలి, ఆ మాంసం ఉంచటానికి గిన్నెలాంటి పుర్రె , ఉడికించటానికి నీరు,నిప్పు – అన్నీ నీ దగ్గరే వున్నాయి కదా ఆ బోయవాడి ఎంగిలి మాంసమెందుకు తిన్నావని ధూర్జటి ప్రశ్న . ఇలా వెక్కిరిస్తున్నట్టు చేసే పొగడ్తని నిందాస్తుతి అంటారుట.

ప్రబంధకవులిలా రెచ్చిపోతుంటే పదకవులా ఊరుకునేది ?

తెవులు బడిన వాడు తినబోయి మధురము
చవిగాక పులుసులు చవిగోరినట్లు
” – అని ఉపమించాడు పదకవితా పితామహుడు.

జ్వరమొచ్చిన వాడికి తియ్యటి పాయసం ఎలా సహిస్తుంది – వాడి నోటి చేదుకి వాడు పులుసుల్నే కోరుకుంటాడు. అట్లాగే తియ్యటి నీ నామాన్ని మరచి మేము ఈ సంసార లంపటాన్ని కోరుకుంటున్నాము ప్రభో అని తాళ్ళపాక అన్నమయ్య రోగనిర్ధారణ చేశాడు.

ఇదే ధోరణిలో భద్రాచల రామదాసు “శ్రీరామ నీనామ మేమిరుచిరా” అని పాడాడు. అంతే కాదు, “పాలు మీగడలకన్నా, పంచదార చిలకల కన్నా” అని కొసరు వేశాడు. త్యాగరాజ స్వామి ఇంకో మెట్టు పైకెక్కి “స్వరరాగలయ సుధారసమందు వరరామ నామమనే ఖండ శర్కర మిశ్రము చేసి భుజియిం“చమన్నారు.

ఆగండాగండి, వడ్డించాల్సిందింకా చాలా ఉంది, అప్పుడే స్వీట్లలోకి రావట్లేదు. “ఆహార వ్యవహారాల్లో” అంటాం కదా .. అక్కడ కూడా ఆహారందే అగ్రతాంబూలం. అసలు విషయమేవిటంటే వంట, భోజనం మన సంస్కృతి సాంప్రదాయాల్లో అంతర్గత భాగాలు. మన ప్రాంతం, కుటుంబ ఆచారాలు, మన స్థితిగతులు – ఇవన్నీ మన ఆహారపు అలవాట్లని ప్రభావితం చేస్తాయి. ఆముక్తమాల్యదలో గోదాదేవి తండ్రియైన విష్ణుచిత్తుడు అనుదినం వైష్ణవులకు భోజనాలు పెడుతూ వారి సేవచేస్తుంటాడు. ఆ భోజన వైభవం వర్ణించటానికి రాయలవారికి ఒక పద్యం చాలక ఏకంగా నాలుగు పద్యాల్లో వర్ణించాడు. వానాకాలంలో కట్టెలు మండవనీ, పొగరాకుండా వంట చేసేందుకు స్త్రీలు ఎండు కొబ్బరిడెక్కల్ని ఉపయోగిస్తారనీ రాయలవారికెలా తెలిసిందో! ఇంతకీ ఏమి వడ్డించారయ్యా అంటే

…….. ……. ……. కలమాన్నము , నొల్చిన ప్రప్పు , నాలుగే
న్బొగిపిన కూరలున్ , వడియముల్, వరుగుల్, పెరుగున్, ఘృతప్లుతిన్.

వరి అన్నం , పొట్టుతీసి వొండిన పప్పు, నాలుగైదు పోపు వేసిన కూరలు .. ఇలా .. పెరుగుని కూడా నేతిలో ముంచారా ఏవిటని సందేహం వెలిబుచ్చితే,”ఆ మాత్రం ఇంగితం ఉండక్కర్లేదూ! పెరుక్కి ముందు వాటికి మాత్రం ఆ చివరి ఘృతాన్ని అన్వయించుకోవా”లని శలవిచ్చారు మా ఆచార్యులవారు. సరే కానివ్వండి.

పోపంటే గుర్తొచ్చిందండీ .. ఇటీవలి కవి మన కరుణశ్రీ గారు అన్నారు –
అమ్మ నీచేతి తాలింపు కమ్మదనము – భరతదేశాన ఘుమఘుమా పరిమళించె
పోపు లేనిదేమి వంటండీ ? ఆఖరికి చారు పెట్టుకున్నా అందులో పోపు వేసుకోవాలి కదా. అందుకే కాబోలు ఎవరో అన్నారు – పోపు పెడితే పొలిమేర దాకా ఘాటు రావాలి అని.

ఎట్లాగూ ఈ కాలపు కవులని కూడా తల్చుకున్నాం కదా, కాసేపు అవధానాల్లోకి తొంగి చూద్దాం . ఈ అవధానపు పృఛ్ఛకులుంటారే .. వాళ్ళకి నిజంగానే “కాదేదీ కవితకనర్హం” అనిపిస్తుంది కాబోలు. తిరుపతి వెంకట కవులంతటి వాళ్ళని పట్టుకుని చిలకమర్తి వారు పకోడీ మీద పద్యం చెప్పమన్నార్ట – వీళ్ళేనా తక్కువ తినేది?

శనగపిండి ఉల్లిపాయ చిన్ని మిర్పకాయలన్
జునిపి అందు అల్లమంత దొనిపి ముద్దచేసినన్
అనల తప్తమైన నేతియందు వైచి వేచినన్
జను పకోడి అనెడు పేర చక్కనైన ఖాద్యమౌ !!

దోరగా వేగిన చిట్టిపకోడీ లాంటి పద్యం మనముందుంచారు .

ఒక గడుగ్గాయి పృఛ్ఛకుడెవరో దత్తపది అనే అంశంలో “అంబలి, చింతకాయ , కూరగాయ, పాల నేతి ” ఈ నాలుగు తెలుగు మాటల్ని ఉపయోగించి సంస్కృత శ్లోకంలో శ్రీకృష్ణుణ్ణి స్తుతించమంటే అవధానిగారి సమాధానమిది.

అంబలి ద్వేషిణం వందే (అం + బలి = బలిని అణచినట్టి)
చింతకాయ శుభప్రదం (నిను చింతించువారికి శుభాలనిచ్చేటి)
కూరగాయ కృతత్రాసం ( కు+ఉరగాయ = చెడ్డపాముని, కాళీయుణ్ణి మర్దించిన)
పాలనేతి గవాం ప్రియం !! ( అవుల్ని కాయటం ఇష్టమైన శ్రీకృష్ణునికి వందనం!!)

కృష్ణుడి మీద స్తోత్రం సంగతేమో గానీ ఇది మాత్రం తినుబండారాల శ్లోకం.

నేటి హోటళ్ళ మీద కూడా చమత్కారాలు ఎన్నో పుట్టుకొచ్చాయి . ఈ హోటళ్ళ గురించి ‘నవ్వుల పువ్వులు’ కావ్యంలో ఇలపాపులూరి సుబ్బారావుగారొక పద్యం రాసారు .

వింతగ హోటలందొకట “ప్రీతిగమే మిడినంత” ” మీరు
తిన్నంత” యనంగ వ్రాతలును అందుకు తగ్గట్టు రేట్లు రెండు మూ
డింతలు వేయ జూచి గిరి ” ఏమిటిది?” చెప్పుమటన్న సర్వరొ
క్కింత హసించి “ప్లేటు” ” ఫులు ” – ఇంగ్లీషు మాటల యర్ధమే యనెన్.

ఒక హోటల్ ముందు విచిత్రమైన బోర్డు పెట్టారు. దాని మీద ప్రీతిగ మేమిడినంత అంటే వాళ్ళు పెట్టినంత , అదేనండి ప్లేట్ మీల్స్, మీరు తిన్నంత అంటే మనం తిన్నంత అదే ఫుల్లు మీల్స్ – అని తెలుగు భాషాభిమాని అయిన హోటల్ యజమాని రాయించి వేరు వేరు ధరలు పెట్టి జనాల్ని కొద్దిగా తికమక పెట్టారుట.

తృప్తిగా వడ్డించినట్టే లేదు, ఇంకా రుచి చూడవలసినవి చాలా ఉన్నాయి , మీరేమో అప్పుడే భుక్తాయాసం అంటూ చెయ్యి కడుక్కోవడానికి లేస్తున్నారు. సరే కానివ్వండి . మరోమాటు మా సాహితీ షడ్రుచుల విందుకి తప్పక రావాలి సుమండీ! ప్రస్తుతానికి “రమణీప్రియ దూతిక యిచ్చే కప్పురపు విడెం” ఉంటే గాని పద్యం పలకదన్న పెద్దన గార్ని తల్చుకుని శలవు పుచ్చుకుంటాం.

ఆచార్య తిరుమల గారు రచించిన “నవ్వుటద్దాలు” అనే పుస్తకం చదివాక కలిగిన భావావేశం, మీకు తృప్తిగా వడ్డించాలన్న ఆకాంక్ష…ఈ చిరుసాహసం.

వలబోజు జ్యోతి, కొత్తపాళీ

Posted in వ్యాసం | 8 Comments

మే గడిపై మీమాట

మే గడి గురించి మీ అభిప్రాయాలను ఇక్కడ రాయండి.

పాత గడులు
1. ఏప్రిల్ గడి, సమాధానాలు
2. మార్చి గడి, సమాధానాలు

Posted in గడి | Tagged | 16 Comments