కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను
రవి : ఇప్పుడు గిరిగారి కౌగిలింతల పర్వం మొదలెడతారు
రవి : ఆయన మూడుపూరణలు పంపారు – కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను. అన్న సమస్యకు
గిరి: లేదు, సంవాదం చక్కగా సాగుతోంది. కాకపోతే ఇంత ఆలస్యంగా మెలకువ ఉన్నది ఈ మధ్యకాలంలో అరుదు – అందుకే అన్నాను, అన్యథా భవించవద్దు
కామేశ్వర రావు : గిరిగారూ మీ కవుగిలింతతో కవులకి గిలిగింతలు పెట్టండి
రవి : ఈ పూరణ తర్వాత మళ్ళీ కొనసాగిద్దాం చర్చను. పెద్దలేమంటారు?
రవి : గిరిగారూ, ఓ రెండు పూరణలు వినిపించండి
శంకరయ్య : అది ధృతరాష్ట్రుని కౌగిలి కాకుంటే నయమే.
గిరి: సరేనండీ
గిరి: మొదటిది – ఇల్లరికం ఇతివృత్తం ఆధారంగా
గిరి:
ఆ.
ఎల్లర నలరించు నిల్లరికంబను
చలనచిత్రమందు తెలివిలేని
నాయకి పొడగన్న నాయకునికి చెల్లి
కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను
గిరి: రెండవది – పాండురాజు కథ
గిరి:
ఆ.
వనము కేగి కురునృపాలుడు మృగయావి
నోదియై చరించు టాదిగా మృ
గముల రూపమూనిన మునిజంట సురతి
కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను
శంకరయ్య : గిరిజ కౌగిట్లో నాగేసర్రావు. జమున చూసింది. లడాయి షురూ …
చదువరి : 🙂
గిరి: శంకరయ్యగారు 🙂
రవి : మూడవది కూడా లాగించండి గిరి గారూ
గిరి: మూడవది – అహల్య కథ
గిరి:
ఆ.
కపటిమాయ వలన గౌతముఁడు చనిన
వేళ తెలియక పతివేషధారి
దరికి జేరు ధాతతనయకు కాముకు
కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను
కొత్తపాళి : బాగు బాగు
రవి : ఎన్ని కష్టాలో!
కామేశ్వర రావు : రాముని పాదధూళి సోకేంత అదృష్టం పడితే కష్టమంటారేమిటి! 🙂
గన్నవరపు వారు :గిరిగారూ మూడు పూరణలూ పసందుగా ఉన్నాయి.
శంకరయ్య : మూడూ బాగున్నాయి. అభినందనలు.
గిరి: ఆ అదృష్టం కోసం ఆమె పడ్డ కష్టాలని తలచానంతేనండీ
ఆదిత్య : @2 కౌగిలింతలో మహా భారతమే నడిచిందన్నమాట! ! తెలియలేదు స్మీ !
చదువరి : మూడిట్లోకీ మొదటి పద్యం బాగుంది.
కామేశ్వర రావు : వనము కేగి – వనమునందు, అంటే సాధువుగా ఉంటుంది
రవి : ఆదిత్య గారూ, రెండవది భారతం, మూడవది రామాయణం, మొదటిది “బాగోతం”
చదువరి :రవి. 🙂
ఆదిత్య : 🙂 🙂
కామేశ్వర రావు : 🙂
గిరి: 🙂
రవి : గిరిగారు సర్వ శాస్త్రకోవిదులు
ఆదిత్య : గ్రంథసాంగులేమో 🙂
గిరి: కామేశ్వరరావుగారు, సరేనండీ
కామేశ్వర రావు : మొత్తానికి కావపురాణాలలో ఎక్కడ చూసినా కౌగిలింత కష్టాలనే తెస్తుందన్న మాట!
గిరి:రవిగారు, సర్వచిత్రకోవిదులు అని చెపుదామనుకున్నారేమో. ఒకప్పుడు సినిమాలంటే పిచ్చి ఉండేది లెండి
రవి : మీరేనండి విదులు..కో విదుః?
రవి : సరే…శంకరయ్య గారూ, మీ వంతు..
శంకరయ్య : అలాగే ….
శంకరయ్య :
మధురమైన సుఖము మగనికి యిల్లాలి
కౌఁగిలింత దెచ్చె; కష్టములను
కలుగఁజేసెనయ్యొ వెలయాలి కౌఁగిలి
యిల్లు గుల్లసేసి కొల్లగొట్టి.
గన్నవరపు వారు : గురువుగారి పూరణ బ్రహ్మాండము !
రవి : లీగలైజ్ చేశారు.
గిరి: శంకరయ్యగారు ఘటికులు, ఒకే పద్యంలో రెండు కౌగిలింతలు చొప్పించేసారు
కామేశ్వర రావు : ఆ రెండిటిలోనూ చక్కని వ్యత్యాసం కూడా చూపించారు. ఒకటి వట్టి కౌగిలి. ఇంకొకటి కౌగిలింత!
శంకరయ్య : ‘ఇంత’ పరిశీలనా? కామేశ్వరా! సంతోషం. ధన్యవాదాలు.
గన్నవరపు వారు : తప్పని పనులు ఉండడము వలన నేను శలవు తీసుకొటున్నాను. వీలయితే మరల వస్తాను. అందఱికీ ధన్యవాదములు.
రవి : మూర్తి గారు, మీ పూరణ వినిపించి వెళ్ళగలరా?
గన్నవరపు వారు : అలాగే
గిరి: శంకరయ్యగారు, మీ ఇంతి పరిశీలనముందు మా వెంత పరిశీలనలైనా అంతంత మాత్రమే కదండీ
శంకరయ్య : వినిపించి ‘వెళ్లాలా’?
గన్నవరపు వారు :
చలన చిత్ర మందు చకిత నాయికఁ జేరి
బాహువులను బట్ట బండ రాము
డోప లేక పోయె నూపిరి యాడక
కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను !
కామేశ్వర రావు : హహహ!
శంకరయ్య : ‘బండరాముడే’ ఐనా ఓపలేక పోయాడా?
రవి : ఇలాంటి నాయికనేమంటారో లాక్షణికులు రాయలేదు.
మురళి : Dope లేక పోయె
గిరి: హ హా, శంకరయ్యగారి అనుమానం సరైనదే
కామేశ్వర రావు : శంకరయ్యగారూ, ఓపలేనిది పాపమా నాయిక అనుకుంటానండీ!
శంకరయ్య : అయితే వాడు ‘బెండు రాముడే’
గన్నవరపు వారు : రామారావు గారు చక్కని నటులు, కాని పాపము కధానాయికలు !
చదువరి : “ఇలాంటి నాయికనేమంటారో లాక్షణికులు రాయలేదు.” – ధృతరాష్ట్రిక!
రవి : :))
కామేశ్వర రావు : చదువరిగారు 🙂
రవి : చాణూరముష్టిక 🙂
చదువరి : 🙂
కామేశ్వర రావు : కబందహస్తిక
చదువరి : 🙂
గిరి: బావున్నాయి – అన్నీనూ
శంకరయ్య : నిజమే సుమా … ఆ కోణంలో ఆలోచించలేదు…
గిరి: నాయిక ని నాయడుకు చేసి, బండరాముణ్ణి దొండపండు చేస్తే – మన తెలుగుచిత్రాలకి సరిపోయే పద్యం తయారవుతుంది
గిరి: కాకపోతే మూర్తి గారు, డలాసు వాసులు కనుక వారు చూసే కౌగిలింతులు వేఱు
గన్నవరపు వారు : ప్రతి దినమూ ! అలవాటయిపోయింది చూడడము !
కామేశ్వర రావు : నిజంగా పద్యం చదివేసరికి నాకళ్ళముందు కొన్ని సీన్లలా కదలాడాయి!
రవి : అవునండి. నిజం.
కామేశ్వర రావు : అదీ ఒకోసారి వెనకనుండి వచ్చి అమాంతం పట్టుకుంటాడు!
గన్నవరపు వారు : మరి శలవు. ధన్యవాదములు.
గిరి: మూర్తిగారు, సభని మంచి రసపట్టులోకి దించి వెళ్ళిపోతున్నారు
గిరి: సబబు కాదు
రవి : తప్పనిసరైతే దిబ్బరొట్టె తిని వచ్చెయ్యండి, మూర్తి గారు!
గిరి: కామేశ్వరరావుగారు, మా కళ్ళముందు కూడా కదలాడించేస్తున్నారు మీరు
కామేశ్వర రావు : 🙂
శంకరయ్య : వారు వైద్యులు… తప్పదు …. ఎవరిని మృత్యువు కౌగిలింతనుండి విడిపించదానికో …
రవి : వైద్యో నృసింహో హరిః
కామేశ్వర రావు : శంకరయ్యగారు, భలే చెప్పారు!
రవి : సరే శిరీష్ గారు ఈ సమస్యను పూరించినట్టున్నారు… చెప్పండి
చదువరి : సరే..
చదువరి :
విగ్రహాన్ని విరిచె భీముగా తలపోసి
ఫలము దక్కలేదు వ్రతము చెడెను
కక్ష తీరలేదు కాంక్ష బైటపడెను
కౌఁగిలింత దెచ్చెఁ గష్టములను!
శంకరయ్య : బాగుంది. అభినందనలు…
గిరి: చదువరిగారు కష్టాలని భలే వెలికి తీస్తారు.
రవి : మీ ఫేవరెట్ హీరో (విలన్?) పద్యమే చెప్పారు.
చదువరి : 🙂
గిరి: ఈ సన్నివేశం నాకు గుర్తువచ్చింది కానీ, కష్టం ఎక్కడుందిలే అని వదిలేసాను. చదువరిగారు చక్కగా ఒడిసిపట్టేసారు
కామేశ్వర రావు : ఓహో ఇందుకా ఇందాకా ధృతరాష్ట్రిక అన్నది!
ఆదిత్య : మంచి జాతీయాన్ని వాడారు
కామేశ్వర రావు : ఫలము దక్కలేదు వ్రతము చెడెను – చక్కగా పద్యంలో పొదిగారు
రవి : ఈ పద్యాన్ని సమకాలీన రాజకీయనాయకులకు అన్వయించవచ్చు.
శంకరయ్య : అవును .. ఈ మధ్య విగ్రహాల మీద ఆగ్రహం ఎక్కువౌతునది….
గిరి: కక్షతీరలేదు కాంక్షబైటపడెను – భళీ
చదువరి : ధన్యుణ్ణి.