నీ పై ప్రేమతో…

ఇక్కడ నిను నేను ప్రేమిస్తున్నాను.

పైన్ వనాల చీకట్లలో గాలి స్వేచ్ఛప్రకటించుకొంది.
నీటి అలలపై చందమామ భాస్వరమై వెలుగుతోంది.
అన్నీ ఒకేలా ఉండే రోజులు, ఒకదానినొకటి వెంబడించుకొంటున్నాయి.

పొగమంచు అస్ఫష్ట రూపాలతో నర్తిస్తోంది.
ఓ వెండికొంగ ఎక్కడినుంచో వచ్చి వాలింది
మరొకటి తారలదాకా ఎగురుకొంటో సాగింది.

ఒకోసారి తొందరగా మెలుకువొచ్చేస్తుంది.
నా హృదయం తడిచి దూరంగా సముద్రపుటలలతో ప్రతిధ్వనిస్తోంది.

ఇక్కడే, ఈ ఓడ రేవు లో నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను.
ఇక్కడే నిను నే ప్రేమించాను.
దిగంతాలు నిను దాచేయాలని ప్రయత్నించాయి వృధాగా.

దహించే ఈ శీతగాలుల మధ్య కూడా నేనింకా నిన్ను ప్రేమిస్తూనే ఉన్నాను.
ఏనాడూ తిరిగిరాని పెద్ద పెద్ద ఓడలపై నా ముద్దులను పంపుతూనే ఉన్నాను.
పాతలంగరుల్లా నన్ను నేనే మరచిపోతున్నాను.
మధ్యాహ్నం లంగరు దింపుతోంది శోక తీరంపై.

నా జీవితం అలసిపోయింది. నిష్ప్రయోజనంగా అనిపిస్తోంది.
నా వద్దలేనిదానిని నేను ప్రేమిస్తున్నాను.

నీవు చాలా దూరంలో ఉన్నావు.
నా విరక్తి మసకసంధ్యలతో పెనుగులాడుతోంది.
కానీ రాత్రి వచ్చి నాకు పాటలు వినిపించి సాగిపోతూంది.
చందమామ తన స్వప్నాల కీలుబొమ్మలను ఆడిస్తూంది.
పెద్దపెద్ద నక్షత్రాలు నీ కళ్లతో నన్ను చూస్తూంటాయి.

నేను నిను ప్రేమిస్తూండగా
గాలిలో పైన్ తోపులు తమ ఆకులతో తీగలతో నీ నామాన్ని గానం చేస్తున్నాయి.