అభినవ భువనవిజయ దశమి

ప్రియమైన పాఠకులకు విజయదశమి శుభాకాంక్షలు.

గడచిన ఉగాది సందర్భంగా నిర్వహించిన కవి సమ్మేళనానికి రసజ్ఞులు మాకందించిన ప్రోత్సాహంతో ఈ విజయదశమి నాడు మరో రసవత్తరమైన కవిసమ్మేళన అంతర్జాలసభా విశేషాలను విజయవంతంగా మీకు సమర్పిచ గలుగుతున్నందుకు మిక్కిలి సంతోషిస్తున్నాం. ఈ శుభ కార్యాన్ని సుసాధ్యం చేసిన కవివర్యులు, సాంకేతిక నిపుణులు, సారధులు, అతిథులూ మీకు చిర పరిచితులే. పరిచయాలు త్వరలో…

ఈలోపున ఈ అభినవ భువనవిజయ సభా విశేషాలను ఆస్వాదించండి …

{రాయలు}: విఘ్నేశ్వర ప్రార్ధనతో మొదలు పెట్టమని విశ్వామిత్రులను కోరుతున్నాను
{విశ్వామిత్ర}: ధన్యోస్మి

{రాయలు}: బాగు బాగు. పాదపు అంచున విఘ్నం నడుము విరిచారు
{పెద్దన}: విఘ్నాలు విరిగినట్టే, భేష్!
{చదువరి}: పద్యం బావుంది, విఘ్నాన్ని విరిచారన్న ప్రశంస కూడా బావుంది.
{విశ్వామిత్ర}: సామవేదం షణ్ముఖ శర్మ గారు ” అమ్మ చేతి పసుపు బొమ్మ ఆగమాల సారమమ్మ ” అన్నారు .. అదే అర్ధం స్పురింపించటానికి ప్రయత్నించాను

{రాయలు}: తాడేపల్లి లలిత కవీశ్వరా .. సింహాసనస్థ యై కిరీట ధారిణియైన రాజరాజేశ్వరిని మా మనసుల్లో ప్రతిష్ఠించండి
{తాడేపల్లి}:
ఉ॥

{రాయలు}: సెబాసు. తల్లి ఠీవికి తగిన పదజాలంతో పొగిడారు
{పెద్దన}: “శుభాక్షులతో” చూసే తల్లి “కటాక్షాన్ని” కోరడం సమంజసంగా ఉంది!
{రాయలు}: ఇక్కడ విలసన్మనోజ్ఞ అంటే …? విలసత్ + మనోజ్ఞ అని పదఛ్ఛేదం చేసుకున్నాను.
{తాడేపల్లి}: విలసత్ అనే విశేషణాన్ని దానికి ముందున్న శ్రీతో కలిపి చదువుకోవాలి. శ్రీ అనగా ఐశ్వర్యము, వైభవము. దానితో విరాజిల్లు మనోహరమైన నిజ (తన) శిరస్సునందు.. అని. అంటే లక్ష్మీ విలాసం లాగా ..
{వికటకవి}: దేల్చు”త” కూడా కాస్త వివరిస్తారా
{తాడేపల్లి}: ఇది తేల్చుతన్. దీన్ని దివ్యకటాక్ష వారిదితో కలిపి చదువుకోవాలి
{వికటకవి}: ఓ అదా సంగతి,
{తాడేపల్లి}: దివ్యమైన = పవిత్రమైన ; కటాక్ష = ఓరచూపులు అనే ; వారిధి = సముద్రమునందు తేల్చవమ్మా ముంచకు అని అర్థం
{పెద్దన}: దేవి కటాక్షవారిధిలో మునిగిపోయినా పరవాలేదు!
{రాయలు}: పెద్దన: బాగా సెలవిచ్చారు
{తాడేపల్లి}: మునిగిపోతే ఆవిడలో లీనమైపోతాం. ఆవిడ గొప్పతనం తెలుసుకునే అవకాశం ఉండదుగా

{రాయలు}: ఆ నోటితోనే తెలుగు భారతిని కీర్తించండి పెద్దనార్యా
{పెద్దన}: చిత్తం, సిద్ధం

{రాయలు}: భలే భలే

{చంద్రమోహన్}: హమ్మయ్య! ఇప్పటికైనా పాలు మాకూ ఇప్పించారు, మీరొక్కరే తాగెయ్యకుండా 😉
{వికటకవి}: వింటి,నంటి,రాస్తి,చూస్తి….బాగుంది, సరళంగా
{దైవానిక}: ఆకలో! అర్మిలో .. ఇది కాస్త వివరిస్తారా??
{పెద్దన}: అర్మిలి అంటే ప్రేమ, అనురాగం.
{రాయలు}: పెద్దన: ఈ పదం బహు సుందరంగా ఉంది
{చదువరి}: సంస్కృతమేమీ లేకుండా అచ్చ తెలుగు పదాలే కదా!?
{గిరి}: బహు బాగ చెప్పారు పద్యాన్ని పెద్దన, …. వినినంత మరికొంత వీను లడిగె
{చివుకుల}: ఈనాటి తెలుగింటి చిన్నవాళ్ళకు డబ్బాపాలే ప్రాప్తం.
{రాయలు}: చదువరి: అసలే “చంటి” వాడు కదా కవి!
{దైవానిక}: అచ్చ తెలుగులో అందంగా చాలా బాగుందండి
{పెద్దన}: నెనరులు
{రాయలు}: చివుకుల: అందుకే ఆ తెలుగు భారతిని కోరుకోవడం
{చివుకుల}: పెద్దన చిన్నపదాలలో చెప్పడం …
{పెద్దన}: సంగీతమపి సాహిత్యం…అన్నారు కదా!
{చదువరి}: నాకెంతో నచ్చిందీ పద్యం పెద్దనార్యా
{రామకృష్ణారావు}:

{రాయలు}: భలే రామకృష్ణగారూ
ఉ.

{తాడేపల్లి}: చాలా బావుంది
{రాయలు}: మిగతా ప్రార్ధనలన్నీ మనం సభ నడుస్తుండగా మధ్య మధ్యలో విందాము.

{పెద్దన}: భేషో!
{చదువరి}: రాయలవారూ, భేష్!
{చంద్రమోహన్}: చప్పట్లు కూడా!
{రాయలు}: వినమ్రంగా తల వంచుతునాను

{రామకృష్ణారావు}: రాయలవారి పల్కులవి రంజిలజేయుచ్నుడెనీడ
{గిరి}: రాయల వారి రాజసం వల్ల తల సరిగా వంగలేదు (వంచు తునాను అన్నారు కాబట్టి)
{చదువరి}: గిరి 🙂
{రాయలు}: గిరి: లేదండీ, కిరీట భారం వల్ల తల మరీ వంగి పోయి, వొత్తు సరిగ్గా బయటికి రాలేదు
{విశ్వామిత్ర}: నమ్రతా శిరోద్కర్ ఒప్పుకోదేమోనని ఆగి ఉంటారు
{పెద్దన}: విశ్వామిత్రా మీకెప్పుడు కాంతలమీదా, చుక్కలమీదనే దృష్టి 🙂
{దైవానిక}: విశ్వామిత్ర, మహేశ్ కూడా ఒప్పుకోడు 🙂
{రాయలు}: దైవానిక: విశ్వామిత్ర .. సభ్యులు కొంచెం ఓపిక పట్టాలి .. మహేశ్ బాబు ప్రేమాయణం ఈ సభలోనే ఆవిష్కృతమవుతుంది త్వరలో
{తాడేపల్లి}:
కమ్రముగాఁ గవనించియు
నమ్రముగా శిరము వంప నక్కఱ కలదే ?
{రామకృష్ణారావు}:
పద్యము రాసిరి మీరలు
హృద్యంబుగ వ్రాసినారు హృదయాంజలులోయ్
{గిరి}: తాడేపల్ల గారు, రామకృష్ణ గారు – ఆశుపద్య ధారలు కురిపిస్తున్నారు
{రాయలు}: గిరి: మీరూ పక్కన ఒక పలక తెరిచి ఉంచండి .. సందర్భోచితంగా ఆశుధార అదే ఊరుతుంది
{దైవానిక}: రాయలు గారు, అయితే ఒక పద్యహారం వేద్దామని ఉంది, కాని పలుకులు రావట్లేదు
{వికటకవి}: పలుకులమ్మని కీర్తించే పలుకులన్నీ బాగున్నాయ్
{రాయలు}: మిమ్మల్నందర్నీ సమస్యల్తో, ప్రశ్నల్తో సవాలు చెయ్యడమే ఈ సభకి నాపని అనుకున్నాను గానీ, నేనే పద్యం రాస్తానని అనుకోను కూడా లేదు
{రాయలు}: రామకృష్ణగారూ తయారుగా ఉండండి .. మొదటి సమస్య మీకే. సరసిజ నాభుడే కుసుమ సాయక బాధితుడయ్యె చూడగన్ … ప్రారంభించండి.
{రామకృష్ణారావు}:
చ||

{విశ్వామిత్ర}: అయ్యా పెద్దనామాత్య, ఇప్పుడు తెలిసిందా, నాదృష్టి తప్పుకాదు, ఆ సరసిజ నాభునికే తప్పలేదని
{రాయలు}: అవును మరి .. అలకల కులుకుల యలమేల్మంగ కదా
{విశ్వామిత్ర}: నట దీపిత అంటే ఎవరినా హీరోయిన్నా లెక హృదయేశ్వరేనా
{గిరి}: రామకృష్ణ గారు, చాల బావుంది.
{పెద్దన}: విశ్వామిత్రా సరసిజ నాభుడే కాదు, ఆ శంకరుడుకూడా మీ కోవకు చెందినవాడే లెండి 🙂
{రాయలు}: పెద్దన: అది కూడ వస్తోంది త్వరలో
{విశ్వామిత్ర}:రామకృష్ణ గారు, చాల బావుంది.బ్రహ్మోత్సవాలలో ఆ స్వామిని తలంపుకు తేవటం.
{రాయలు}: విశ్వామిత్ర: సందర్భోచితమైన మెచ్చుకోలు. సెబాసు.
{చంద్రమోహన్}: పుత్రాధిచ్చేత్ పరాజయం
{రాయలు}: చంద్రమోహన్: బాగా చెప్పారు
{తాడేపల్లి}: సరసిజ నాభుడంతటివాడు కుమారుడి చేతనే బాధించబడడం, కలికాల మహిమ !.
{రాయలు}: ఇంకో సందర్భంలో ఆ చక్రి కొడుకు చేత దెబ్బలు తినడం చూద్దాము తాడేపల్లి వారి పద్యంలో. తాడేపల్లి వారూ ..
{తాడేపల్లి}: చిత్తం రాయా !
చం॥

{పెద్దన}: లోటులేకుండా రెండో ఆవిడనికూడా కట్టబెట్టేసారా సరసిజనాభునికి, బావుంది! నారీ నారీ నడుమ మురారి!
{విశ్వామిత్ర}: రకార పునరుక్తి ఆ మధనాన్ని కళ్లకు కట్టిస్తోంది
{గిరి}: తాడేపల్లి గారు, సుస్థిర మైత్రి ఏమిటో కాస్త వివరించండి
{తాడేపల్లి}: సురల్ అసురుల్ – వీరిద్దఱికీ మైత్రి లేనేలేదు. కానీ అమృతం కోసం సుస్థిర మైత్రిని అభినయించారన్నమాట.
{పెద్దన}: ఇప్పుడు తెరాసా, సీపీయమ్మూ కలిసినట్టన్నమాట!
{విశ్వామిత్ర}: ఎంతైనా దాయాదులు కదా – అభినయించారన్నమాట
{తాడేపల్లి}: అవకాశవాద పొత్తులు కృతయుగం నుంచి ఉన్నాయి
{చంద్రమోహన్}: సుస్థిరంగానే ఉండేదేమో, మీ సరసిజ నాభుడు అస్థిర పరచక పోయి ఉంటే
{దైవానిక}: పెద్దన గారి పన్ను బాగుంది 🙂
{తాడేపల్లి}: అంత విసత జరగ్గా లేనిది సరసిజనాభుడు మన్మథబాధకు లోనుకావడం ఏమాశ్చర్యం ?
{రాయలు}: బ్రహ్మాండంగా ఉంది లలితకవీశ్వరా
{రామకృష్ణారావు}:

{తాడేపల్లి}:

{రాయలు}: అందుకే .. అన్ణాడు ఆనాటి పెద్దన అర్ధం తెలిసి మెచ్చే పాఠకులు కావాలని
{వికటకవి}: వాగ్దేవి మీ నాలుకలపై చేస్తున్న నాట్యం ఇక్కణ్ణించే చూస్తున్నాం, ఆనందిస్తున్నాం
{చంద్రమోహన్}: గహనమగుమీదుప్రౌఢిమ
{విశ్వామిత్ర}: సహకవులెల్లరు మిముగని సంభ్రమ మొందన్
{చదువరి}: విశ్వామిత్ర – మంచి చేర్పు
{చంద్రమోహన్}: సరిగ్గా పూరించారు

{రాయలు}: సరే ముందుకి సాగుదాం. ఇక్కడ ఒక యువ కవిమిత్రుణ్ణి పరిచయం చేస్తాను. దైవానిక పేరుతో సభకేతించిన పాలడుగు శ్రీకాంతుడు, ఇటీవలే, బ్లాగుల్లో రాకేశ్వరుడు, రానారె ఇత్యాదులు చేస్తున్న పద్యచాలనం చూసి సమ్మోహితుడై తానూ గంటం చేతబట్టాడు.
{రాయలు}: శ్రీకాంతా, మీరు రాసిన మంగళ గౌరి ప్రార్ధన పద్యాన్ని వినిపించమని కోరిక
{దైవానిక}: సరే
కం.

{చివుకుల}: పాలడుగు వారు పాలనైవేద్యం అందించారు.
{రాయలు}: సీసాలతో వృత్తాలతో దేవికి అజీర్తి చేస్తుందని ముచ్చటగా కందపు నైవేద్యం పెట్టారు
{పెద్దన}: కందనైవేద్యం కడు పసందుగా ఉంది!
{వికటకవి}: నైవేద్యం బాగా ఇచ్చారు, మరి మా ప్రసాదమో?
{రాయలు}: వికటకవి: సభ పూర్తయినాక
{తాడేపల్లి}: కంద నైవేద్యం – దురద ప్రసాదం
{గిరి}: తాడేపల్లి గారు 🙂

{రాయలు}: కందం ఎలాగూ వచ్చింది కాబట్టి .. ఒక చిన్న కంద సమస్య వేసుకుందాం .. శనివారం కూడానూ ..
{రాయలు}: శనికిన్ భయమందనట్టి చతురుండితడే .. చంద్రమోహన్ కవివర్యా .. మీ వంతు

**********
{చంద్రమోహన్}: చిత్తం

{తాడేపల్లి}: అదిరింది
{వికటకవి}: భళీ
{రాయలు}: భలే భలే
{పెద్దన}: బలే చెప్పారండీ, భర్తలకి చెవుడే పెద్ద వరం!
{రాయలు}: peddana: హ హ హ

{చదువరి}: ఓహో, చెవుడు వల ఉపయోగం కూడా ఉంణ్దన్నమాట!
{దైవానిక}: చెవిటివాడిముందు శంఖమూదితే, “అది కొరికి విరగ్గొట్టడానికి నీ తాతలు దిగిరావాల”న్నాడంట ఇలాంటి ‘చెతురుడే’!
{చదువరి}: దైవానిక 🙂 🙂 🙂
{రాయలు}: daivAnika: హ హ హ
{తాడేపల్లి}:

{భట్టుమూర్తి}: తాడేపల్లిగారూ పద్యానికి మీ పైపద్యం భలేవుంది!
{రాయలు}: తాడేపల్లి, నేనూ సరిగ్గా అదే అనబోతున్నా
{రాయలు}: భట్టుమూర్తి కవిరాయా .. మీ పూరణ ఉన్నట్లుంది?
{భట్టుమూర్తి}: ఔనండి వుంది వినిపిస్తా

{రాయలు}: బాగుంది .. శ్రమ ని నమ్ముకున్న వాడు శనికైన బెదరనక్కర్లేదని మంచి సూత్రం చెప్పారు
{చదువరి}: చేతి నిండా పని, కంటి నిండా నిద్ర, కడుపు నిండా తిండి – అవును ఇక శనికి చోటెక్కడ? బావుంది, భట్టుమూర్తీ!
{పెద్దన}: సత్యం చెప్పారు భట్టుమూర్తి!
{గిరి}: వెరు వంగ నట్టి – భయపడి వంగడన్న మాట
{తాడేపల్లి}: పని – నిద్ర – ఇవి శని లక్షణాలే. ఇప్పటికే శనికింద ఉన్నవాడికి మఱింక శని గుఱించి భయమేంటని ఈ పద్యభావంలా ఉంది
{చంద్రమోహన్}: భట్టుమూర్తిగారి కవితలన్నీ శ్రమైక జీవన సౌందర్యాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంటాయి.
{భట్టుమూర్తి}: ధన్యవాదాలు.

{రామకృష్ణారావు}: రాయల వారు అనుమతిస్తే నేనూ పూరిస్తా.
{రాయలు}: RK గారూ కానివ్వండి
{రామకృష్ణారావు}: కం||

{రాయలు}: హ హ హ బాగుంది
{విశ్వామిత్ర}:
అహరహరముకృషి సలిపిన
మహినిట్టికవనము వ్రాయ మాకును సులువే
{రామకృష్ణారావు}: అహరహము”ను” కృషి సలిపిన అంటె సరిపోతుంది.
{రాయలు}: సులువే! ఎందుకంటే .. మీరూ మంచి పద్యాలు వ్రాశారు!!
{చివుకుల}: స్వర్గాన్నే సృష్టించినవారికి పద్యాలొక లెక్కా?
{రాయలు}: ఈ శని భయం సమస్య మీద మీ అభిప్రాయం వెల్లడించండి
{రాయలు}: తరువాతి వంతు విశ్వామిత్రులది
{విశ్వామిత్ర}:

{తాడేపల్లి}: బహుజనమునకందునటుల, రహించు | కవనముల జెప్ప నదియే మహిమౌన్
{చంద్రమోహన్}: వారు అహాన్ని వదిలేసి రహాన్నే కృషి చేస్తారేమో 🙂
{దైవానిక}: విశ్వామిత్రా, సూపరు
{విశ్వామిత్ర}:సప్తమం కళత్ర స్థానంట.
{విశ్వామిత్ర}:అక్కడ శని కూచుంటే ఏమౌతుందో చెప్పక్కర్లేదనుకుంటాను
{చదువరి}: ఓహో సప్తమకు అర్థం అదన్నమాట! బాగుంది పద్యం!!
{రామకృష్ణారావు}: సృష్టికి ప్రతి సృష్టి చే య సమర్ధులు.
{రాయలు}: విశ్వామిత్రుల పద్యలోనూ, పైన తాడేపల్లి ఘారి వ్యాఖ్యలోనూ చక్కని జ్యోతిష శాస్త్ర పరిజ్ఞానం కనబడుతోంది
{విశ్వామిత్ర}:ఆ శనికి తోడు కేతువు జేరితే బ్రహ్మచర్య యోగం
**********

{రాయలు}: కాసేపు మహేశుని ఆట పట్టిద్దాము. అష్టాచమ్మా సినిమా గురించి వినో చదివో ఉంటారు గదా
{దైవానిక}: చూసాం తరించాం.. మహేశ్ ని చూసి కుళ్ళుకున్నాం కూడా
{రాయలు}: లావణ్యకి మహేశ్ బాబు నించి ప్రేమ లేఖ అందితే పరిస్థితి ఎలా ఉంటుంది?
{విశ్వామిత్ర}:దంసప్పు సీసా గిరాటేస్థారా ఏమి
{భట్టుమూర్తి}: ఆయనకి పెళ్లైపోయిందిగా … ఇంకా రాస్తున్నాడా లేఖలు?
{గిరి}: పెళ్ళైయ్యాక లేఖలు వ్రాయకూడదా ఏం
{చదువరి}: మహేశు పార్టీ మార్చాడట!
{చివుకుల}: పెళ్ళీ, ప్రేమా వేరు – కావాలంటే ఈ మహేషుని అడగండి.
{గిరి}: పెళ్ళానికి కాకపోతేనే కష్టం
{రాయలు}: గిరిధర కవిని ప్రారంభించమని కోరుతున్నాను
{గిరి}: చిత్తం
{గిరి}:
వ. “మేడం, మహేశ్ బాబు నుండి మీకో ఉత్తరం”

సీ.

తే.గీ.

వ. “ఓ మేకప్పుసానులూ, ఇక్కడికి రండే”

ఉ.

వ. “మేడం, ఆ ఉత్తరం మీది కాదు, సారీ.”

వ. ఢామ్మని ఓ గుండె పగిలింది, ఛెళ్ళుమని ఓ చెంప పేలింది.

{చివుకుల}: మళ్ళీ మాట్లాడకుండా రెండుసార్లు మూతవేసారు గిరిధర కవిగారు…
{గిరి}: నమ్మి అంటే నమ్రత అయిఉండవచ్చు
{రాయలు}: గిరీ 🙂
{పెద్దన}: గిరిగారు, అది “నమ్మి” కాకుండా “అమ్మి” కూడా అవ్వొచ్చు, ఏ అమ్మికైనా అవ్వొచ్చు!
{గిరి}: లవ్వు అంటే లావణ్య కాకపోయి ఉండవచ్చు
{రాయలు}: వరుడౌను చూడుడీ
{విశ్వామిత్ర}:ప్రేమలో ఉండగానే “కందు”, యుగ ధర్మం
{దైవానిక}: జాతి నక్క, వాడుక బాగుంది 🙂
{రాయలు}: వరడు అంటే .. అదో రకం గుంట నక్క 🙂
{చంద్రమోహన్}: వరు’డౌను’ ఐతే గుండె ఢామ్మనదా మరి!
{చివుకుల}: దక్కితే వరుడు – దక్కకపోతే వరడు..
{రాయలు}: చివుకుల, హ హ హ
{చదువరి}: చివుకుల, 🙂
{గిరి}: వరు డౌను’ చూడుడీ
{తాడేపల్లి}: ఇది బావుంది
{పెద్దన}: ఇంతకీ ఆ లేఖ ఎవరికో?
{గిరి}: పెద్దన గారు, మహేశ్ నమ్రతకి వ్రాసిన లేఖ లావణ్య అనబడే మేకప్పార్టిస్టు చేతబడింది – లవ్వు ని ఆ అమ్మాయి లావణ్య అనుకుంది

{రాయలు}: రామకృష్ణారావుగారూ, మీ లావణ్యని ప్రవేశ పెట్టండి
{రామకృష్ణారావు}: ఈ విషయంలో ఆ లావణ్య మాటలనే విందాం మనం .
“ఇదిగో నాయనా! నేను లావణ్యని. అసలేంజరిగిందోతెలుసామీకు? వినండి.

శా:-

చూచారా ఈ వయసులో నా కెంతటి అదృష్టం కలిగిందో!

{రాయలు}: హ హ హ .. బ్యూటీ పార్లరు మహిమా? లేక మందు మహిమా? “మందు” మహేషునిన్! హ హ హ… విశ్వామిత్రా వింటున్నారా? ఇక్కడక్కూడా ఒక తూగులయ్య వచ్చేశాడు
{విశ్వామిత్ర}:డోసు కూడా కాస్త ఎక్కువైనట్టే ఉంది 🙂
{పెద్దన}: అది కృష్ణనుంచి వచ్చిందేమో, సరిగా చూసుకోండి లావణ్యగారు 🙂
{దైవానిక}: నిజమయిన ప్రేమ ఎప్పటికైనా గెలుస్తుంది అన్న సినీ ప్రేమా ఏంటి?
{భట్టుమూర్తి}: బ్యూటీపార్లరు అనే పదంతో ఒక శార్దూలం మొదలౌతుందని, ఇంత చక్కగా సాగుతుందనీ నా ఊహకు అందేది కాదు మీరీ పద్యం చెప్పకపోయుంటే!
{చదువరి}:

{భట్టుమూర్తి}: చదువరి గారూ భేష్!!
{రామకృష్ణారావు}: పలుక రాలునేమొ ముత్య రాశి లో అచ్ సామ్యం సరిపోతే ఇంకా బాగుండేది.
{చదువరి}: అవునండి
{రాయలు}: చదువరి, ఎటుపోయి నోరు తెరిస్తే ఎటు పీక మీదికొస్తుందేమోనని కావచ్చు .. Mahesh, any statement? 🙂
{మహేశ్}: హమ్మో..నేనే…!! పద్యాలతోనే నేను తెలుగునుంచీ పారిపోయానండీ..ఇప్పుడిక్కడ చదువుతుంటే, నాకు తెలుగు అంత ఛండాలంగా చెప్పిన మా టీచర్ని కసితీరా తిట్టుకోవాలనుంది.
{రామకృష్ణారావు}: ధన్యవాదాలు.. మీ వ్యాఖ్యలకి.
{తాడేపల్లి}: ఇటువంటి తాజాకరణలు లేకపోతే ఈ ఇంగ్లీషు మాధ్యమపు తరానికి తెలుగు పద్యాల మీద రుచి పుట్టదేమో !
{గిరి}: తాడేపల్లి గారు, ఒప్పుకుంటాను
{రాయలు}: ముందుకి వెళ్దాం

**********

{రాయలు}: పెద్దనగారూ, మీ పేరు సార్ధకం చేసుకునే సమయం వచ్చింది. ఇది మీరే పూరించాలి
{పెద్దన}: చెప్పండి రాయా!
{రాయలు}: నిన్న రాత్రి కలలో ఏవేవో వింత ధ్వనులు వినిపించినాయి. సల్మాన్, అమీర్, సచిన్, సెహ్వాగ్ .. నాకైతే ఏమీ అర్ధం కాలేదు. ఈ శబ్దాలని అర్ధవంతంగా ఒక శార్దూలంలో ప్రయోగించండి చూద్దాం!
{పెద్దన}: రాయలవారికి మహేశ్ తెలుసుకాని, సల్మాను తెలీదా 🙂
{చివుకుల}: పెద్దనా – అదిరింది.
{చదువరి}: తెలుగు విభుడు కదా!
{చివుకుల}: చదువరి – ఇదింకా సూపరు.
{రాయలు}: చదువరి, బాగా కనిపెట్టారు .. నేను నిజంగానే బాలీవుడ్ సినిమాలు చూడను
{గిరి}: రాయల వారి దృష్టి సల్మా ల మీదే కాని సల్మాను మీద కాదు
{పెద్దన}: అవధరించండి!

{చివుకుల}: పెద్దనగారు పెద్దపదాలు వాడారు – అదిరింది.
{తాడేపల్లి}: చాలా బాగా చెప్పారు. ఇంత కష్టమైన సమాసాలతో హింసించాక వాడు హింస మానకుండా ఉంటాడా?
{భట్టుమూర్తి}: సెహవాగు సహవాగైతేనేమి, మంచి భావమున్న పద్యం. కరుణశ్రీ పద్యాలను భావస్ఫోరకంగా పాడేందుకు వీలుగా ఛందస్సునే ఒకింత కాదన్నారు కదా ఘంటసాల! అభినవ భువన విజయపు పెద్దనామాత్యులకు అభివాదాలు.
{గిరి}: పెద్దన గారు, భలె బాగా ఇరికించారు నలుగురినీ మీ పద్యంలో – సల్మాన్ని కనీసం మన న్యాయస్థానాలు బంధించలేక పోయినా మీరు పద్యంలో బంధించారు చాలు
{చంద్రమోహన్}: అమోఘమైన శబ్దధార!
{రాయలు}: పెద్దను బోలు సత్కవీంద్రులు లేరనిపించారు
{భట్టుమూర్తి}: నరవర నినుబోలు లలనామణినెందును గానమీ యిలన్ — గుర్తొచ్చింది — రాయలవారి మాట వినగానే

{రాయలు}: మోహన్ గారూ .. అమ్మవారి మీద మీ ప్రార్ధనా పద్యం వినిపించండి.
{చంద్రమోహన్}: చెప్పండి రాయలవారూ
{చంద్రమోహన్}: చిత్తం. అవధరించండి
సీ.

తే.గీ.

{విశ్వామిత్ర}:నినునమ్మ నేనమ్మ ననునమ్మమని యన్న— చాలా బావుంది
{చివుకుల}: చంద్రకవిగారు చిరుకవులమంటూనే మెగాపద్యం చెప్పేసారు…
{దైవానిక}: పోతరాజుని శ్రీనాథుని మొత్తానికి తలుచుకున్నాము..
{గిరి}: పోతనామాత్యుని గురించి చెప్పిన ‘నిను నమ్మ” పాదం చాల బావుందండీ
{దైవానిక}: అచ్చ తెలుగు స్వచ్చతని చూపారండి. వేసుకోండి వీరతాళ్ళు
{రాయలు}: ఇంకా నాక్కూడ ఒక జ్ఞాన పీట వెయ్యమని అడుగుతున్నారేమో ననుకున్నా 🙂
{తాడేపల్లి}: అద్భుతం ! నంది తిమ్మన చెప్పిన “మనమున ననుమానము నూనను” అనే ద్వ్యక్షర పద్యం గుర్తుకొస్తోంది
{చదువరి}: నినునమ్మ నేనమ్మ ననునమ్మమని యన్న – గొప్పగా ఉంది!
{భట్టుమూర్తి}: అద్భుతమైన పద్యం. నాకు చాలా చాలా చాలా నచ్చింది.
{వికటకవి}: చంద్ర గారు. చాలా బాగుంది
{రామకృష్ణారావు}: చంద్రంగారూ చాలా చక్కగా వుందండీ.
{చంద్రమోహన్}: ధన్యోస్మి!

**********

{రాయలు}: తాడే పల్లి గారూ .. మీకో సమస్య
{తాడేపల్లి}: చిత్తం సార్వభౌమా !
{రాయలు}: కందకు లేనట్టి దురద కత్తికి ఏలా?
{తాడేపల్లి}: ధన్యోస్మి
కం॥

{గిరి}: బావుంది తాడేపల్లిగారు
{రామకృష్ణారావు}: ఇది ప్రేక్షకులకే సమస్యలా వుంది.
{తాడేపల్లి}: క్లిష్టప్రాసలాగా ఇది క్లిష్టసమస్య అనిపించింది మొదట !
{పెద్దన}: మంచి “సామాజిక స్పృహ” ఉన్న పూరణ 🙂
{గిరి}: చైనాని జైనులకి ముడిపెట్టినంత పనిచేసారు
{చదువరి}: పూరణ బాగుంది!
{చంద్రమోహన్}: కొందలపడని వారిని దక్షిణస్థులనొచ్చా మరి? 🙂
{తాడేపల్లి}: టిబెట్టు చైనా యొక్క అంతర్గత సమస్య అని కొందఱు లెఫ్టిస్టులు అనడం దగ్గఱ నాకు బాధ కలిగింది
{రాయలు}: Beautiful
{రాయలు}: చైనా, వామస్థులు పొదిగిన తీరు అద్భుతం
{రమణి}: రాయలవారు ఆంగ్ల భాష??
{భట్టుమూర్తి}: రమణిగారూ, దేశభాషలందు … అన్నారు కదా రాయలు … అంటే ఆయనకు అన్నీ వచ్చని అర్థం
{రాయలు}: భట్టుమూర్తీ, బాగా చెప్పారు .. ఎల్లనృపులు గొల్వ నెరుగవే బాసాడి .. 🙂
{రమణి}: భట్టుమూర్తి గారు, హ్హ హ్హ హ్హ

{విశ్వామిత్ర}:రాకేశుడేడీ
{దైవానిక}: రాకేశుడింటికాడ వంటలు చేయుచున్నాడు 🙂
{భట్టుమూర్తి}: దైవానిక మీరుచెప్పిన మాట ఏదో పద్యపాదంలాగుంది
{రమణి}: రాకేశు పాకమా?? దైవానికగారు
{చివుకుల}: రాకేశుడు – రాక, ఈశుడైనాడు.
{దైవానిక}: చివుకుల, మీ పన్ను బాగుంది 🙂
{రమణి}: చివుకుల గారు: ఆమెన్ 🙂

{రాయలు}: చివుకుల, హ హ హ
{పెద్దన}: రా “కేశుడౌతాడా” మరి 🙂
{చివుకుల}: ఏసుడు కాకుంటే చాలు.
{విశ్వామిత్ర}:ఏ సుడి ఉందో వారికి, ఎవరికి తెలుసు
{రాయలు}: కేశుడే మరి .. ప్రొఫైలు బొమ్మలో ఐతే గడ్డం మీసం ఉన్నాయి!
{గిరి}: విశ్వామిత్ర, మీ నుడి బావుంది
{భట్టుమూర్తి}: పన్ను’లు తళతళలాడుతున్నాయి … ఆపన్నుడేమో రాకేశుడు.
{దైవానిక}: ఇవన్ని రాసుకొని ఇంటికి వెళ్ళి వినిపించాలి .. ఎంత మిస్సయ్యాడో తెలుస్తుంది
**********

{రాయలు}: మీ అందరి శ్రద్ధ వేడుతున్నాను. ఈ తరువాతి సమస్యకి చాలా పూరణలు వచ్చాయి .. దీని ప్రసిద్ధి దృష్ట్యా, అన్ని పూరణలూ వినిపించాలి అనుకున్నాను. అంచేత మధ్యలో సరస సంభాషణకి కాస్సేపు కళ్ళెం వేసి చకచకా పద్యాల్ని నడిపిద్దాము
{చివుకుల}: రాయలవారు వేడడమా…డిమాండాలిగాని.
{రాయలు}: Chivukula: వేడికోలులోని వేడిని గమనించాలి 🙂
{రామకృష్ణారావు}: రాయలవారూ, ఇంతకీ సభలో నేనున్నట్టా లేనట్టా?
{విశ్వామిత్ర}:రామకృష్ణులు లేకపోతే, రాయలవారికి ఆనందమెక్కాడ? మీరు ఇక్కడే ఉన్నారు
{రాయలు}: “చిరు”తరు వింక పూచి వికసించి ఫలమ్ములనిచ్చి కాచునా? ఇదీ మేమిస్తున్న సమస్య. పూరణ – రాజకీయాల్లోకి చిరంజీవి ప్రవేశానికి సంబంధించి ఉండాలి. పూరించండి రామకృష్ణారావుగారూ!
{చివుకుల}: పూచేది ఎవరికో..కాచేది ఎవరికో…ఫలమ్ములెవరికో…
{రామకృష్ణారావు}:
చ:-

{చివుకుల}: ఇదేదో అల్లువారు చెప్పిన పద్యంలాగుంది.
{గిరి}: కాస్తుంది అని నిర్ణయించేసారు, రామకృష్ణ గారు
{భట్టుమూర్తి}: చూచుచుండుడు …!! వచ్చినవాడు ఫల్గుణుడు అన్నట్టుంది.
{పెద్దన}: రామకృష్ణగారు చాఆఆ..లాఆఆ… ఆశావాది 🙂
{తాడేపల్లి}: “కాచునా ?” అని ప్రశ్నించడం వారికి రుచించలేదులా ఉంది. అందుకనే అంత ఖచ్చతంగా తేల్చారు.
{రాయలు}: హ హ్హ హ్హ
{రామకృష్ణారావు}: ఆశయా బధ్యతే లోకః కదండీ?
{గిరి}: మీ ఓటు ఎవరికో తెలిసింది లెండి 🙂
{చంద్రమోహన్}: ఇందులో కూడా పూరణ వాక్యాన్ని మూడవపాదంలో ఉంచి చమత్కారం చేశారు.
{చదువరి}: చిరు తరువు కాదది వటవృక్షం!

{రాయలు}: గిరి గారూ .. తరులకు రాజభోగముల .. ప్రారంభించండి
{గిరి}: చిత్తం

{భట్టుమూర్తి}: గిరిగారు “పరధర్మో భయావహః” అంటున్నారు 🙂
{తాడేపల్లి}: చిరంజీవికది తగిన రంగము కాదంటున్నారు
{పెద్దన}: భేష్!
{రామకృష్ణారావు}: వ్వహవా!
{రాయలు}: తొందర పడిందంటారా .. ఇప్పటికే రైలు బోలెడు ఆలస్యం అయిదని అందరూ అనుకుంటుంటే
{చదువరి}: తొందరపడి.. 🙂 రాయలవారూ, నా ఉద్దేశ్యమూ అదే!
{రాయలు}: కానీ సరైన పునాది వేళ్ళు పాతుకోకుండా ఎదగ జూస్తోందని మాత్రం అనిపిస్తోంది
{గిరి}: తొందరపాటు రాజసమందుకోవడం కోసం – దాని అమలు ఆలస్యం
{వికటకవి}: ఇది నాకు చాలా నచ్చింది గిరి గారు

{చంద్రమోహన్}: ఒకటి నిశ్చయాత్మకం. మరొకటి సంశయాత్మకం. మరి మూడవదేమిటో!
{రాయలు}: మూడవది తాడేపల్లి గారిది
{తాడేపల్లి}: చిత్తం ! ఈ సమస్య వాస్తవ జీవితంలో కూడా సమస్యే . ఎందుకంటే చిరుతరువు చుట్టూ పెను-చీడలున్నాయని నా అనుమానం. అయినా అవకాశం లేకపోలేదు.
{దైవానిక}: అవునో కాదో ఈ సారి విజయదశమికి తేలుతుంది
{తాడేపల్లి}: ప్రారంభిస్తున్నాను.

చం॥

{గిరి}: మూడవది కూడా సంశయాత్మకంగానే ఉన్నది
{రాయలు}: పాత విజయాల్ని స్మరించుతూ ఈ కొత్త ప్రయత్నం జరుగుతుందా అంటున్నారు
{తాడేపల్లి}: పూర్వవిజయాల్ని బట్టి జరగాల్సి ఉందని ధ్వని
{గిరి}: తాడేపల్లి వారు, చిరంజీవి పూర్వ వైభవం తెలుపారు మీ పదాలలో
{పెద్దన}: బావుంది. ఈ చిరుతరువు “ఫేను” గాలికి ఎంతవరకూ వికసితుందో వేచి చూడాలి.
{చివుకుల}: చిరుతరువు వికసించకపోతే – అల్లువారు అల్లనల్లన ఏడవరూ?
{భట్టుమూర్తి}: తాడేపల్లిగారి పద్యంలో ఆశావాదం వుంది
{వికటకవి}: ఎంతైనా చిరు గారి గూర్చి ఎన్నో టపాలు వ్రాసిన వారు కదా! ఈ పద్యం వారికి అలవోకగా వచ్చి ఉండాలి.
{చంద్రమోహన్}: విస్తరణ పూర్తయింది. ఇక పూచి వికసించి ఫలమ్ములనీయడమే మిగిలిందన్నమాట.
{రామకృష్ణారావు}: తాడేపల్లివారికి తాడేపల్లివారే సాటి.

{రాయలు}: దైవానిక, మీ పూరణ ఉన్నట్లుంది ..
{దైవానిక}: చిత్తం, నేను కాస్త మార్చి సీసం చేసాను .. యువకవిని, వృత్తాలు వ్రాయుట నేర్వలేదింకా
ఆ:

సీ:

ఆ:

{రామకృష్ణారావు}: వాహ్ వాహ్ దైవానికా! చాలా బాగుంది.
{భట్టుమూర్తి}: దైవానిక పద్యం ఒక ఆశీర్వాదంలా లేదూ!
{వికటకవి}: అవునవును
{గిరి}: ఉంది
{చదువరి}: భట్టుకవీ.. అలా అనిపించిందా!?
{తాడేపల్లి}: లక్షలాదిమంది ఆశీర్వాదాలు చిరంజీవిగారికున్నాయి.
{దైవానిక}: కొంచెం సందేహం .. కొంచెం హోప్
{రమణి}: వీరాభిమాని ఆశీర్వాదంలా ఉంది
{చివుకుల}: ట్రైలేద్దాం కొండ కొనకు – పోయేదేముంది మనకు – ఆఫ్ట్రాలో వెంట్రుక మన స్టేకు…
{రాయలు}: చివుకుల, ఇది కూడా ఏదో సీస పాదంలా ఉందే!
{వికటకవి}: కానీ అయ్యవారు బోల్తాపడ్డా నేనాశ్చర్యపోను
{తాడేపల్లి}: కానీ ఆయన కోరికోరి అనేక అపశకునాలతో పార్టీని ప్రారంభించడమే బాధగా ఉంది
{చదువరి}: ఆది లోనే హంసపాదు అని చెబుతున్నారు.
{దైవానిక}: అవును .. ఈ ఆడ్డులన్ని ఎదుర్కోంటే, విజయం చిరుదే

{రాయలు}: భట్టుమూర్తి, మీ పూరణ …
{భట్టుమూర్తి}: నా పూరణ ఒక చంపకమాల … అవధరించండి

{చదువరి}: ఇదీ.. ఆశావాదం!
{వికటకవి}: మరో ఆశావాదం భట్టుమూర్తి గారిది కూడాను
{పెద్దన}: మీదీ మంగళాశాసనం లానే ధ్వనిస్తోంది భట్టుమూర్తీ!
{భట్టుమూర్తి}: ఔనండీ పెద్దనగారూ, నేను ఆశావాదినే
{చంద్రమోహన్}: నిజంగా ప్రజలే రాజ్యం చేస్తారంటారా?
{చదువరి}: ప్రజారాజ్యం చేస్తుంది!
{రమణి}: భట్టుమూర్తి గారు కూడ ఆశపడ్తున్నట్లే ఉంది
{దైవానిక}: ఆశలేని బ్రతుకు బ్రతకగనేల??
{రాయలు}: ఎంతైనా “భట్టు కవి కదా 🙂
{రామకృష్ణారావు}: భట్టుకవి తెల్పె మరి కాస్త గుట్టు మనకు

{రాయలు}: అరె, జ్యోతి గారు కూడ వచ్చారే .. అందుకే సభలో ఇంత వెల్గు ఒక్కసారిగా
{జ్యోతి}: అనువుగాని చోట కాస్త అణకువగా ఉండాలని ఊరుకున్నాను
{తాడేపల్లి}: పద్యరచనని అందఱికీ అనువుగా చెయ్యాలనే మా తాపత్రయం జ్యోతిగారూ.
**********

[సశేషమ్]