తెల్ల కాగితం

29 Responses to తెల్ల కాగితం

1. radhika says:

   2008, March 10 at pm 10:33

   మీలాంటి చేయితిరిగిన రచయితలు కూడా పోటీకి వస్తే ఎలాగండి? 🙂
2. కొత్త పాళీ says:

   2008, March 11 at am 1:26

   చాలా బాగుంది, సోమశంకర్.
   రాధికా, మీరు పోటీలో లేరనుకున్నానే? 🙂
   పోటీ చేస్తున్న వాళ్ళ తరపున వకాల్తానా?
3. గిరి says:

   2008, March 11 at am 4:36

   చాలా బావుందండి..చిన్నప్పుడు కుట్టుడు పుస్తకాలు, పైతరగతుల వారి వాడిన పాఠ్యపుస్తకాలు వాడడం రివాజుగానే ఉండేది..అబ్బాయి తల్లి లెక్కల పుస్తకాన్ని కాపీరాయడం హైలైటు. తెలుగు మాస్టారు పల్లాడి నడ్డి చరిచి వాడి సమాధానం విన్నతర్వాత ఒక్క నిమిషం మౌనంగా ఉండిపోవడం – అక్కడ మీ పట్టులో పడ్డాను చదువుతున్నప్పుడు, ఏ విధంగానైనా డిఇఓ గారి రాకని ఇంకొంచెంసేపు ఆపి, సన్నివేశంలో మరింత కరుణారసం జొప్పించి ఉంటే కంటతడి ఖాయమయ్యేది..

   ఏమైనా చాలా బావుందండి..
4. వింజమూరి విజయకుమార్ says:

   2008, March 11 at pm 1:26

   ఎంత అతిశయోక్తి ఉందనుకున్నా అమ్మ లెక్కల పుస్తకం రాయడం కంట తడి పెట్టించింది. కథ బాగుంది. భేషజం లేకుండా కొత్తవారితో కలసి మీరూ కథ రాయండం ప్రశంసించదగినదే అయినా, రాధిక గారన్నట్టు మీరు వాళ్ళతో పోటీకి వెళ్ళడం అన్యాయం సార్.
5. సోమశంకర్ says:

   2008, March 11 at pm 1:57

   @రాధిక గారు, కొత్తపాళీ గారు, గిరి గారు: నెనరులు.
   @విజయకుమర్ గారు,
   అందులో అతిశయోక్తి ఏమీ లేదు. నా చిన్నప్పుడు నిజంగానే కొన్ని రోజులు మేము పచ్చి కారంతో అన్నం తిన్నాము. నా 6వ తరగతిలో మా అమ్మ నా లెక్కల టెక్స్ట్ బుక్‌ని as it is గా చేత్తో రాసిచ్చింది. కొత్తపాళీ గారు ఇతివృత్తం చెప్పినప్పుడు నాకీ విషయాలు మరో సారి గుర్తొచ్చాయి. వాటినే కథగా మలిచాను అంతే.
   ఇక పోటీ విషయం అంటారా,అది కేవలం కొత్త రచయితల కోసమే కాదుగా? ఆసక్తి ఉన్న అందరూ పాల్గొనవచ్చని చెప్పారుగా. బహుమతి కోసం కాకపోయినా, అనువాదాల మీద నుంచి కాస్తంత దృష్టి మరల్చడానికే ఈ కథ.
   మీలాంటి సాహితీ మిత్రుల ప్రశంసే నాకు నిజమైన కానుక.
6. somasankar says:

   2008, March 11 at pm 2:13

   “anonymus” ani ela vachchimdo ardham kaaledu. pai comment rasimdi nene. Soma Sankar
7. పొద్దు says:

   2008, March 11 at pm 2:17

   సోమశంకర్ గారూ, మాకూ అర్థం కాలేదు. పేరు మార్చాం!
8. rama says:

   2008, March 11 at pm 2:56

   కధ మటుకు నిజంగానే కంట తడిపెట్టించింది. అప్పుడు చదువుకోడం కోసం ఎంత కష్టపడ్డామో ఇప్పుడు చదువు”కొనడం” కోసం అంత కష్టపడ్తున్నాము.
9. lalitha says:

   2008, March 12 at am 2:04

   తెల్ల కాగితం ఎన్నో రంగులు నింపుకుంటూ పోతోంది.
   ఇలా అందరూ పాల్గొనడం ఈ బ్లాగు కమ్యూనిటీకి ఒక అందం, అర్థం కలగచేస్తోంది.
   సౌమ్య రాస్తున్నాననడం గుర్తుంది. ఎదురు చూస్తున్నాను.
10. రమ్య says:

    2008, March 12 at pm 1:34

    ఒక్క తెల్ల కాగితం పై ఇన్ని కథలు చదవటం చాలా బాగుంది.
    ఇది ఐదవ కథ. ఇంకా కథలకోసం నేనూ ఎదురుచూస్తున్నాను.
11. kasturimuralikrishna says:

    2008, March 12 at pm 8:36

    the story by somasankar is realistic.it is a good story.anystory which ahs roots in real life touches the heart of readers.welldone.regarding his participation in the story competetion i think competetion is a must for honing ones skills.by competeting eith novices a seasoned writer can understand where he stands and also show new writers the skill and tecniques required to become a good writer.
12. lalitha says:

    2008, March 13 at am 5:08

    రాధిక గారు సరదాగా అని ఉంటారు. అది అంత సీరియస్ గా తీసుకోక్కర్లేదనుకుంటా.
13. sandeep says:

    2008, March 14 at pm 10:47

    Don’t misunderstand me sir, but i think i have read this concept of writing the text book with own hands in yandamoori’s “ANANDOBRAHMA”. buT I am sure its a coninsidence.

    Anyway, its a nice story.
14. radhika says:

    2008, March 16 at am 2:59

    కొత్తపాళీ గారూ నేను పోటీలో లేనండి.ఆ మాట సరదాకి అన్నాను.
    కళకి కొత్తా పాత ఏముంటుందండి.కొత్తవాళ్ళయిన రమగారు,లలితగారూ,మయూఖగారూ ఎంత బాగారాయలేదు.
    నేను ముందు కామెంటులో రాసిన మాటలు ఎవరినయినా బాధించి వుంటే క్షమించగలరు.
15. రమ్య says:

    2008, March 16 at am 10:51

    రాధిక గారు నేనూ కొత్తేనండీ నన్ను మర్చి పోయారు.
16. lalithasravanthi says:

    2008, March 16 at pm 6:27

    బాగుంది..కొత్తపాళీ గారి స్పూర్థిని బాగా మీ కథలో జోడించారు 🙂
17. lalithasravanthi says:

    2008, March 17 at pm 7:11

    సోమశంకర్ గారు
    ఎందుకో అసంతృప్తి గా ఉందండి కథ చదివాక
    నేను చాలా expect చేసానేమో మరి
    తెల్లకాగితానికి అంత మొహం వాచాలా అనిపించింది మొత్తం చదివాక
    మిమ్మల్ని విమర్శించే అర్హత నాకు లేదు
    క్షమించాలి
18. శ్రీ says:

    2008, March 18 at am 2:23

    బాగా ఉంది కథ! “లెక్కల పుస్తకం తిరిగి రాయటం” చాలా బాగా నచ్చింది.
19. రంగారెడ్డి says:

    2008, March 20 at pm 8:49

    నమస్తే సార్ ,మీ రచన బావుంది
20. kolluri somasankar says:

    2008, March 21 at am 10:41

    మొదటగా, నేను ఆరు రోజుల పాటు ఊర్లో లేక పోడం, నెట్‌కి దూరంగా ఉండడంతో మీ వ్యాఖ్యలు చదవలేకపోయాను.
    @సందీప్ గారూ,
    మీరన్నట్లుగా అది “కో-ఇన్సిడెన్స్” మాత్రమే.
    @లలితా స్రవంతి గారూ,
    మీరు మీ అభిప్రాయం చెప్పారు. దాన్ని నేను విమర్శగా భావించడం లేదు. ఇక తెల్ల కాగితం కోసం అంతలా మొహం వాచిపోవాలా అంటే,కథకి ఇతివృత్తమే అది అయినప్పుడు తప్పదు మరి.
    @శ్రీ గారూ,
    నెనరులు
21. venkateswararao says:

    2008, April 15 at am 12:09

    మీరు వ్రాసిన కథ చాలాబాగుంది. నా చిన్ననాటి రోజులు గుర్తుకొచ్చాయి.నేను తెలుగు బ్లాగు చూడటము ఇదే మొదటిసారి. స్వచ్ఛమైన తెలుగు రచనలు చదివానని సంతృప్తిగా ఉంది. నాకు తెలుగు వ్యాసాలు అన్న చాలా ఇష్టము. నా అభిప్రాయాన్ని వ్రాయటానికి చాలా టైము పట్టినది, .
    నాకు కూడా ఇలాటి బ్లాగు వ్రాయటము గూర్చి తెలుపరూ. ధన్యవాదములు
22. కొల్లూరి సోమ శంకర్ says:

    2008, April 16 at pm 2:41

    @రంగారెడ్డి గారూ,venkateswararao గారూ
    నెనరులు
23. G.Sreenivasa Rao says:

    2008, April 19 at am 10:09

    Many children should read this story just to know how their parents were survived, fought and winning the game of life. Most children some how assume every thing is birth right.
    Keep it up Soma Sankar.
    Although I desire to express in Telugu, my computer typing in Telugu is dangerous.
24. chandrasekhar says:

    2008, June 14 at pm 8:10

    Dear Somasankar, పిల్లవాడు ఏ తరగతి? మిగిలిన తెల్ల కాగితాలు తిరిగి కొనడమేమిటి? i am asking about your sentence, but not about the meaning which I can understand. తండ్రి transport co.లో ఏం ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు? దీన్ని బట్టేకదా వాళ్ళ ఆర్థిక స్థితి తెలిసేది. Don’t say you have no space.
25. chandrasekhar says:

    2008, June 14 at pm 8:11

    అచ్చు తప్పులు కూడా ఉన్నాయి, పద్యంలో ఒకటుంది.
26. కొల్లూరి సోమ శంకర్ says:

    2008, June 15 at pm 8:23

    @చంద్రశేఖర్ గారూ,
    మొదటగా అక్షర దోషాలకు – క్షమాపణలు.
    ఈ కథ ముందే ప్రతిపాదించిన అంశాలతో అల్లిన కథ అని మీరు గ్రహించే ఉంటారు. కొత్తపాళీ గారు ఈ క్రింది ఇతివృత్తం కథా వస్తువుగా ఇచ్చి దానితో కథ అల్లమని బ్లాగరులని అడిగారు.
    —————————————————
    ” తెల్ల కాగితం
    పల్లెటూరిలో ఒక పదేళ్ళ పిల్లాడు. భయంకరమైన పేదరికం.
    వాడు ప్రాథమిక పాఠశాలలో నాలుగో క్లాసో ఐదో క్లాసో చదువుకుంటున్నాడు. వాడికెప్పుడూ రాసుకునేందుకు ఒక సైడు వాడిన కాగితాలు కుట్టిన పుస్తకాలే. ఎప్పుడూ కొత్త నోటు బుక్కు కానీ తెల్లకాగితం కానీ వాడిన పాపాన పోలే. ఒకసారి ఎవరో ఆఫీసర్లు వచ్చి వెళ్ళినప్పుడు ఒక ఆఫీసరు ఫైల్లోంచి జారి పడిన తెల్ల కాగితం వాడికి దొరికింది. వాడి మనసు ఉప్పొంగి పోయింది ఆనందంతో.
    దాన్ని భద్రంగా దాచుకున్నాడు. ఏ సందర్భంలో చివరికి దాన్ని ఉపయోగించాల్సి వచ్చింది?

    ఈ ఇతివృత్తంతో ఒక చక్కటి కథ రాయండి. గడువు మార్చి 16 ఆదివారం.

    రాసిన కథని మీ బ్లాగులో పెట్టినా సరే, ఏదన్నా వెబ్జీను (ఈమాట, పొద్దు, ప్రాణహిత)కి పంపినా సరే, లేక సరాసరి నాకు పంపినా సరే – మీ యిష్టం. ఏదేమైనా నాకో మెయిలు పంపడం మరిచిపోకండి.

    నాకు నచ్చిన కథకి ఒక మంచి తెలుగు కథల పుస్తకం బహుమతి ఇస్తాను.

    సూచన: కథ చెప్పటం పిల్లవాడి గొంతులో పూర్తిగా పిల్లవాడి దృక్పథం నించి చెబితే బాగా బలంగా వస్తుందని నాకనిపిస్తోంది. కానీ అలాగే రాయాలని ఏం లేదు. తెల్లకాగితం అని నేనూరికే ప్రతిపాదిస్తున్నా. మీకిష్టమైన పేరు పెట్టొచ్చు”
    ——————————————————

    కథలో ఆ కుటుంబం పేదదనీ, కుర్రాడు 4 లేద 5 క్లాసని ముందే ప్రతిపాదించుకున్నాం కాబట్టి నేనా కుర్రాడు 5వ తరగతని అనుకున్నాను. కానీ మీరన్నట్లు కథలో ఎక్కడ ఆ ప్రస్థావన లేదు. నాల్గో తరగతి కుర్రాడికి తన తెల్ల కాగితాన్ని ఇచ్చాడు కాబట్టి ఈ కుర్రాడు అంతకంతే పెద్ద తరగతే అని పాఠకులు గ్రహిస్తారని నేను అనుకున్నాను. పిల్లాడి తండ్రి ట్రాన్స్‌పొర్ట్ కంపెనీలో ఉద్యోగం అని అన్నా, కావాలనే కేడర్ మెన్షన్ చేయలేదు. సరుకుల loading, unloading నమోదు చేసే గుమాస్తా అని నా ఉద్దేశ్యం. నా మొదటి చిత్తు ప్రతిలో అలాగే రాసుకున్నాను. కథని టైప్ చేస్తున్నాప్పుడు, అతడి పోస్ట్‌ని మెన్షన్ చేయకుండా చదువరుల ఊహకే వదిలేస్తే బాగుంటుందేమో అనిపించింది. ఈ రెండు విషయాలలో అస్పష్టత గోచరిస్తే అది నా లోపమే.
    “పరీక్షలు పాసయి, పై తరగతికి వెళ్ళిపోయిన పిల్లలు అమ్మేసిన నోట్సులలో మిగిలిపోయిన తెల్లని పేజీలన్నింటిని తిరిగి కొన్నాడు” ఈ వాక్యం లో మిగిలిపోయిన తెల్లని పేజీలంటే నా ఉద్దేశ్యం ఏదీ రాయకుండా ఉన్న పేజీలని. నా చిన్నప్పుడు పాత పేపర్లు, పుస్తకాలు కొనేవాళ్ళు ఇలా నోట్‌బుక్స్‌లో రాయకుండా ఉన్న పేజీలని చించి, చాలా తక్కువ ధరకి అమ్మేవారు. పేద పిల్లల అమ్మానాన్నలు వాటిని కొని తమ పిల్లలి పుస్తకంలా కుట్టి ఇచ్చేవారు. అయితే ఈ కథ రాస్తున్నప్పుడు ఇప్పటికీ ఇలా రాయని కాయితాలని అమ్ముతున్నారో లేదో నేను నిర్ధారించుకోలేదు. కథా వస్తువుకి కొంత నా బాల్యాన్ని అన్వయించుకున్నాను.
    వాక్య నిర్మాణం తప్పుగా ఉందని మీరు అన్నారు. అయితే ఈ కథ పబ్లిష్ అయిపోయింది కాబట్టి, అటువంటి వాక్యాలను ఎలా రాయలో దయచేసి సూచిస్తే నా తరువాతి కథలలో జాగ్రత్త వహిస్తాను. నా ఈమెయిల్: somasankar@gmail.com
    ధన్యవాదాలు
27. chandrasekhar says:

    2008, June 17 at am 10:15

    పిల్లవాడి తరగతి ఎందుకంటే 5,6 తరగతుల లెక్కల పుస్తకం మీరు చూసారా? 2 రోజుల్లో పుస్తకమంతా copy చేయడం సాధ్యం కాదు. కథను బట్టి చూస్తే తల్లి చాలా cultured గానూ, educated గానూ కనిపిస్తుంది, మరి ఆమె కుటుంబ ఆర్థిక స్థితి మెరుగుదలకోసం ఏమీ చేయదా? పైగా కథకు ఆమె copy పెద్దగా సహకరించదు, except పిల్లవాడిపట్ల ఆమె ప్రేమను సూచించటం తప్ప. కథ realistic గా ఉండటానికి చాలా జాగ్రత్తలు అవసరం. space తక్కువైనా ఉన్నంతలోనే సందేహాలకు తావివ్వకూడదు.
28. chandrasekhar says:

    2008, June 17 at am 10:27

    వాక్యం మీరే analyse చేసుకోవచ్చు. ఉదాహరణకు కొన్ని ప్రశ్నలు. పిల్లల నుంచే direct గా కొన్నాడా? అన్ని తెల్లకాగితాలూ కొన్నాడా? తిరిగి అంటే ఇంటింటికీ తిరిగి అనా? back అనా? ఇటువంటి ప్రశ్నలకు మీ వాక్యనిర్మాణం తావిస్తోంది. think again.
29. కొల్లూరి సోమ శంకర్ says:

    2008, June 17 at am 11:56

    @చంద్రశేఖర్ గారూ,
    Now I realize that what you mean to say. I agree that I need to be more careful in representing real life stories. నా తరువాతి కథలలో జాగ్రత్త వహిస్తాను. ధన్యవాదాలు

Comments are closed.