[dropcap style=”font-size: 60px; color: #9b9b9b;”]వే[/dropcap]
డి సెగ తగిలినపుడే నిను వేడుకోలేదు
అగ్నిగుండంలో అడుగు పడేవరకూఅహాన్ని కాల్చుకోలేదు
మొదటి చినుకు తాకినపుడే మేలుకోలేదు
మూడుసంద్రాలూ పొంగేవరకూ
మాయను జార్చుకోలేదు
చిరుగాలి వీచినపుడే తేరుకోలేదు
అది ప్రచండమై నను వూపేవరకూ
రాగాలను రాల్చుకోలేదు
ఇంద్రధనువు అందంగా వంగినపుడే తెలుసుకోలేదు
మిన్నే విరిగి మీదపడేవరకూ
సత్యాన్ని తలదాల్చుకోలేదు
అమ్మలా అవని నను మోసినపుడే నేర్చుకోలేదు
మట్టిలో నను కప్పేవరకూ
నా దృష్టిని మార్చుకోలేదు