ఈ యుగాది శుభ దినాన – ఎద పొంగును సంబరాన
బ్రతుకే ఒక పండుగైన – భావనౌను లోలోన ……… ఈ యుగాది ………..
వాసంతుడు ఒళ్ళు విరిచి వ్యాహ్యాళికి చను దెంచెను
శైత్య మంత చాప చుట్టి చల్లంగా జారుకొనెను //వాసంతుడు//
ప్రకృతి నూత్న శోభలతో పరవశించి హసియించెను
పల్లె పట్లు పట్టణాలు తిలకించుచు పులకించెను ……… ఈ యుగాది ………..
గున్న మావి చివురించెను పికము గొంతు సవరించెను
వేప కొమ్మ కుసుమించెను మల్లె తావి సిరి పంచెను //గున్న మావి //
తీపి పులుపు చేదు వగరు నా రసనను నర్తించెను
షడ్రుచులను మిన్న ఏదో చెప్ప నలవి గాకుండెను ……… ఈ యుగాది ………..
నా యెదలో ఆశా లత క్రొం జివుళ్ళు ధరియించెను
నా ఊహల పిల్ల గ్రోవి క్రొత్త పాట వినిపించెను //నా యెదలో//
సుఖదు:ఖము లహర్నిశలు జీవితాన సహజ మనెను
అన్నిటినీ సమబుద్ధిని ఆదరించ ధర్మమ నెను ……… ఈ యుగాది ………..
నవ వర్షపు వాకిలిలో నవ శోభల రంగవల్లి
నవ వసంత వేళలలో నల్దిశలను పాలవెల్లి //నవ వర్షపు //
నవనవ లాడే ప్రకృతికి క్రొందావుల సుమ వల్లరి
నా జీవన గీతిక కొక నవ్యమైన అను పల్లవి ……… ఈ యుగాది ………..
******************************
రచన: మిస్సన్న