శారద దరహాసం – 3

రాకేశ్వరుఁడు: రవీ మీ దగ్గర పూరణ లేదా ? వచింప సిగ్గగున్ కి ?

కామేశ్వరరావు: భారారె తర్వాత మీ పూరణే, రెడీగా ఉండండి

రవి: చిత్తం

భారారె: అలాగే  (నా వచ్చీరాని తెలుగులో వాడరాని పద ప్రయోగాలతో)

రానారె: ఫరవాలేదు… అందరం అలా మొదలుపెట్టినవాళ్లమే.

భారారె: రవి గారూ కానివ్వండి..మీ తరువాత నేను చెప్తాను

dotC: కొందఱమింకా అలాగే ఉన్నాం! 🙁

భారారె:

dotC: 🙁

భారారె: కరమందు అంటే చేతిలో అని అర్థంలో వాడాను

dotC: పద్యం బాగుంది… బాకులు క్రుమ్మినట్లే అయింది!

పుష్యం: బాగు బాగు .. చక్కగా చెప్పారు

శ్రీరామ్: బాగుంది

శంకరయ్య: ఓకే

కామేశ్వరరావు: భరతము + ఏది ధగద్ధగలన్ – భరతము ధగధగలని వదులుకొందని

ఫణి: బాగుంది

సనత్ కుమార్: ఈ మధ్య ఆలోచించటం కూడా ఇంగ్లీషు లోనే చేసే దుస్థితి కి జారిపోతున్నామేమో… మీ పూరణ డైరక్టుగా గుండెల్లో దిగిందండీ…

రానారె: మ్…

భారారె: ధన్యవాదాలండి

రానారె: రవిగారు జారుకున్నారు

రానారె: ఆయనొచ్చేలోపు ఇంకో సమస్యను ముందుకు తెస్తారా, కామేశ్వర్రావుగారూ?

కామేశ్వరరావు: శంకరయ్యగారూ, మీ పూరణ వినిపించండి

నచకి: రవి కదా… రకరకాల చోట్ల ఉదయాస్తమయాలతో బిజీ!

సనత్ కుమార్: మబ్బుల్లో దోబూచులాడుతున్నారు (ఇంటర్నెట్ ప్రాబ్లమౌతోంది వారికి)

రాకేశ్వరుఁడు: బాగుంది పద్యం

శంకరయ్య:

dotC: ఇది కూడా… లోతుగా దిగినయి బాకులు!

శ్రీరామ్: అద్భుతం

కామేశ్వరరావు: మహాత్ముడైన గాంధీ స్వయంగా పడుతున్న బాధలా ఉందండీ!

ఫణి: గాంధీ జయంతి సందర్భంగా ఉచితంగా ఉంది. బాగుంది.

నరసింహ: చాలా బాగుందండీ. గుండెల్లో గుచ్చుకున్నట్టుందండీ

భారారె: పద్యం బాగుంది మాస్టారూ

కొత్తపాళి: విలుప్తము లయ్యెను

కొత్తపాళి: గాంధీ జయంతి, ప్రస్తుత రాజకీయ పరిస్థితులకి అనుగుణంగా సముచితంగా ఉన్నది మాస్టారూ!

రానారె: ఏ మహనీయ సాధ్వి జగదేక … పద్యం గుర్తొచ్చిందండీ

రానారె: లవకుశ సినిమాలోనిది.

సనత్ కుమార్: గుండెల్లో… గున్పాలు దింపేశారే, ఏవేవో ఉహల్తో పద్యాల్పూరించారె….

కొత్తపాళి: మిత్రులారా నా గృహకృత్యాలు పిలుస్తున్నాయి. సభకీ, సదస్సుకి శుభాభినందనలు.

శంకరయ్య: ధన్యవాదాలు

కామేశ్వరరావు: ఎలాగో గాంధీ ప్రసక్తి వచ్చింది కాబట్టి ఆ మహాత్ముని తలచుకొందాం.

కామేశ్వరరావు: G-a-n-d-h-i అన్న అక్షరాలు పాదం మొదట వచ్చేట్టు గాంధీ గురించిన పద్యం. నచకిగారూ మీరందుకోండి

dotC: నేనే మొదలెట్టాలా? సరే!

భారారె: మొదలెట్టండి

dotC:

….మొదలూ, చివఱా కూడా అయినై

ఫణి: స్వేచ్ఛా ఛందస్సా?

కామేశ్వరరావు: హృద్యంగా ఉందండి.

రానారె: వహ్వా

కామేశ్వరరావు: తేటగీతి

నరసింహ: మనోజ్ఞం

భారారె: wow

dotC: అంత స్వేచ్ఛ లేదండీ… తేటగీతి …అనుకుని వ్రాసాను… తప్పిందా యేం?!

రానారె: Nదులేరట్టి… Hచుగ గలిగి… భలే

ఫణి: బాగుంది.

రాకేశ్వరుఁడు: నచకి గారు చాలా సహజంగా వుంది మీ తేటమాలిక.

dotC: నెనర్లు, కామేశ్వరరావు, భారారె, రానారె, ఫణి, నరసిమ్హ, రాకేశ్వర గార్లూ!

కామేశ్వరరావు: శంకరయ్యగారూ, మీ పద్యం కూడా వినిపించండి

శంకరయ్య: నా పద్యం దాదాపు పై పద్యం లాగే ఉంది

శంకరయ్య:

నరసింహ: బహు బాగు బాగు

dotC: పద్యాలకి పోలిక ఉంటుంది గాంధీ గారి గుఱించే కనుక… చక్కగా ఉంది పద్యం!

రానారె: భలే! ఎలమి … ఈ పదం చాలా బాగుంది.

ఫణి: గాంధీజీకి నిజమైన పద్యాంజలి.

సనత్ కుమార్: చాలా బాగున్నది…

కామేశ్వరరావు: గాంధీగారికి పద్యమాలికలు బాగున్నాయి

రానారె: ఎలమి కోరిన వరాలిచ్చేదేవుడే… అన్నమయ్య వాడిన పదం.

శ్రీరామ్: గాంధీజయంతి సందర్భంగా…

శంకరయ్య: చింతా రామకృష్ణారావు గారి పద్యం చూసాను. చాలా బాగుంది.

సనత్ కుమార్: అధ్యక్షా .. రవికేదో గ్రహణం పట్టినట్టయ్యింది. అంతర్జాలంలో వారు మరి నేడు దర్శనం ఇవ్వలేకపోవచ్చుట.

కామేశ్వరరావు: అవునండీ. వారు సభకు రాలేకపోవడం మన దురదృష్టం

సనత్ కుమార్: క్షంతవ్యుణ్ణీ అని తెలియజేయమన్నారు…

dotC: అయ్యో!

పుష్యం: అందులోనూ మీరు రవిగారి పూరణగురించి చాలా ఊరించిన తరువాత 🙁

ఫణి: 🙁

కామేశ్వరరావు: సరే, ఇక్కడ బాగా రాత్రయింది కదా మరి 🙂

రానారె: రామకృష్ణారావుగారి ఆశువులు లేకపోవడం లోటే… ఆశీస్సులు మాత్రం ఇచ్చారాయన. 🙂

సనత్ కుమార్: వారి పూరణను టైపుచేశారుట కానీ స్క్రీను అల్లానే మ్రాన్పడిపోయిందిట.

ఫణి: 🙂

కామేశ్వరరావు: తర్వాత దత్తపదికి వెళదాం

dotC: ఇక లేరా గాంధీలు?

సనత్ కుమార్: అంత ఊరించిన తర్వాత సభాధ్యక్షులేమైనా కరుణిస్తారా?

కామేశ్వరరావు: ఆసు, రాజు, రాణి, జాకి – నేటి విద్యావిధానం. సనత్ గారూ మీ పూరణ

శంకరయ్య: ఇంతకు ముందుది దత్తపది కాదా? దత్తాక్షరమా?

సనత్ కుమార్: దత్త పదులే? అప్పుడే?

కామేశ్వరరావు: శంకరయ్యగారూ, అవునండి అది దత్తాఖరి, ఇది దత్తపది

సనత్ కుమార్: సరే !!

కామేశ్వరరావు: దత్తాక్షరి

సనత్ కుమార్:

కామేశ్వరరావు: సెహభాష్, స్రగ్ధరలో పూరించారు!

విశ్వామిత్ర: ఆసు ఎక్కడ

ఫణి: విలువ' వలువలున్ వీడి రాణించెన్! బాగుంది

శంకరయ్య: రాణించె నౌరా ?

కామేశ్వరరావు: దత్తపదాలు వెతుక్కోవలసిందే 🙂

dotC: విఘ్నరాయా సుగుణ

సనత్ కుమార్: విఘ్నరాయా! సు

విశ్వామిత్ర:  భలే

కామేశ్వరరావు: సుప్ర"జా ! కి"న్కలేలా

ఫణి: రాణించేనౌరా!

శంకరయ్య: అద్భుతం!

రానారె: భలే వచ్చింది పద్యం.

విశ్వామిత్ర: ఆదుకో ! దుఃఖ దూరా ! – నిజం – రోజూ బడిపిల్లలు ఇదే పాడుకుంటున్నారు

శ్రీరామ్: చాలా బాగుంది

నరసింహ: బాగా వచ్చింది.

పుష్యం: ఆసు, జాకీ కలిపి రాసారు, పోకర్లో మంచి హాండు 🙂

కామేశ్వరరావు: "ద్య"కార ప్రాసతో, దత్తపదాలని వాడుతూ, స్రగ్ధరని వ్రాయడం – ఆషామాషీ వ్యవహారం కాదు!

dotC: నిజం!

ఫణి: స్రగ్ధర. వ్రాసి యెరుంగనే!

విశ్వామిత్ర: అదీ  స్రగ్ధరలో

కామేశ్వరరావు: సరే. వాతావరణాన్ని కాస్త తేలికపరుద్దాం

కామేశ్వరరావు: పుష్యంగారూ తొలకరి జల్లులలో పిల్లల గెంతులు వర్ణించండి.

విశ్వామిత్ర: నేను "స్రగ్ధర" వ్రాయటం కూడ ఎరుగను, copy&paste  ఎ

సనత్ కుమార్: ఇదీ నేను చేసిన మొట్టమొదటి ప్రయత్నం.. కామేశ్వరరావు గారి ప్రోత్సాహంతో రాసినది

సనత్ కుమార్: అందరికీ ధన్యవాదాలు

పుష్యం: స్రగ్ధరలో మీ పూరణ – ముగ్ధముగా నుండెనండి మేలగు పదముల్

పుష్యం: కాస్కోండి 🙂

సనత్ కుమార్: స్నిగ్ధము మీ కామెంటే

పుష్యం:

విశ్వామిత్ర: వావ్

శ్రీరామ్: 🙂

విశ్వామిత్ర: వావ్2

రాకేశ్వరుఁడు: –

శంకరయ్య: భళి భళీ

విశ్వామిత్ర: ప్రాసకోసం తుమ్ములొచ్చినట్టున్నాయి , పాపం  🙂

నరసింహ: వాహ్వా

రానారె: ఆహా.. సర్వలఘు కందం ప్యత్నించారన్నమాట!

భారారె: ఆహా సూపర్

విశ్వామిత్ర: వాన వెలిసి నీరు వాగులై పారగా – పడవలందున  వేసి పందెమాడి; -వావ్3

పుష్యం: దొనె

పుష్యం: ———-

కామేశ్వరరావు: ఆహా! ఎంత బాగున్నోయో పద్యాలు!

నరసింహ: ఉప్పు కారము – నోరూరుతోందండి

కామేశ్వరరావు: సర్వలఘు కందం చాలా అందంగా ఉంది!

ఫణి: మీ చిననాటి జ్ఞాపకాల్లా ఉన్నాయే. చాలా బాగున్నాయి.

dotC: ఆహా, చాలా బాగున్నాయి! మధ్యలో డకరాపు వాన కురిపించారు సూపర్‌గా!

రానారె: వర్ణనలు చాలా సహజంగా వున్నాయి శాం గారూ… గిరిగారిలా మీరూ ఒక చిన్న పద్యకావ్యం రాయకూడదూ?

కామేశ్వరరావు: ఇవన్నీ తీరిగ్గా మళ్ళీ పొద్దులో చదువుకోవాలి

కామేశ్వరరావు: దీని గురించి నచకి గారూ కూడా ఒక చక్కని ఖండకావ్యమే వ్రాసారు. ఇప్పుడు సమయం లేదు కాబట్టీ అది పొద్దులో చదువుకుందాం

శ్రీరామ్: నైరుతిఋతుపవనాలు తెలుగునేలని తడిపినట్తుంది…

dotC: 🙂

పుష్యం: అందరికీ పేరుపేరునా నెనరులు

సనత్ కుమార్: చాలా బాగున్నది