కామేశ్వరరావు: శ్రీరామ్ గారూ, మీ పూరణ వినిపించండి
శ్రీరామ్: చిత్తం
విశ్వామిత్ర: వామ యక్షిణి అంటే ఎడమచేతి వాటమేమో అనుకున్నాను – సినిమా వాళ్లకి ఇదో గురి
శ్రీరామ్:
స్వామిని కనిపెట్టకున్న శ్యాముని పగిదౌ
లేమకు సవతియె మగడగు
భామకు పదియారువేల భర్తలు గనరే!
నచకి: బాగుంది ఆలోచన
ఫణి: బాగుంది
రానారె: ఏ'మరు'పాటున సుదతీ! 🙂
విశ్వామిత్ర: ఆస్ట్రేలియాలో అచ్చతెలుగు కవిత్వం – ఏమరుపాటున భలే ఎత్తుగడ
రాకేశ్వరుఁడు: బాగుంది. నే చెప్పినట్టు తలో విన్నూత్న పూరణ.
రాకేశ్వరుఁడు: ఇంతకీ – వామము (p. 1160) [ vāmamu ] vāmamu. [Skt.] adj. Left, not right. సవ్యము, ఎడమ. Charming, lovely. రమ్యమైన. Crooked, వక్రము. Short, పొట్టి, హ్రస్వము.
సనత్ కుమార్: భావం విడమర్చరూ …
మురళీ మోహన్: శ్యాముని పగిదౌ – పు.శ్యాముని పగిది కాదుగదా:)
పుష్యం: అందరూ నాగురించి రాసే వాళ్ళే 🙂
రాకేశ్వరుఁడు: విశ్వామిత్ర:లానే నేనూ ఎడమ మార్గాన వెళ్ళు యక్షిణి అనుకున్నాను.
శ్రీరామ్: మీరు పాపులర్ మరి
కామేశ్వరరావు: ఆడపడుచు అర్థమగడు అంటారు. సవతులు పూర్తి మగడులాంటి వాడని కవి భావన. బాగుంది!
భారారె: హ హ.. ఏడమ చేత్తో గురిచీసి మన ఎడమ ప్రక్క గుండెను కొల్లగొట్టేస్తారు
సనత్ కుమార్: శ్రీరామ్ గారూ… భావం విడమర్చరూ …
సనత్ కుమార్: నాది కొంచం ట్యూబులైటు..
శ్రీరామ్: సనత్ గారూ..మీకు పెళ్ళైందా?
రాకేశ్వరుఁడు: ప్రకృతికి వికృతి పగిది, బాగున్నాయి పదప్రయోగాలు.
పుష్యం: @sanath ఛోకు మార్పించండి తొందరగా వెలుగుతుంది 🙂
రానారె: Sanath himself is chocking 🙂
రాకేశ్వరుఁడు: కానీ శ్రీరామ్ గారూ, ఆ లెక్కన చూచినా పదిహేనువేల తొమ్మిదీ తొంబైతొమ్మిది భర్తలే అవుతారుగా.
నచకి: మీరింకో మొగుడిలా తయారయ్యారుగా… లెక్క సరిపోతుంది రాకేశా!
శ్రీరామ్: రాక్…ఈ లెఖ్ఖ ఎక్కడిది?
కామేశ్వరరావు: రాకేశా – పదహారువేలమందిలో అష్టభార్యలు లేరండీ! 🙂
ఫణి: అసలు మొగుణ్ణి వదిలేశారు.
పుష్యం: @nacaki 🙂 🙂
శ్రీరామ్: స్టానోర్డ్ల్ లో స్టేటిశ్తిక్స్ చదువుతున్నారా? 🙂
రాకేశ్వరుఁడు: అసలు మొగుడు శ్యామసుందరుడు గదా. అవునవును.
సనత్ కుమార్: నలుగురిలో నగుబాటు చేయకండి.. ఔనని చెప్పినా … కాదని చెప్పినా ఈ మాత్రం అర్ధం కాలేదా అంటూ ప్రాబ్లమే…
కామేశ్వరరావు: "భామ" అనగానే దీనికి చాలామంది పూరణలు పంపారు. రాకేశా, మీ పూరణ వినిపించండి.
రాకేశ్వరుఁడు: ట్సిత్తం
నచకి: అది చిత్తమే కదా? ఈ ట్సకారమెందుకు?
రాకేశ్వరుఁడు:
కం.
భామకు పదునారు! వేల భర్తలు గనరే
ఈ మాటను నిత్యముఁ
దమ భామల విషయమునఁ గూడఁ బాగుగ కామా!
కొత్తపాళి: చాలా సరసంగా ఉన్నది
మురళీ మోహన్: రాకేశా ఏకేసావు!
కామేశ్వరరావు: హహహ! రాకేశా, మధ్యలో నన్ను involve చెయ్యకండీ! 🙂
రాకేశ్వరుఁడు: అధ్యక్షులుగా మఱి.
పుష్యం: @raakaeSaa అదుర్స్ 🙂
విశ్వామిత్ర: ఆహా బ్రహ్మచారి పద్యం
నచకి: ఇంత సింపుల్ అని తెలియక పంపలేదు 🙁
శంకరయ్య: బాగుంది
రాకేశ్వరుఁడు: భామలు గుఱించి మాట్లాడుతూ సుమతీ కంటే కామా అంటేనే ఉచితం మఱి.
భారారె: భలె భలె
నచకి: (చూసాక ప్రతిదీ సింపులే కద!)
రానారె: కామా అన్నారు … ఇంకా చెప్పాల్సింది చాలా వుందన్నమాట 🙂
ఫణి: బాగుంది
కొత్తపాళి: బ్రహ్మచారి పద్యం
కామేశ్వరరావు: "ఏ మణులుం జాలవు" అంటే అది కామానే, పుల్స్టాప్ కాదు కదా 🙂
నచకి: భామామణులో?
శ్రీరామ్: విశ్వామిత్రులు సరిగ్గా చెప్పారు…
రాకేశ్వరుఁడు: నచకి "స్ఫూర్తి"కి అవకాశం లేక.
ఫణి: 🙂
నచకి: మఱే!
కామేశ్వరరావు: శంకరయ్య: మాస్టారూ ఇప్పుడు మీ పూరణతో సిద్ధం కండి.
విశ్వామిత్ర: నాలుగో పాదంలో "కూడ" అని ఉన్నదని యతి ని నిషేధించినట్టున్నారు
ఫణి: వావ్!
విశ్వామిత్ర:: ఒహో , తమ మూడో పాదమా – సరే
శంకరయ్య:
భూమీపతు లనెడి పేరు పొందిరి గనుకన్
నా మాటగఁ జెప్పెద భూ
భామకు పదునారు వేల భర్తలు గనరే!
ఫణి: చప్పట్ట్లు
నచకి: ఆహా… ఇదిగో మళ్ళీ సింపుల్ అనిపిస్తుంది… ముందేమో "స్ఫూర్తి" లేదాయె!
సనత్ కుమార్: వహ్వా
పుష్యం: వ్హ్వా 🙂
నరసింహ: భూ భామ – ఇది కొత్తగా ఉంది.
భారారె: అద్భుతమండి..
శ్రీరామ్: లాజికల్ గా ఉంది
నచకి: బహు బాగున్నది!
పుష్యం: మాత భామే కదా 🙂
రాకేశ్వరుఁడు: చాలా బాగుందండి శంకరయ్య గారూ, నేనూ జగన్మాతకు అందరూ భర్తలే అని వచ్చేట్టు ఆలోచించాను కానీ, ఏమీ స్ఫురించలేదు.
విశ్వామిత్ర: భలే, మీ మాట వినవలసినదే
కామేశ్వరరావు: "ఈ మహి నేలిన రాజులు" అనడంతోనే సమస్యాపూరణ జరిగిపోయింది!
నచకి: నిజమే
సనత్ కుమార్: జగన్మాతకు అందరూ భర్తలే ???
రవి: శంకరయ్య: గారు :- వావ్, ఇంత సింపులా
శంకరయ్య: ధన్యవాదాలు
రవి: మీ మాటకు తిరుగులేదు
సనత్ కుమార్: మీ ఉద్దేశం జగత్భామకేమో
రాకేశ్వరుఁడు: sanatkumaar భూమాత సర్వంస్వహ జగన్మాతే అవుతుందిగా.
నచకి: జగత్భామ యెవఱో!?
రానారె: జేజేలు.
పుష్యం: ఏమాటకు ఆమతనవలె – మీమాటకు తిరుగు లేదు మేష్టరు గారూ 🙂
నరసింహ: బాగుందండి.
కొత్తపాళి: బాగు బాగు
నరసింహ: ఆ మాటన వలె
నచకి: నీమము తప్పక వ్రాసిన నీ మాత్రము రాదు మాకు ఇంకేం జేస్తాం!
పుష్యం: అప్పు తచ్చుకు క్షంతవ్యుణ్ణి
రానారె: ఎడ్జస్టవుతాం 🙂
కామేశ్వరరావు: ఇక తర్వాతి సమస్యకి వెళదాం
కామేశ్వరరావు: "గోటితో సరిపోవుదానికి గొడ్డలేటికి సోదరా" అంటున్నారు పుష్యంగారు. ఏమిటో వివరించండి శ్యాంగారూ
నచకి: సాహితీప్రియులే కదా ఇంత త్వరగా ఒక సమస్య నుంచి మఱో సమస్యకి జంప్ అవగలరు!'\
పుష్యం: తప్పకుండా
పుష్యం:
నోటనల్లపు ముక్కనుంచిన నొప్పితగ్గును, ట్రిక్కురా
మాటిమాటికి ఇంగిలీషువి మందులెందుకు, ఖర్చురా
గోటితో సరిపోవుదానికి దానికి గొడ్డలేటికి? వద్దురా!
శ్రీరామ్: హ హ హ
నరసింహ: నచకి గారు పద్యం చెప్తున్నారల్లే ఉంది
ఫణి: చప్పట్లు చప్పట్లు
నచకి: ఆ ముక్కేదో చెప్పండయ్యా… నల్ల మందా?
శ్రీరామ్: సెహబాస్!
రాకేశ్వరుఁడు: ఆసు పద్యానికి శ్యాం గారికి, నచకీ గారికి అభినందనలు.
రాకేశ్వరుఁడు: నోటిన్ అల్లపు
సూర్యుడు: @pushyam, super
రానారె: మళ్లీ అదరగొట్టేశారు, శాం గారూ.
కామేశ్వరరావు: "నల్లపు" కాదండి, "అల్లపు" 🙂
నచకి: శ్యామ్ గారూ, చాలా సాఫీగా సాగింది పద్యం!
నచకి: నోటన్_అల్లపు అన్నారా… సరిపోయింది!
రానారె: మత్తకోకిల
నరసింహ: @pushyam గారూ అదిరిందండీ.
శంకరయ్య: భేష్ …. బాగు … బాగు
కామేశ్వరరావు: నిజంగా ఈ మధ్య డాక్టర్లు ఇలాగే తయారయ్యారు.
భారారె: పుణ్యం పురుషార్థం లా పద్యంతోపాటి ఆరోగ్య చిట్కా కూడా 🙂
పుష్యం: సంధులన్నీ రాకేశుని చలవ 🙂
సనత్ కుమార్: బాగున్నదండి
పుష్యం: అందరికీ ననరులు
రాకేశ్వరుఁడు: నోట యల్లపు అంటే మా అరసున్నాకు అన్నాయం జరిగినట్టవుతుంది
ఫణి: 🙂
నచకి: ఆ అరసున్నాలెక్కడ పెట్టాలో తెలియక ఇందాక నా పద్యపు లాకరులో దాచాం, ఆఖరులో తీస్తాం!
సనత్ కుమార్: పూర్తి స్థాయి లో కాకపోయినా కనీసం అర స్థాయిలోనైనా అన్నాయం అయ్యుండేది..
భారారె: @dot C :))
కామేశ్వరరావు: ఇక తర్వాతి సమస్య "బాకులు క్రుమ్మినట్లగున భారతపౌర! వచింప సిగ్గగున్"
పుష్యం: @నచకి అల్లం తింటే సాఫీగానే సాగుతుంది 🙂
శంకరయ్య: ఆ లాకర్ కీ నా దగ్గర ఉంది లెండి.
నచకి: శంకరయ్య: మాస్టారూ, మీరే దిక్కు!
నరసింహ: నీమము తప్పక వ్రాసిన నీ మాత్రము రాదు మాకు ఇంకేం జేస్తాం! నచకి గారూ దీనిని పూర్తి చెయ్యలేదేమండీ?
నచకి: పుల్లెల వారి పద్యానికి చివఱన అతికించిన ముక్క అది!
కామేశ్వరరావు: సనత్ గారూ, మీ పూరణ వినిపించండి.
నచకి: ఏమాటకు ఆమాటనవలె – మీమాటకు తిరుగు లేదు మేష్టరు గారూ
నచకి: అది వారి లైను
సనత్ కుమార్: తప్పకుండా …
సత్యసాయి: నాక్కూడా కవిత్వం వచ్చేసేటట్లుంది మీ పూరణలు చదువుతోంటే
సనత్ కుమార్:
నాకుల లమ్ములున్ గుడిపి ఆకలి తీర్చితి, భీతనౌటచే,
కూకటి వ్రేళ్ళతో వనము కూల్పగ పక్షుల గుండె గూటిలో
బాకులు క్రుమ్మినట్లగును భారత పౌర ! "వచింప సిగ్గగున్ –
కొత్తపాళి: భలే భలే
సనత్ కుమార్: చీకటి నింప భావ్యమటె? చెట్లు వధింపగ ? – రాచ బాటకై ??"
సనత్ కుమార్:
కలదె – జంధ్యాల పాపయ్య కలము నేడు?
కలదె వడ్డాది పాపయ్య కర యుగమ్ము
కనుల గట్టి నట్ట్లు హృదయ కథలు జెప్ప
కామేశ్వరరావు: ఇటు సమస్యని పూర్తిస్తూనే అటు వర్ణన కూడా చేసారు. బాగుంది!
కొత్తపాళి: హృదయ బదులు గుండె అంటే ఇంకా సరసంగా ఉంటుంది
ఫణి: తప్పకుండా
సూర్యుడు: @sanatkumaar, బాగుందండి
ఫణి: తరువు అనుంటే బాగుండేది.
పుష్యం: కత్తి (బాకు) లా ఉందండీ 🙂
నచకి: సొబగు సొబగు
కొత్తపాళి: సూర్యుడు గారు, పొద్దులో పొడిచారా? సంతోషం!!
శ్రీరామ్: కరుణ రసాన్ని అధుతంగా ఆవిష్కరించారు
సూర్యుడు: @kottapALI, 🙂
సనత్ కుమార్: ధన్యవాదాలు … 🙂
రానారె: మీ పద్యముందిగా… పక్షిబాధను వినిపించడానికి
శంకరయ్య: జరిత మాతృవేదనను గుర్తుకు తెచ్చారు
శంకరయ్య: జరిత మాతృవేదనను గుర్తుకు తెచ్చారు
కొత్తపాళి: సనత్కుమార, రసవంతమైన పూరణ
భారారె: బాగు బాగు సనత్ గారూ
కామేశ్వరరావు: అవును. మీ పద్యమే "పరశువు" "పరసువేది" కూడాను
సనత్ కుమార్: పక్షి పడే బాధను చెప్పగలిగే పాపయ్యలిద్దరూ పాపమిప్పుడు లేరు కదా…
రాకేశ్వరుఁడు: ఒక ప్రక్క సమస్యా పూరణ, ఒక ప్రక్క ఉత్పల మాలిక, ఇంకో ప్రక్క మంచి తేటగీతి – లెస్స సనత్ గారు.
ఫణి: వనము బదులు తరువు అనుంటే వర్ణనకు కూడా సరిగా ఉండేది.
సూర్యుడు: @కామేశ్వరరావు 🙂
నచకి: అన్ని చెప్పినా లెస్సా?!?
రానారె: పొపయ్యలు లేరు గాని పాపడు గలడోయ్!
కామేశ్వరరావు: @నచకి – 🙂
నచకి: 🙂
కామేశ్వరరావు: రవీ, దీనికి మీ పూరణ వినిపించండి
నచకి: సభ సైలెంటైందేం?!
రవి: ఏ సమస్యండి?
కామేశ్వరరావు: 🙂 బాకులు క్రుమ్మినట్లగును భారత పౌర ! వచింప సిగ్గగున్
నచకి: ఆయనకు యే సమస్యా లేదు! లేని సమస్యను ఇస్తున్నారు రాయలవారు
కామేశ్వరరావు: సమస్యని మరచిపోయేలా దాన్ని పూరించారు సనత్ గారు 🙂
రానారె: ఔనండి. బాగా చెప్పారు.
