కామేశ్వరరావు:
వాగీశ్వరి మదిని దలచి పద్యములల్లన్
జాగేల వేగ రండిక
స్వాగతమిదె పలుకుచుంటి సత్కవులారా!
కామేశ్వరరావు: రానివాళ్ళని కూడా పిలిచానన్నమాట 🙂
శ్రీరామ్: చమత్కారం బాగుంది
కామేశ్వరరావు: విజయదశమి సందర్భంగా జరిగే సమ్మేళనం కాబట్టి అమ్మవార్లని తలచుకొని సభ మొదలుపెడదాం. సనత్ గారూ, మీరు లక్ష్మీ ప్రార్థన చెయ్యండి.
సనత్ కుమార్: తప్పకుండా..
ప్పచ్చని కొమ్ములిత్తు గిరిబాలకు నెయ్యపు టాడబిడ్డకున్
ముచ్చట మీర బంధు గణమున్ గొని వాయనమందుకొమ్మ! శ్రీ!
త్వచ్చరణమ్ములన్ నత శతమ్ములొనర్చెద! విష్ణు నిచ్చెదన్!!
రాకేశ్వరుండు: మీదు కోడలికి?
కామేశ్వరరావు: లక్ష్మి కోడలు సరస్వతి కదా
సనత్ కుమార్: ఎవరికిష్టమైనవి వాళ్ళకి వాయనం ఇస్తాను. మీ ఆడపడచుకి పసుపు కొమ్ములూ, మీ కోడలికి ఇంపైన పద్యాలు. మీ బంధుమిత్ర సపరివారం గా నువ్వు విచ్చేస్తే నీకు ఏమివ్వగలను? ఏదిచ్చిన
పుష్యం: బాగుంది..
కామేశ్వరరావు: లక్ష్మితో పాటు ఇద్దరమ్మలు కూడా వచ్చేసారు! బాగుంది.
గిరి: చాల బావుంది
విశ్వామిత్ర: అందరికీ వందనములు
ఫణి: బాగుంది.
శ్రీరామ్: గురువులకి వందనాలు
రానారె: ఆహా! బాగుంది. విష్ణునిచ్చెదన్ అని ఎవరో అంటున్నారే అని… విశ్వామిత్రులొచ్చారు
సనత్ కుమార్: సాధారణంగా వాయనా లిచ్చుకునేప్పుడు ఇంటికి వచ్చిన ముత్తైదువులు మీ కోడలినీ, మీ అమ్మయినీ కూడా తీసుకు రండి అంటారు కదా.. అట్లా…
కామేశ్వరరావు: పార్వతికి పసుపుకొమ్ములివ్వడం బాగుంది!
కామేశ్వరరావు: విశ్వామిత్రులకి స్వాగతం
విశ్వామిత్ర: శ్రీరాం గారు బహుకాలదర్శనాలు
సనత్ కుమార్: ఇంతమందిని తీసుకుని మేము చేసే శారద దరహాసానికి వచ్చి
సనత్ కుమార్: పద్య వాయనాలు అందుకోవమ్మ, శ్రీ అని ప్రార్థన.
శ్రీరామ్: మీరెప్పుడూ నాకు ప్రాతఃస్మరణీయులే
కామేశ్వరరావు: ముగురమ్మలూ వచ్చేసారు కాబట్టి ఇక అమ్మలగన్న అమ్మని పోతన పద్యంతో నమస్కరిద్దాం.
కామేశ్వరరావు:
ద్దమ్మ, సురారులమ్మ కడుపారడి పుచ్చిన యమ్మ, తన్ను లో
నమ్మిన వేల్పుటమ్మల మనమ్ముల నుండెడి యమ్మ, దుర్గ మా
యమ్మ కృపాబ్ధి నిచ్చుత మహత్త్వ కవిత్వ పటుత్వ సంపదల్
సనత్ కుమార్: లక్ష్మీ దేవి ప్రార్థనతో మొదలుపెట్టమని కామేశ్వరరావు గారడిగారు… ముగ్గురమ్మలనూ తలుచుకుంటే బాగుంటుందని ఈ ప్రయత్నం..
రానారె: సురారులమ్మ — అంటే సురశత్రుల అమ్మ?
కామేశ్వరరావు: అవును, రాక్షసుల అమ్మ
శ్రీరామ్: ఇంతకు మించిన ప్రార్ధన ఇంకేముంటుంది…అధ్యక్షులు అతిశ్రేష్టమైన పద్యం ఎంచుకున్నారు…
కామేశ్వరరావు: ఆ రాక్షసుల అమ్మ కడుపులో చిచ్చుపెట్టిన అమ్మ అని! 🙂
రానారె: ఓహో! అదన్నమాట. 🙂
కామేశ్వరరావు: ప్రార్థనానంతరం, ఇక శారదదరహాస సభలోకి ప్రవేశిద్దాం
రాకేశ్వరుండు: పారడి చేసిందనా?
రానారె: కడుపు ఆరడి చేసిందని
నరసింహ: ఆరడి పుచ్చిన అంటే
రాకేశ్వరుండు: కడు పారడీలు వ్రాసిందేమేనని.
కామేశ్వరరావు: రాకేశ్వరా:-)
dotC: 🙂
గిరి: :-)))
కామేశ్వరరావు: మృదుమధురోక్తులన్ గలువరేని ప్రసన్నసుధారసార్ద్రమై
నరసింహ: బాధ తగ్గించిందనే అర్థం ఏమన్నా వస్తుందా
రానారె: కాళికను నిలదీసిన తెనాలిఫెలో రేకేశుడే అయ్యుంటాడు
కామేశ్వరరావు:
సదమల భావపుంజ విలసన్నవ పద్యకవిత్వ రోచిసుల్
హృదయసితోత్పలమ్ములకు నింపెలరింపగ నేటి గోష్ఠి శా
రదదరహాసమై రసికరంజన జేయుత దేవి సత్కృపన్
విశ్వామిత్ర: అస్తు
కామేశ్వరరావు: సభని శారదదరహాస వర్ణనతో ప్రారంభిద్దాం.
ఫణి: కూరిమి అభివాదనములు
ఫణి: చేరిచి నా కేలుచెంత సేసెదనయ్యా
భారారె: సదమల అంటే?
ఫణి: చేరిన సజ్జనకోటికి
ఫణి: శారదదరహాసభాస సత్కవితతికిన్
కామేశ్వరరావు: సత్ + అమల
భారారె: ఓ… ఒకే
విశ్వామిత్ర: @BRR ఓ సారి మళ్ళీ లవకుశ చూడండి, లేదంటే రానారే బ్లాగు
కామేశ్వరరావు: రాకేశా, మీ శారద దరహాసాన్ని రుచిచూపించండి
భారారె: హ హా.. ఎందుకబ్బా?? 🙂
మురళీమోహన్: భరారె గారూ సదా+అమల కాదండి:)
సనత్ కుమార్: ఫణి గారు కేలుచెంత అంటే?
గిరి: "ఇదె మన ఆశ్రమంబు"..అందుకేనా విశ్వామిత్రా
రాకేశ్వరుండు:
సౌరసింధువు సస్యదానము శారదాదరహాసమే
చారుశారదరాత్రకౌముది శారదాదరహాసమే
క్షారసాగర శ్వేతఫేనము శారదాదరహాసమే
ఫణి: చేతులు దగ్గరగా పెట్టి
నరసింహ: క్ష్షీర సాగర నా
విశ్వామిత్ర: @గిరి అవునండీ
నరసింహ: క్షీర సాగర
రాకేశ్వరుండు: క్షార సాగర
విశ్వామిత్ర: రాకేశా – శెభాసో
రానారె: చాలా బాగుంది రాకేశ్వరుని పద్యం/పాట.
కామేశ్వరరావు: భూలోకంలో క్షీరసాగరం ఎక్కడ! క్షారసాగరమే
భారారె: 🙂 ఆమ్ల సాగర కాదు కదా.. అప్పుడు దరహాసమే దరహాసము
కామేశ్వరరావు: వెన్నెల మాసంలో కోకిల కూసింది 🙂
భారారె: పద్యం చాలా బాగుంది
పుష్యం: సంస్కృతకవులందు రాకేశ్వరు జేర్తుం 🙂
నరసింహ: బాగుందండి.
విశ్వామిత్ర: సౌరసింధువు హ్మ్మ్
నచకి:
ఎలుగును యెత్తియు నడిగిన ఎవఱైనా నా
తెలివికి అర్థము కాగా
తెలుపరె చిట్కాలనేవి తేలికగుంటే
ఫణి:రాకేశా:చాలా బాగుంది
నచకి:రాకేశ్వరా, సూపరు!
రాకేశ్వరుండు:విశ్వమిత్ర గారు కృషండి, కృషిచేయాలి
నచకి:మీరు చేసారా, మేము చెయ్యాలని చెప్పారా? 😀
శ్రీరామ్:బరహా, అక్షరమాల ఇవేమైనా వాడండి …డాట్చి గారూ
కామేశ్వరరావు:ఫణిగారూ, మరి మీ శారద ఎలా నవ్వుతోందో చెప్పండి.
ఫణి:అలాగే
నచకి:లేఖిని వాడుతున్నాను, శ్రీరామ్ గారూ! అది కాక మరేదైనా ఉందేమోనని… చెప్పినందుకు నెనర్లు
ఫణి:
ఝరులు! కవీంద్రమౌనిబుధచంద్ర చకోర హృదంతరాళ సం
చరులు! మదీయ మానస రజస్తమగంధము ద్రోలు జ్ఞానమం
జరులు! స్పృశించు తెమ్మెరలు! శారద నీ దరహాస చంద్రికల్.
సనత్ కుమార్:అధ్యక్షుల వారు, పద్యం అయ్యాక, కొంచం ముచ్చటించుకున్నాక తర్వాతి దానికి వెళితే బాగుంటుందేమో అనిపిస్తోంది.. మీరేమంటారు? అద్భుతం
నరసింహ:చాలా బావున్నదండి.అభినందనలు.
సనత్ కుమార్:అద్భుతం ఫణిగారు
కామేశ్వరరావు:@sanatkumar – అలాగే
గిరి:ఫణి గారు, రాకేశా, మీ పద్యాలు అత్యధ్భుతాలు
నచకి:విధాత యుల్లమున పెల్లుబికే అనురాగ మాధురీ ఝరులు! – చక్కగా ఉంది!
కామేశ్వరరావు:జ్ఞానమంజరులు – చాలా బాగుంది పదం
ఫణి:అందరికీ ధన్యవాదములు.
శ్రీరామ్:ఆహా…శారద దరహాసంలా బహు ప్రసన్నంగా ఉంది
సనత్ కుమార్:కవీంద్రమౌని ట,
రానారె:అద్భుతం ఫణిగారూ
రానారె:మంచి లయ వుంది మీ పద్యంలో.
నచకి:కవీంద్రమౌనిబుధచంద్ర చకోర హృదంతరాళ సంచరులు – ఎంత బె…ద్ద సమాసమో!
సనత్ కుమార్:వర్ణించేవాడు కదా కవి, మౌని కవి అయ్యడు భేష్
ఫణి:కవీందృలు, మౌనులు, బుధులు అనే చకోరాలు అని ననా భావం అండీ
కామేశ్వరరావు:కవీంద్ర, మౌని, బుధచంద్ర అనికూడా విడగొట్టుకోవచ్చు
సనత్ కుమార్:ఎందుకంటే ఆవిడ చిరునవ్వుట… భేష్..
నచకి:ఐతే ఓకే!
సూర్యుడు:రజస్తమగంధము?
భారారె:బాగుందండి….
రాకేశ్వరుండు:కానీ పెద్ద సమాసముంటేనే బాగుంటుంది.
నచకి:(ఇంతకీ నేనెవఱా అని ఆలోచిస్తున్న వాఱికి స్వపరిచయం: నచకి నా కలం పేరు… కిరణ్ నా అసలు పేరు.)
కామేశ్వరరావు:అయినా అదంతా ఒక సమాసమే
నచకి:అవునవును
ఫణి:రజో, తమో గుణాలనే వాసనలని పారద్రోలే మంజరులు
సనత్ కుమార్:శారద అమ్మవారు శుక్లాంబరధారి కదా… సత్వం అని సంకేతంగా వాడారు
కామేశ్వరరావు:ఓహో! నచకిగారా. ఇప్పుడే పేరు చెప్పి శరణుకోరమని అడుగుదామనుకుంటున్నాను 🙂
విశ్వామిత్ర:@సూర్యుడు గారూ, ఈ సారి కుదిరిందనమాట సంతోషం
రాకేశ్వరుండు:ఒకే సమాసమయినప్పుడు కలిపే వ్రాయాలిగా.
నచకి:కామేశా రణమే?
కామేశ్వరరావు:రాకేశ్వరా, కలిపే రాయాలి. అర్థం చేసుకొనేప్పుడు విడగొట్టుకోవచ్చు.
సనత్ కుమార్:కాదు రుణమే
రాకేశ్వరుండు:సరి
సూర్యుడు:@విశ్వామిత్రఅవునండి 🙂
నచకి:అసలు పదాల మధ్య space ఉంచటం మన భాషలో లేదేమో కదా గతంలో?
ఫణి:రాకేశా:అవును
రాకేశ్వరుండు:ఋణం
కామేశ్వరరావు:సాహితీసమరాంగణం అనుకోండి 🙂
నచకి:దారుణం
రాకేశ్వరుండు:దాఋణం
రాకేశ్వరుండు:దాబుణం
కామేశ్వరరావు:ఇక మరో వర్ణనలోకి వెళదాం
పుష్యం:🙂
నచకి:నాకు కదనకుతూహలమంటే యిష్టం.
నచకి:అవశ్యం!
సనత్ కుమార్:దాన్నే ప్రేరణం అంటారేమో…
సూర్యుడు:@ఫణిఅర్ధమయ్యిందండి, ధన్యవాదాలు
రానారె:వెళదాం.
కామేశ్వరరావు:రవీ, మీరేదో "అటజని కాంచె" అంటున్నారు. ఎవరో ఏమిటో చెప్పండి.
సనత్ కుమార్:రవిగారేదో కష్టంలో పడ్డారు
సనత్ కుమార్:ఒక్క క్షణంలో వస్తారు
నచకి:కాష్టమా? రోబో అనుకుని రావణ్ చూసారా ఏమిటి?
సనత్ కుమార్:మీరు ఉత్కంఠని కొంచం సేపట్లాగే కొనసాగించండి…
కామేశ్వరరావు:సరే. ఈ లోపుల నచకిగారూ, మీరు అమెరికా వెళ్ళిన అమ్మగారి గురించి చెప్పండి
ఫణి::))
నచకి:శారద వర్ణనమన్నారు?
నచకి:ఏ అమ్మగారు? శారదమ్మ గారి పద్యం కాదా?
కామేశ్వరరావు:అలాగే
నచకి:ఏలాగు?
కామేశ్వరరావు:శారదమ్మ పద్యమే చెప్పండి
నచకి:అట్లే
శ్రీవాణి వదనమ్ము సిరివెన్నెల గుఱియు చక్కగ విద్యార్థి చదువుకొనగ
కచ్ఛపి హృదయమ్ము స్వచ్ఛమై విరియును సంగీతకళ నాడ సకలజగతి
హంసవాహని మోము నలరారు హాసము మనసు స్వచ్ఛతనొంద మానవులకు
సాహితీప్రియ నవ్వు శశిభాసమై చిందు కలములు కదిలించి కవులు వ్రాయ
శారద దరహాస శరదిందు చంద్రికల్
చల్లగ మము జూడ చాలు మాకు
శ్రీకర శుభకరములా కరుణ కిరణా
లవియె మేలు జేయు భువికి నెపుడు!
గిరి:బావుంది
విశ్వామిత్ర:కిరణ 🙂
పుష్యం:చక్కగ విద్యార్థి చదువుకొనగ – మీ గురించి వ్రాసినట్లున్నారు 😉
కామేశ్వరరావు:శరత్తుకీ శారదకీ ఉన్న అనుబంధం చక్కగా వివరించారు!
నచకి:తప్పదు మఱి… అలాగే చెప్పుకోవాలి, పుష్యం గారూ! 🙂
రానారె:రెండు స్వచ్ఛతలున్నాయి పద్యంలో 🙂
నచకి:నెనర్లు, గిరి గారూ, రానారె గారు, అధ్యక్షుల వారూ!
కామేశ్వరరావు:శంకరయ్యగారూ, స్వాగతం!
నచకి:బాగా స్వచ్ఛమని చెప్పాలిగా మఱి 🙂
రాకేశ్వరుండు:నచకి గారు, అచ్చంగా ఇలాంటి పద్యాలే నేనెప్పుడూ చూచివ్రాసేవాణ్ణి
నచకి:విద్యార్థి సంగతి కాక …సిరివెన్నెల గారిని, నన్నూ (కిరణ్) ప్రస్తావిస్తూనే వ్రాసాను. 😉
రానారె:పుశ్యాంగారూ, కిరణాలు అని కూడా అంటున్నారు… ఆయనగురించే రాసుకొన్నట్టుందీపద్యం. 🙂
సనత్ కుమార్:రెండు స్వచ లు కలిస్తే స్వచ్చచ్చ ఔతుందా?
కామేశ్వరరావు:సనత్ గారూ, మిమ్మల్ని రాకేశ్వరులు పూనినట్టున్నారే 🙂
ఫణి:రాకేశా: స్ఫూరినొంది రాశేవాడిననండి
నచకి:రాకేశ్వరు జోకేస్తూ
రానారె: స్వ తీసేయండి సనత్ గారూ.
నచకి:మాకే ఎసరెట్టినారు…
విశ్వామిత్ర:ఒక లాకరు కూడా ఉంది పద్యం లో
కామేశ్వరరావు:@రానారె- 🙂
పుష్యం:అంతేగాదు మాఅబ్బయిలాగా స్కూలు కెళ్ళేముందు ఏలాగు వేసుకోవాలని అడిగారు కూడా 🙂
సనత్ కుమార్:అప్పుడు అచ్చచ్చ ఔతుంది ?
నచకి:మీరు బ్యాంక్ ఉద్యోగియా, విశ్వమిత్ర గారూ? 🙂
రానారె:ఐతే అ కూడా తీసేయండి.
నచకి:ఇప్పుడు అందరూ లాగూలు వేస్తున్నారల్లే ఉంది లెండి.
కామేశ్వరరావు:ఇక సమస్యాపూరణల్లోకి అడుగుపెడదాం
విశ్వామిత్ర:దాని పక్కే రుణ – నేను మిమ్మల్ని అడగాల్సినప్రశ్న మీరు నన్ను అడిగినట్టున్నారు 🙂
ఫణి:🙂
కామేశ్వరరావు:"సంస్కృతకవులందు కృష్ణశాస్త్రిని చేర్చెన్" – ఎవరో ఎలాగో పుష్యంగారూ చెప్పండి
పుష్యం:చిత్తం
నచకి:నేను గాదు లెండి… మా తల్లిదండ్రులు పని జేస్తారు… అలా వచ్చేసుంటాయి!
పుష్యం:
రం, స్కాచులు త్రాగి మత్తు రయమున ఎక్కన్;
షేం, స్కోపేమిటి కవికని
సంస్కృత కవులందు కృష్ణ శాస్త్రిని చేర్చెన్
రానారె:🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
పుష్యం:(రం = Rum, షేం = shame) 🙂
విశ్వామిత్ర:ఈ మధ్య రయముగా ఎక్కా రకాలుకూడా వచ్చాయా? 🙂
నచకి:అబ్బో… స్కూల్ నుంచి బార్ దాకా బాగా కవర్ చేసారు పుష్యం గారు!
శ్రీరామ్_: ఓం స్కూలు ఎక్కడో అది..
సూర్యుడు:@పుష్యం:-)
విశ్వామిత్ర:ఈ మధ్య రయముగా ఎక్కే రకాలుకూడా వచ్చాయా? 🙂
భారారె::-))
పుష్యం:ఎప్పుడో వచ్చాయి 🙂
నచకి:🙂
ఫణి:శ్రీశ్రీ ఫక్కీలో రాశారుగా
పుష్యం:దుష్కర ప్రాసలు ఇచ్చిన
నచకి:శ్రీశ్రీ నాకూ గుర్తొచ్చెను!
ఫణి:బాగుంది.
రానారె:"షేం,స్కోపేమిటి కవికని" అదిరిపోయింది.
రాకేశ్వరుండు:తెలుగు పంతులికి త్రాగే అలవాటు లేక, పాపం రయముగానెక్కింది.
కామేశ్వరరావు:ఏం తాగినా, "స్కోపేమిటి కవికని" అని మంచి మాటే అన్నారు!
విశ్వామిత్ర:@pahni నేనూ అదేమాట అనబోతున్నాను
నచకి:🙂
పుష్యం:దుష్కర ప్రాసలు ఇచిన – చూక్స్లోనా ఇంగిలీసు శోబహ్ను ఇపుడుం 🙂
రాకేశ్వరుండు:రవి గారూ స్వాగతం. పునః.
కామేశ్వరరావు:రం, స్కాచ్ల వాసన తగిలినట్టుంది, రవి వచ్చేసారు 🙂
విశ్వామిత్ర:రవి గారు వచ్చారు (రయముగా కాకపోయినా)
శంకరయ్య: పుష్యం గారి పూరణ బాగుంది.
రానారె:కామేశ్వరరావుగారూ, 🙂
నచకి:ఏ రవి, భారవియా?
రవి: పక్క వీధిలో తిరిగి దారి తప్పాను.
పుష్యం:అందరికీ నెనరులు
కామేశ్వరరావు:అయినా సభలో తెలుగు పంతులుగారిని పెట్టుకొని అంతలేసి మాటలంటారా, అన్నా! 🙂
నచకి:మాకు రవి వచ్చినా చలి వదలలేదు! 🙁 రమ్మున్న పద్యమొచ్చినా వెచ్చదనం తగల్లేదు! 🙁
ఫణి:🙂
భారారె:రవిగారూ పక్క వీధిలో లోనా ప్రక్క వీధిలోనా
భారారె:😉
కామేశ్వరరావు:@BRR – 🙂
నచకి::-)@BRR!
శ్రీరామ్: ఇంతకీ మత్తులో పంతులుగారు ఋకారం మర్చిపోయారా ఏమిటి
రవి: 🙂
సనత్ కుమార్:రవిగారూ మీరు ఏ ఏ దారుల్లో వెడుతున్నారని ఇక్కడెవరైనా అడిగారా? ఎందుకు భుజాలు తడుముకుంటున్నారు?
రానారె:నచకి, రమ్మున్న పద్యం చాలకుంటే ఒక దమ్ముకొట్టిరండి.
నచకి:అంత దమ్ము లేదు లెండి… అంత లోనే దమ్మొచ్చి పడిపోతా!
రానారె:హహ్హహ్హ
శంకరయ్య: ఇక్కడో రిటైర్డ్ తెలుగు పంతులు ఉన్న విషయం మరవకండి
కామేశ్వరరావు:దీన్ని కాస్త మర్యాదపూర్వకంగా పూరించారు, శంకరయ్యగారు, వారు మాస్టారు కదా మరి. శంకరయ్యగారూ, మీ పూరణ అందించండి.
నచకి:ఓం స్కూలు పంతులైతే చెప్పండి… 🙂
ఫణి:మీరు కోప్పడరని ధైర్యం
పుష్యం:సరే .. ఓం స్కూలు నాంగ్ల పంతులని చదూకోంది 🙂
నచకి:ఆహా
శంకరయ్య: పుంస్కోకిల వాల్మీకియె
విశ్వామిత్ర:వహ్వా
నచకి:ఆహా!!!
శంకరయ్య: సంస్కృత కవులందు; కృష్ణశాస్త్రిని జేర్చెన్
పుష్యం:అందుకనే రాకేశ్వర చెప్పినట్టు చూచి వ్రాత ఉండాలి 🙂 ముందు చూసుంటే పుంస్కోకిల వాడే వాణ్ణి 😉
ఫణి:sh..
శంకరయ్య: సంస్కారి యొకఁడు
శంకరయ్య: కవితా
సూర్యుడు:@శంకరయ్యగారు, పుంస్కోకిల అంటే ఏమిటండి?
నరసింహ:ృ కారాన్ని వదలొచ్చాండీ
పుష్యం:ప్రాస సరిపోయిందికదా అర్ధందేముందిలేండి 🙂
నచకి:ఋత్వం అచ్చు కదా… భేషుగ్గా వదలొచ్చు!
కామేశ్వరరావు:దయచేసి పద్యం పూర్తయ్యే దాకా మీ ఆత్రాన్ని అట్టేబెట్టుకోండి అందరూ
శంకరయ్య: సంస్కృతుఁడని తెలుగు కవుల సంఘములోనన్.
శంకరయ్య:
సంస్కృత కవులందు; కృష్ణశాస్త్రిని జేర్చెన్
సంస్కారి యొకఁడు కవితా
సంస్కృతుఁడని తెలుగు కవుల సంఘములోనన్
రాకేశ్వరుండు:పుంస్కోకిల ప్రయోగం చాలా బాగుందండి. నిజంగా 'స్ఫూర్తి'దాయకం.
రానారె:దమ్మున్నపద్యం చెప్పారు మన తెలుగు పంతులు శ్రీ కంది శంకరయ్యగారు. నచకిగారికి చలివదిలిపోయుండాలే? 🙂
నచకి:ఆహాహా, ఎంత చక్కగా చెప్పారు!!
రాకేశ్వరుండు:స్కృ లో ఋకారం అచ్చు. కాబట్టి ప్రాసలో దాన్ని నిక్షేపంగా వదలవచ్చుఁ
ఫణి:చాలా బాగుంది!!
శంకరయ్య: పుంస్కోకిల అంటే మగ కోకిల
నచకి:కామేశ్వరరావు గారు (మాస్టారిని) "రమ్"అన్నప్పుడే దిగిపోయిందండీ!
రానారె:సూర్యుడుగారూ, పుంస్కోకిల అంటే పురుష కోకిల
నరసింహ:సమస్యని బాగా పూరించారు శంకరయ్య గారు.
సనత్ కుమార్:'అతడు ' సినిమాలో బ్రహ్మాజీ అంటాడు… " అదేంటది? తూచ్ " అని…
పుష్యం:చాలా బాగుందండి 😉 నాకు ఇంగిలీష్ దక్క దిక్కు కనపడలేదు 🙁
నచకి:అహ్హహ్హ
విశ్వామిత్ర:కొత్తపాళీ గారికి నమస్సులు
శంకరయ్య: ధన్యవాదాలు
భారారె:బాగుంది శంకరయ్యగారూ
నచకి:ఆంగ్లమైతేనేం, అదరగొట్టారుగా!
సనత్ కుమార్:అలా ఋ కారమ వదలచ్చని మాకు తెలీదు.. చూచి కాపీ కొట్టనియ్యరు…
కామేశ్వరరావు:"పుంభావ సరస్వతి" అంటారు కదా. అంటే పురుషరూపంలో ఉన్న సరస్వతి అని అలా.
కొత్తపాళీ: సభకి నమస్కారం
కామేశ్వరరావు:అసలు రాయలవారికి స్వాగతం 🙂
కొత్తపాళీ: No no, please don't start that
నచకి:మీరు స్కాచ్‌ని నమ్మితే మాస్టారు సంస్కారిని నమ్ముకున్నారు. 😀
శ్రీరామ్:గురువుగారికి వందనాలు
రవి: సనత్ గారు, ఇదన్యాయం కదండి. ఋ కారం సంగతి నాకూ తెలీదు
సూర్యుడు:@శంకరయ్యగారు, చాల బాగుందండి
నచకి:నమస్కారం, కొత్తపాళీ గారూ! (నచకి నాముడను)
సనత్ కుమార్:వడ్డి రాయలుగారు అసలు వారికి మస్కా కొడుతున్నరా?
పుష్యం:కొత్తపాళీ అయితే తప్పక స్కాచ్ వాసన తగిలి వచ్చుంటారు 🙂
రానారె:గురుభ్యోనమః
కొత్తపాళీ: అసలు నకిలీ ఏమి లేదు, అధ్యక్షస్థానంలో కూర్చున్నవారే రాయలు 🙂
రాకేశ్వరుండు:రవిగారు ఋకారం అచ్చండి. ఌకారం వున్నా దాన్నీ వదలవచ్చుఁ.
నచకి:శ్రీగురుభ్యోన్నమః
రవి: పుంస్కోకిల – కోకిల ఆడ, గోరింక మగ కదండి? 🙂
విశ్వామిత్ర:వాసన తగలి యా? తగిలించడానికా
కొత్తపాళీ: నచకి, గుర్తుపట్టాను 🙂
రాకేశ్వరుండు:చిలక ఆడ గోరింక మగ.
రాకేశ్వరుండు:వారికి పుట్టేది కోకిల. నపుంస్కోకిలేమో గానీ మొత్తానికి కోకిల.
పుష్యం:కాకేశ్వ్రుడి అరసున్నా చూచారా 🙂 నిన్న నాకు నేర్పారు
నచకి:గోరింక, కోకిల వేరే జాతి కాదూ? కాదనుకున్నా గోరింకను పుంస్కోకిల అనటం తప్పేం కాబోదుగా!
కొత్తపాళీ: మిత్రులు అప్పుడే స్కాచి వాసనలు ఎగబీలుస్తున్నారు. నాయనా ఇక్కడ ఇంకా ఉదయమే
ఫణి:కవికోకిల అంటే ఆడ కవి యనా భావం?
రానారె:రాకేశ్వరా, 'న;కరాలంటే ఇవే!
రానారె:🙂
పుష్యం:@raanaarae 🙂
నచకి:ఈ కరాలేమిటండోయ్??/
కామేశ్వరరావు:ఒకసారి ఒక సభలో ఎవరో అధ్యక్షులు తెలియక ఒక రచయిత్రిని, "వారు పుంభావసరస్వతి" అన్నారట!
కొత్తపాళీ: ఇక్కడ మన అలంకారాల్లో ఒక చిన్న విశేషం చెబుతాను, అధ్యక్షులు అనుమతిస్తే
విశ్వామిత్ర:@ఫణిలింగనిమిత్తం లేదు కూస్తే చాలు
రవి: రానారె:🙂
కామేశ్వరరావు:@కొత్తపాళీ- తప్పకుండా చెప్పండి
కొత్తపాళీ: కామేశ్వర్రావు .. విశ్వామిత్ర .. హ హ హ
ఫణి:🙂
సనత్ కుమార్:కూసినతర్వాత తెలుస్తుంది దాని లింగమేమిటో..
రాకేశ్వరుండు:మన బ్లాగరు స్థాయి హాస్యం (తెలుగు సినిమా స్థాయిహాస్యం కన్నా ఒక రెండంచెలు వెనుక) శంకరయ్య గారికి అభ్యంతరకరం కాబోవని ఆశిస్తున్నాను.
కొత్తపాళీ: దేన్ని దేనితో పోలుస్తున్నాము అన్న గ్రహింపులో .. ఏదో ఒక్క లక్షణమే అక్కడ కవి మనస్సులో ప్రధానంగా ఉంటుంది
కొత్తపాళీ: చెలి ముఖం చంద్ర బింబంలాఆ ఉన్నది అంటే ..
నచకి:రచయిత్రి పుంభావ సరస్వతియా! …నేను చిన్నప్పుడోసారిఒకరింటికెళ్ళి టీ ఇస్తే తాగేసి ఊరుకోక "కాఫీ బాగుందండీ" అన్నాను! అలాఉంది!!
శంకరయ్య: ఆనందిస్తున్నాను….. కానీయండి
రాకేశ్వరుండు:అంటే మచ్చులు బారి వుంది చెలిముఖం అని అర్థం రాదంటారు.
నరసింహ:హ హ హ
కొత్తపాళీ: అక్కడ మెచ్చద్గిన గుణం ఏమిటి? గుండ్రంగా ఉండడం కావచ్చు.కానీ అది మరీ అంత గొప్ప గుణం కాదు. పున్నమి చంద్రుడు గుండ్రంగా ఉండడమే కాకహాయిని గొలిపే కాంతితో నిండి ఉంటాడు.
కామేశ్వరరావు:రాకేశా, పోలికని చక్కగా పోల్చుకున్నారు! 🙂
విశ్వామిత్ర: ఆడ కవి : అంటే ఈ మధ్య ఓ వార్తావాహినిలో కదులు వార్త గుర్తొచ్చొంది -" కనీస సౌకర్యాలు లేక ప్రభుత్వ బాలికల వసతిగృహంలో విద్యార్ధుల అవస్థలు"
సనత్ కుమార్:కాదు రాకేశా వంట మాడి నీ ముఖం లా ఉంది అంటాం కదా.. అలా అన్నమాట
శ్రీరామ్:🙂
నచకి:బాలికా వసతిగృహమన్నాక విద్యార్థులకు అవస్థలు తప్పవు కదా!
కొత్తపాళీ: అలాగ కాంటిని వెదజల్లుతుండడం ఒక విశేషమైతే, ఆ కాంటినిచూస్తున్న వారికి (ప్రియుడికి) గొప్ప హాయిని కలిగించేది కావడం అసలు సిసలైనగుణం ఇక్కడ పోలికలో
మురళీమోహన్_: కదులు వార్త = scrolling news
రానారె:ఆచార్యులకు స్వాగతం.
నరసింహ:బాలికల వసతి గృహంలో విద్యార్ధుల– బావుంది
సత్యసాయి: నెనర్లు
కొత్తపాళీ: కాంటిని కాదు, కాంతిని
నచకి:అయినా రూఢ్యర్థమలా ఉన్నా "విద్యార్థులు" అంటే తప్పులేదేమో… బాలికలూ విద్యార్థులే… అమ్మాయిల గురించి చెప్పాలంటే"విద్యార్థినులు" అనవలసిందేనన్న నియమం ఉ
నచకి:ందా, మాస్టార్లూ?
కామేశ్వరరావు:పూర్ణోపమ అయితే కొత్తపాళిగారు వివరించిన ఇబ్బంది ఉండదు. అక్కడ సమానగుణం ఏమిటో కూడా చెప్తారు కాబట్టి.
కామేశ్వరరావు:సత్యసాయిగారికి స్వాగతం. నమస్కారం
కొత్తపాళీ: కామేశ్వర నిజం. రూపకంలోనే నిజంగా ఈ ఇబ్బంది వస్తుంది, కవికోకిల లాగా
సత్యసాయి: నమస్కారం
కామేశ్వరరావు:ఇక తర్వాతి సమస్యకి వెళదాం
రానారె:రూపకాలంకారాన్ని ఆస్వాదించడంలోనే రసజ్ఞత వుందంటారు!?
నచకి:అయినా "రాకేశ్వరుడే" చంద్రబింబం పోలికను కామెడీ చేస్తే ఎలా? 🙂
ఫణి:కొత్తపాళి గారూ, మీ పాయింట్ అర్థమైంది.
కొత్తపాళీ: ప్రకృతిలో నిజంగా ఉన్న చంద్రుడు, తామరపువ్వు, కోకిల -ఇటువంటివి కవిత్వంలో అనేక విధాలుగా పోలికలకి ఉపయోగ పడుతున్నాయి. ఒక పోలికలోవాడిన గుణమే మరొక పోలికలోనూ ఉన్నదని అన
రాకేశ్వరుండు:రూపకంలో సమస్య అంటారు మీరు. కానీ దీనిని నిందాస్తుతి వంటి వాటికి ఉపయోగించుకోవచ్చు.
నచకి:అవును… గాటిట్! నెనర్లు!
కొత్తపాళీ: నా వివరణ పూర్తయింది
కొత్తపాళీ: రాకేశ్వర .. good point
కామేశ్వరరావు:ఇక తర్వాతి సమస్యకి వెళదాం
కొత్తపాళీ: కామేశ్వర్రావుగారు, కానివ్వండి.
పుష్యం:రూపకమంటే రూపం వర్ణించడం అన్న మాట 🙂
రాకేశ్వరుండు:dotC, రోజూ అందరూ నన్ను రాకేశ్వరా అంటుంటే, మఱి అలాఆలోచించుకొని తృప్తిపడుతున్నాను. మచ్చలున్నోడా అని పిలుస్తున్నారనుకుంటేసుఖం లేదు.
విశ్వామిత్ర:నా పద్యాలను చూసి రాకేశ్వరుడు "నా మొహంలా ఉంది" అంటే – సంతోషించాలన్నమాట – ఇప్పుడే అర్ధమైంది
రానారె:రసజ్ఞత అంటే ఇదే.
నచకి:ఎగ్జాక్ట్‌లీ!
రానారె:తరువాతి సమస్యలోకి వెళదాం
కామేశ్వరరావు:అతని పద్యాలని నీ మొహంలా ఉన్నాయన్నా మరి సంతోషించాలి 🙂
రాకేశ్వరుండు:కామేశం గారు ఫిరంగి నా వైపు తిప్పారే! సరి కానీయండి, ముందుకు పోదాం.
కామేశ్వరరావు:"భామకు పదునారువేల భర్తలు గనరే!" – ఎలాగండీ భా.రా.రె?
భారారె:సరే ఇలాగండి. ఈ పద్యము నా మొఖం లానే ఉంటుదేమో చూడండీ
మోమాట మెరుగని కళా
యామిని, బిగిచనుల వామ యక్షిణి, లీలా
కామరస నటనల సినీ
భామకు పదునారు వేల భర్తలు గనరే
ఫణి:వహ్వా
నచకి:పాపం!
రాకేశ్వరుండు:పాపం
సనత్ కుమార్:మొహమాటం లెదట కదా.. ఇంక పాపం ఎందుకు?
కామేశ్వరరావు:"రామిరెడ్డి"గారి కళ్ళు సినీభామలమీదే 🙂
భారారె: పాపమెందుకండీ ఎన్ని సినిమా ఛాన్సుల్లో హీరోయిన్ అవకాశాలో కదా
నచకి:అధ్యక్షుల వారు భలే చెప్పారు
భారారె:@కామేశ్వరరావు:🙂
నచకి:ఇందులోనూ ఓ పాజిటివ్ ఉంది… అన్నట్టు బాగా చెప్పారు భారారె గారు!
ఫణి:భారారె:ఈ అన్వయం బాగుంది.
సనత్ కుమార్: "రామిరెడ్డి"గారి కళ్ళు సినీభామల "మీదే" !!
రాకేశ్వరుండు:బాగుందండీ పూరణ, ఈ సమస్యను అందరూ తలోరకంగా పూరించివుంటారని పిస్తుంది. మంచి సమస్య.
నచకి:నా తలకు యే రకమూ తోచలేదుగా!
శంకరయ్య: నాకు బాగా నచ్చిందండీ
కామేశ్వరరావు:అవి వట్టి "లీలా కామరస నటనలు" అనడం బాగుంది
భారారె:ధన్యవాదాలు
రానారె:రవిగాంచనిచో కవిగాంచునంటారు.. భాస్కరుడే కవియైతే సినీభామలేమిటి ఎవరినైనా చూడగలరాయన.
పుష్యం:సినిమా నటికి భర్తలు సినిమాలోనా బయటా?
సత్యసాయి: 🙂
సూర్యుడు:వామ యక్షిణి?
భారారె:మంచి / సుందరమైన కనులు గలది
కామేశ్వరరావు:పుష్యంగారూ – అలాంటివి మీరడక్కూడదు 🙂
నరసింహ:ఓసారి హీరోయిన్ గా అవకాశం వచ్చిన తఱువాత కామ రస నటనలు చెయ్యాల్సిన అవుసరం ఉండదేమో కదా
పుష్యం:ఇవాళ రవి చాలాసార్లు ఉదయిస్తున్నట్టున్నారు
సూర్యుడు:@BRR :),
రాకేశ్వరుండు:యక్షణి అక్షరాలా అర్థం ఏమిటి
కామేశ్వరరావు:ఇక్కడది "యక్షిణి" కాదు "అక్షిణి"
భారారె:ఇప్పుడు హీరోఇన్స్ అయ్యాక సింగిల్ సాంగ్ చేస్తున్నట్టు 🙂
విశ్వామిత్ర:శినిమా లో భరిస్తే శినిమాలో హాల్లో భరిస్తే హాల్లో
నచకి:నచకి@తెలుగుసినిమా.కామ్ here, hear hear!
రాకేశ్వరుండు:వామాక్షిణికి తెలుఁగు సంధి. అర్థమయ్యింది నెనరులు.
కామేశ్వరరావు:యక్షిణి అంటే యక్షకాంత అన్న అర్థమైనా సరిపోయుంది.
భారారె:అవును
