వికృతి ఉగాది పద్యకవితా సదస్సు – నాల్గవ భాగం

కొత్తపాళీ:: ఈసారి ఇచ్చిన సమస్యల్లో కవులందర్నీ బాగా ఉత్తేజితుల్ని చేసి, చాలా చర్చకి కారణమైనది ఈ సమస్య –
రాణ్మహేంద్రవరమ్ము చేరెను రత్నగర్భుని చెంతకున్

విశ్వామిత్ర:: ముందు చేరింది కవులో వస్తువులో తెలియదు గానీయండి కవులకూ కవితా వస్తువులకు కూడా నిలయంట

కొత్తపాళీ:: గిరిధర కవీ మీరు వేళ్ళు కదిలించి చాలా సేపయినట్టుంది, మీ పూరణ చెప్పండి

గిరి:: ఇదిగో

మ.కో

విశ్వామిత్ర:: గిరిగారూ, మాలికాప్రియులు ..

చదువరి:: ఔను, ఎంచేతో గిరిగారు నాలుగు పాదాల్తో సరిపెట్టలేరు.

రవి:: 🙂

విశ్వామిత్ర:: సరిపెట్టలేకపోవటం కాదండీ దాతృత్వం

కొత్తపాళీ:: విశ్వామిత్ర, అవును, నిజమే, ఎంతైనా గిరిధరుడు వనమాలి కూడా కదా, మాలలే మాలలు

రాకేశ్వరుఁడు:: 😀 అయ్యో సుబ్బయ్యో ఎంత పంజేసావయ్యో

కొత్తపాళీ:: గిరీ, ఎప్పటికైనా మీరు, సంభాషణలన్నీ పద్యాల్లో ఉండేట్టు ఒక సినిమా తియ్యాలి

రాఘవ:: కొత్తపాళీగారూ, భలే మాట చెప్పారు.

కామేశ్వరరావు:: అవునండీ! పద్యాలలో సంభాషించడం గిరిగారికి వెన్నతో పెట్టిన విద్యలా ఉంది!

కొత్తపాళీ:: రాఘవ కవీంద్రా, మీ పూరణ

రాఘవ:: అవధరించండి
మ.కో

రాకేశ్వరుఁడు:: వ్రాణ్మదేభసమానయానము ఱాల మీఁదుగఁ – భావకవితల్లో కూడా తెప్పించలేరండీ ఇంత భావాందం।

గిరి:: ఇదీ, పూరణంటే. చిక్కుని, దుష్కరప్రాసని భలే విడదీసారు

రాఘవ:: గోదారమ్మ రాజమండ్రి చేరి తర్వాత సాగరాన్ని చేరుతుంది కదా అని…

కొత్తపాళీ:: వ్రాణ్మదేభసమానయానము .. అనగా నేమి. పటము గీచి భాగములు గుర్తింపుము – ఐదు మార్కుల ప్రశ్న

రాకేశ్వరుఁడు:: సమీరణాహతమైన – సముద్రం నుండి వచ్చినదనా?

చదువరి:: రాఘవ గారూ, అర్థం చెప్పాలండీ..

కామేశ్వరరావు:: రాఘావార్యా, మీ పద్యానికి తిరుగు లేదండీ! నిజం చెప్పొద్దూ, మీ పూరణ చూసి స్పర్థతోనే నేనూ పూరణని ప్రయత్నించాను 🙂

రాఘవ:: సమీరణుడు అంటే వాయువు. ఆహత – కొట్టబడి

రాకేశ్వరుఁడు:: దంబుదంబు ఏమియందంబు।

రవి:: గోదారికి వరదొచ్చినట్టుందండీ

రాఘవ:: 🙂

ఫణి:: చక్కగా ఉందండి.

రాఘవ:: అసలు పద్యాలంటే రామరాజభూషణుడే వ్రాయాలండీ. ఏమి అలంకారాలూ, ఏమి సొగసూ. అబ్బో. ఆయనలా వ్రాయటం ఆయనకే చెల్లింది.

కొత్తపాళీ:: రాజ భూషణుడు కదా! తెలుగు పంచ కావ్యాల్లో వసు చరిత్ర ప్రౌఢకావ్యం అంటారు

రాఘవ:: అర్థం:: మట్టితో నిండియున్న భూమిమీద గాలిచేత కొట్టబడిన వానమబ్బు వర్షించి గోదావరిని పుట్టించింది. ఆ గోదావరి సొగసుగా ఱాళ్లమీదుగా ప్రవహించి ప్రవహించి రాజమండ్రి చేరి తర్వాత సాగరంలో కలిసింది.

చదువరి:: 🙂 బహు బాగు!

రాకేశ్వరుఁడు:: మదేభము = మత్తేభము ?

రాఘవ:: ఔను. రెండూ ఒకటే.

రాకేశ్వరుఁడు:: అటజని గాంచె పద్యం గుర్తుకు వచ్చింది।

శ్రీరామ్:: ప్రావ్రుణ్ముహుర్ అంటే?

రాఘవ:: ప్రావృట్ అంటే వర్షర్తువు. ముహుః మళ్లీ. వర్షర్తువులో మళ్లీ మళ్లీ కురిసే (వృషత్) మేఘము (అంబుదంబు).

శ్రీరామ్:: రాఘవా,,.నెనర్లు

కొత్తపాళీ:: కామేశ్వర్రావు గారు, మీ పూరణ కూడా

కామేశ్వరరావు:: అలాగే
మ.కో

రాఘవ:: కామేశ్వరరావుగారూ, అసలు దేవతారాట్ అని కూడ విడగొట్టవచ్చు అన్న ఆలోచన నాకు రాలేదండీ మీ పూరణ చూచేవఱకూ.

చంద్రమోహన్:: రాకేశ్వర ఊరు హుష్ కాకీ చేసేశారు

సనత్ కుమార్:: భలే..

చదువరి:: దేవతారాట్ విరుపు ఉంది చూసారూ.. బ్రహ్మాండం !

రాకేశ్వరుఁడు:: కామేశం గారు ణ్మ ప్రాసను జటిలత్వము లేకుండానే భలే ఛేదించారే

ఫణి:: రాముడు సముద్రాన్ని చేరాడు. బాగుంది.

కొత్తపాళీ:: దీనిలో ఇంకో సౌందర్యం, పద్యం నడక చెడకుండా ఉండి ఇంకా సౌందర్యం ఇనుమడించింది

కామేశ్వరరావు:: నాకు విరుపుల మీదే దృష్టి ఉంటుందెప్పుడూ 🙂

చదువరి:: 🙂

కొత్తపాళీ:: ఏమోలెండి, పెద్దన గారు కదా, పరుపుల మీద ఉందేమో దృష్టి అనుకున్నాము ఇప్పటిదాకా 🙂 ఆయన హంసతూలికా తల్పం అడిగాడు కదా కవిత రావాలంటే.

(గతంలో జరిగిన భువనవిజయం కవిసమ్మేళనంలో కామేశ్వరరావు గారు అల్లసాని పెద్దన పాత్ర పోషించారు – సం.)

రాఘవ:: విరుపులు విరుల్లా అందంగా ఉండేలా చూచుకోవడం కూడ మీకు భలే తెలుసునండీ.

రాకేశ్వరుఁడు:: నాకు అసలు విరుద్దామనే ఆలోచనే రాదు।

రాకేశ్వరుఁడు:: దీన్ని మాత్రంమీరు నడ్డివిరగగొట్టారు

కామేశ్వరరావు:: అటు పిమ్మట రామాయణం చక్కగా రక్షించింది. 🙂

చంద్రమోహన్:: మత్తకోకిల నడక కూడా కొత్తగాఉంది ఈ పద్యంలో!

రాఘవ:: చంద్రమోహన్ గారూ, దీర్ఘసమాసాలవల్ల కొంచెం ఠీవి పెరిగి నడక మారిందండీ.

సనత్ కుమార్:: రాఘవా, కామేశ్వరరావు గారూ.. మీ ఈద్దరికీ చెరో లక్ష వరహాలు

రాకేశ్వరుఁడు:: చెబుతా చెబుతా నా పూరణ।

తర.

మ.కో

రాకేశ్వరుఁడు:: ఇది futuristic పూరణ 🙂

కొత్తపాళీ:: హమ్మ్ .. మొత్తానికి విలయం తప్పదంటావు

రాఘవ:: గ్లోబలు వార్మింగు మళ్లీ వచ్చిందే?

కామేశ్వరరావు:: Global warming!

చంద్రమోహన్:: అనిల సంద్రములు? హాలహాలము?

ఫణి:: లావా.

రాకేశ్వరుఁడు:: విద్యార్థి కల్పతరువులో హాలహాలము ఇచ్చారు।

రాకేశ్వరుఁడు:: అనిలసంద్రముల్ – ద్వంద్వసమాసం

రాఘవ:: రాకేశ్వరులవారూ, హాలహలము విన్నాను కానీ హాలహాలము వినలేదండీ.

శ్రీరామ్:: సమాసం దుష్టం…

రాకేశ్వరుఁడు:: కామేశ్వరరావుగారు, కామరాక్షసికొండి పెట్టిరి – అచల సంధి !

రాఘవ:: మిశ్రమనుకోవాలి. తప్పదు.

శ్రీరామ్:: 🙂

రాకేశ్వరుఁడు:: శ్రీరామ – యా అవునుకదా

కామేశ్వరరావు:: 🙂

చంద్రమోహన్:: అనిల సంద్రములంతటన్ అంటే స్పష్టత వస్తుందేమో

శ్రీరామ్:: మరే

చంద్రమోహన్:: అంతయున్ అంటే అవే కర్తలైపోతున్నాయి

గిరి:: రాజమండ్రి 2012 అన్నమాట

కొత్తపాళీ:: ఈ సారి పూరణల్లో పర్యావరణ ప్రస్తావన బలంగానే ఉంది

రాఘవ:: భలే. ఏమైనా, చక్కటి సమస్య ఇచ్చినందుకు రాకేశ్వరునికి పెద్ద నమస్కారం. అలాగే ఈ సమస్యకి నా పూరణ గోదావరీమాతకు అంకితం.

నరసింహారావు:: బాగుందండీ మీ పూరణ

చదువరి:: చక్కటి భావన !

…………………..

కొత్తపాళీ:: ముందుకి పోదాం… ఈ కవితా గోష్టిలో, కేవలం సమస్యలు సాధించడం, చమత్కారమే కాక, కవిత్వం ధార కట్టాలనేది కూడా మా ఆశయం. ఈ ఆశయానికి రూపకల్పన చేస్తూ మూడు నించీ ఐదు పద్యాల్లో కొన్ని అంశాలని వర్ణించమని కోరాము. ముందుగా కామేశ్వర్రావుగారిని ద్రౌపది వర్ణన వినిపించమని కోరుతున్నాను.

కామేశ్వరరావు:: చిత్తం
తే.గీ

శా.

ఉ.

రాఘవ:: ద్రౌపది వచ్చేసరికి మీరు కూడ మాలికలు అల్లారే! శార్దూలం అద్భుతమండీ. మొత్తానికి చిఱు ధ్వనికావ్యంగా ఉంది.

గిరి:: మీ పద్యం చదివాక ఇంద్రుణ్ణి జిష్ణు అని కూడా అంటారని తెలిసింది

రవి:: నాకిప్పుడే తెలిసింది

చంద్రమోహన్:: శార్దూలం అద్భుతం.

కామేశ్వరరావు:: రాఘవా, నెనరులు.

శ్రీరామ్:: మొదటిపద్యంలో అద్భుతమైన భావం!!!

చంద్రమోహన్:: భారతంలోని “దుర్వారోద్యమ బాహు విక్రమ…” పద్యాన్ని మించినట్లుంది

గిరి:: విస్ఫురదుదగ్రార్చిస్స్పులింగమ్ము

సనత్ కుమార్:: క్షుభితాంతరంగ పటురంగత్తుంగ భంగమ్ములో….భలే.

కామేశ్వరరావు:: ద్రౌపదిని వర్ణించాలనగానే, ఆ శార్దూలం అలా పరవళ్ళు తొక్కింది

రవి:: కొంచెం విశ్వనాథ వారి ఛాయ కనిపించింది (ఏదో మిరుమిట్లు గొల్పు మెఱుపున్నది..)

కామేశ్వరరావు:: రవిగారు, సరిగ్గా పోల్చుకున్నారు!

చంద్రమోహన్:: ద్రౌపదిని సాగరంతో పోల్చడం బాగుంది

కామేశ్వరరావు:: శ్రీరాం గారు నెనరులు. మొదటి పద్యంలో ఆ సముద్రంతో పోలికనే చివరిదాకా తీసుకురావడానికి ప్రయత్నించాను.

రాఘవ:: 🙂

కొత్తపాళీ:: రవి 🙂

ఫణి:: భర్తల గుణాలు ఆమెలో ప్రకాశిస్తున్నాయి. అధ్భుతంగా ఉందండి.

చదువరి:: అద్భుతం!

పుష్యం:: శార్ధూలం చాలా బాగుందండీ..చాలా సార్లు ప్రత్నించాను కానీ. సంస్కృతం లేకుండా శార్ధూలం చాలా కష్టమనిపించింది.

గిరి:: కామేశ్వరరావు గారు, నకుల సహదేవులు – అందము, తెలివి యేనా?

కొత్తపాళీ:: రాఘవ కూడా మంచి వర్ణన చేశారు. రాఘవా, మీ వర్ణన కానివ్వండి

రాఘవ:: అవధరించండి
శా.

సీ.

తే.గీ

ఉ.

సనత్ కుమార్:: భలే.

గిరి:: గొప్పగా ఉంది

కొత్తపాళీ:: సుకృష్ణకచేక్షణ ??

ఫణి:: అంతా కృష్ణ మయం. 🙂

శ్రీరామ్:: భేష్!

నరసింహారావు:: బావుందండి. ఆహా !

కామేశ్వరరావు:: అద్భుతం రాఘవా!

కొత్తపాళీ:: కచ అంటే జుత్తు కదా

రాఘవ:: చక్కటి నల్లటి వెండ్రుకలూ కండ్లూ

చంద్రమోహన్:: శభాష్

రవి:: నవరసాల పద్యం భలే ఉంది

గిరి:: ధర్మేతరక్షేమ భ్రాంతి – వివరించండి

కొత్తపాళీ:: ఓ, కృష్ణ విశేషణం రెంటికీ వొప్పిందా, సరే.

కొత్తపాళీ:: వర్ణనలో ఇచ్చిన రెండో అంశం ఒక దృశ్యం

సనత్:: అద్భుతం రాఘవా!

చదువరి:: భలే! బాగుంది.

రాఘవ:: ధార్తరాష్ట్రులకు అధర్మం క్షేమంగా ఉన్నట్టు భ్రాంతి కలిగించి చివఱికి ధర్మమే గెలిపించిన శక్తి

రాకేశ్వరుఁడు:: కామేశం గారిదీ, రాఘవదీ రెండూ అద్భుతంగా వున్నాయి, ఈ మధ్య గరికిపాటివారి మహాభారతంలో ద్రౌపది మాన సంరక్షణాఘట్టమే జరిగింది। ఈ వర్ణనాంశము చాలా ఉచితము।

గిరి:: లోతుగా ఆలోచిస్తేగానీ బోధపడినిది

రాఘవ:: కామేశ్వరరావుగారూ, అన్నీ వచ్చాయే. అద్భుత, శృంగార, హాస్య, కరుణా, భీతి, వీర, బీభత్స, శాన్త, వాత్సల్య

కొత్తపాళీ:: రౌద్రం .. కరుణ అనేది రసం కాదు

కామేశ్వరరావు:: కొత్తపాళీగారు, “కరుణ” రసం కాదు కాని “కరుణా” రసమే అనుకుంటాను.

రాఘవ:: 😀

చంద్రమోహన్:: కొత్తపాళిగారు, కరుణ రసమే! “ఏకో రసః, కరుణ ఏవ” అన్నాడు భవభూతి

కొత్తపాళీ:: కామేశ్వర, భలే

రాఘవ:: పైగా, వాల్మీకి రామాయణంలో ప్రధానరసం కరుణారసమే అని అంటారు కూడాను.

సనత్:: భలే..

కొత్తపాళీ:: చంద్ర, నిజమే, ఆ నానుడి నేనూ విన్నాను

రాకేశ్వరుఁడు:: సరసంగానుంది

గిరి:: నవరసరంగానుంది

రాఘవ:: స్వరససిద్ధి కలిగించాడు మా రాముడు 🙂

రాకేశ్వరుఁడు:: రాముఁడు రాఘవుఁడు రఘుకూల్ఉడితఁడు 🙂