అభినవ భువనవిజయము -2- నరవర నిన్నుబోలు లలనామణి

(<< గత భాగము)

‹కొత్తపాళీ› గిరిధర కవీంద్రా, ఈ సమస్య నెత్తుకోండి: “నరవర నిన్నుబోలు లలనామణి నెందును గానమీ యిలన్”
‹గిరి› కొత్తపాళీగారూ ఇదిగో

చం.
విరటుని కొల్వులో వలలుఁ వేషము వేసిన, ఓ మహా బలీ,
తరుణిని కావ కీచకుని నైల్యమునుండి, ధరించి చీరలన్
మరుగున నిల్వ, పెచ్చెనట వాంఛలు వానికి, నీవు కాంతవే?
నరవర, నిన్నుబోలు లలనామణి నెందును గానమీ యిలన్


powered by ODEO

‹కొత్తపాళీ› భీమునికే చీరకట్టారన్న మాట! బాగుంది
‹రాకేశ్వరుడు› గిరి, పద్యం చాలా బాగుంది. “పెచ్చెనట వాంఛలు వానికి” అన్నారు, మీకు కూడా నరవరులను చూసి వాంఛలు పెచ్చిన స్వానుభవాలు వున్నాయని నా సందేహం. లేక పోతే ఇంత అద్భుతమైన పద్యమా!
‹గిరి› రాకేశ్వరుఁడు, అంతటి ‘కీచాక’చక్యం కలుగలేదు ఇంకా. మీ పూరణ ప్రారంభించండి మరి.
‹కొత్తపాళీ› లలిత కవిగారిది ఇంకో పురాణ పూరణ ఉన్నది . అది కానిచ్చి రాకేశ్వరుని ఆధునిక పూరణ విందాము.

————————————————————————————-

‹కొత్తపాళీ› లలితకవి గారి పూరణ ఇదిగో…

చం.
పరశువు నెత్తి క్రోధమున భార్గవరాముఁడు రా నెఱింగి స
త్వరముగఁ జీరె నా దశరథావనినాథుఁడు తాల్చె ; వస్త్రముల్
సరిపడకున్న దోర్బలవిశాలునకున్ నగి పల్కిరంగనల్ ;
నరవర నిన్నుబోలు లలనామణి నెందును గానమీ యిలన్.

(పరశురాముడు తనను చంపవస్తున్నాడని తెలిసి దశరథుడు చీరలో దాగుకొనబోగా, ఆతని శరీరానికి చాలీచాలని ఆ వస్త్రాలను చూచి అక్కడి ఆడవారు నవ్వి … అన్నారట)


powered by ODEO
‹విశ్వామిత్ర› “నగి పల్కిరంగనల్ ” బావుంది, వీరికిదే పని, రామాయణ కాలం లోనూ, భారత కాలం లోను.
‹రాఘవ› మరేఁ! ఇప్పుడు కూడానేమోనండి.
‹నాగరాజు› కొత్తపాళీ – ఈ పురాణ కథ నే విన్నది కాస్త వేరుగా ఉంటుంది.
‹కొత్తపాళీ› నాగరాజు, చెప్పండి.
‹నాగరాజు› పరశురాముడు కొత్తగా పైళ్ళైన రాజులని చంపేవాడు కాదుట. అందుకని, దశరథుడు, రాజర్షి వస్తున్నాడని తెలియంగానే, పక్కనున్న స్త్రీ మెళ్ళో తాళి కట్టేసేవాడట. అలా, దశరథునికి మూడువందలమంది భార్యలు అని ఓ కథ.
‹కొత్తపాళీ› నాగరాజు, అవునుట. అలాగే గాజులు తొడుక్కున్న కథ కూడా విన్నాను. కవి నిరంకుశుడుగదా, గాజులు తొడుక్కున్నాక ఇదేం భాగ్యమని చీరగూడా కట్టేశారు.
‹గిరి› నాగరాజు, మీరు చెప్పిన దశరథుని కథవల్ల ఆయన్ని ‘వరనర‘ అని సంబోధించవచ్చేమో పద్యంలో.
‹నాగరాజు› గిరి – సూపర్. బాగుంది చమత్కారం.
‹రాఘవ› వరనర… హ్హహ్హహ్హ
‹కొత్తపాళీ› వరుడైన నరుడు
‹రాఘవ› నయ్యం… వానర అనలేదు
‹కొత్తపాళీ› రాఘవ, అబ్బే ప్రాస భంగం అవుతుంది. (పద్యం నాలుగు పాదాల్లోనూ రెండో అక్షరం ‘ర’కారం కావాలి కదా)
‹రాకేశ్వరుడు› కొత్తపాళీ, లలితకవిగారి పద్యఁవంటే నాలాంటి బండబుద్ధులకు కొంత వివరణ కావలిసిందే మఱి …
‹భట్టుమూర్తి› ఈ సమస్యమీద ఈ రెండు పద్యాలూ మాగొప్పగా వచ్చాయి
‹రాఘవ› అవును పద్యాల్రెండూ బావున్నై
‹నాగరాజు› నాకు పద్యాలు చెప్పటం రాదుగాని, నేనైతే ఖడ్గతిక్కన మీద చెప్పుండేవాడిని.
‹విశ్వామిత్ర› మంచి ఊహ నాగరాజు గారూ
‹రాఘవ› వచనమైనా చెప్పచ్చునేమో
‹గిరి› నాగరాజు, పద్యంలో ఎందుకండీ సుబ్బరంగా వచనంలోనే శెలవీయండి
‹రాకేశ్వరుడు› పురాణ జ్ఞానలేమి నా పతనానికి దారితీసేటట్టుందిక్కడ
‹నాగరాజు› వైరికి వెన్నిచ్చి ఇంటికొచ్చిన ఖడ్గతిక్కనకి భార్య మంచం అడ్డుపెట్టి, పసుపు, చీరె పెట్టిందట స్నానానికి. అదీ కథ.
‹విశ్వామిత్ర› ఇంకో మాటేమంటే, అతని తల్లి కోడలికి వత్తాసు పలకటం
‹నాగరాజు› విశ్వామిత్ర – అవును అది కూడా ఉంది. ఆయన తల్లిపేరు గుర్తుకు రావట్లేదు. భార్య మాంచాలేగా?
‹కొత్తపాళీ› ఖడ్గ తిక్కన .. మంచి ఆలోచనే కానీ ఆయన రాజుకాడు, పోనీ క్షత్రియుడు కూడా కాడు
‹విశ్వామిత్ర› నే సమస్య చూసి బృహన్నలకు అంట కడతారనుకున్నాను … కాని ఎవరూ కట్టలే

————————————————————————————‹కొత్తపాళీ› రాకేశ్వరుఁడు, సమయాభావం కాకుండా మీ అత్యాధునిక పూరణ మొదలు బెట్టండి
‹రాకేశ్వరుఁడు› ఇక నా వంతేనా… నాకైతే పరీక్షలలోఁ కూడా ఇంత భయం వేయలేదు 🙁 నాకు పురాణాలు తెలియవు, పొట్ట చీల్చితే కనబడే ఒకటీ రెండూ పురాణాలు సినిమా పురాణాలే… అందుకే ఊర్మిళ, అమీర్ ఖాన్ లను తలచుకొని నా అధునాతన కాలాల నేపథ్యంలో పద్యం
‹రాఘవ› శభాష్
‹గిరి› రాకేశ్వరుఁడు, చప్పట్లు, ఈలలు
‹రాకేశ్వరుడు›

చం.
అరవిరి యందగత్తెలు తన కానరు, యీడది వచ్చి పడ్డనూ
ఉరిమిళ నన్యు లిష్టపడె నొక్కడు మాత్ర మమీరుఁ గాంచెనే
మరి యొక నాడు నన్ను గని బల్కెను మోజుగ రామనాథుడున్
“నరవర నిన్నుబోలు లలనామణి నెందును గానమీ యిలన్”

‹కొత్తపాళీ› ఎవరీ రామనాథుడు ఏమీ కథ?
‹రాకేశ్వరుడు› రామనాథుడని ఒక కల్పిత వ్యక్తి…
‹కొత్తపాళీ› ఆహా
‹రాకేశ్వరుడు› అతను గే… ఇది అతని గాధ !
‹విశ్వామిత్ర› ఉరి-మిళ?
‹రాకేశ్వరుడు› ఊర్మిళ
‹రాఘవ› ఆహా, ఉరుముతుందని వ్యుత్పత్తి చెప్పుకుంటే సరి

‹రాకేశ్వరుడు› మాత్రమ్ + అమీరుని గాంచెను. అతను రంగీలా సినిమాకి వెళ్లినప్పుడు అందరూ ఊర్మిళను చూస్తుంటే ఇతను మాత్రం అమీర్ ని ఇష్టపడ్డాడు అని…
‹గిరి› గేల కళ్ళకి మొగవాళ్ళు కూడా ఆడ వారిలా కనబడతారని మీ భావమా
‹రాకేశ్వరుడు› ఆడవారి కంటే కూడా నువ్వు అందంగా వున్నావు అని రమనాథుడి భావం
‹రాఘవ› ఇందాక రామనాథుడన్నారు. ఇప్పుడే రమానాథుడా

‹విశ్వామిత్ర› సంభవామి యుగే -యుగే ( యు ఆంగ్లము)
‹రాఘవ› విశ్వామిత్ర, మిమ్మల్ని ఏమనాలో తెలీట్లేదు
‹రాకేశ్వరుడు› విశ్వామిత్ర, నాకు మాటలు రావట్లేదు
‹చదువరి› విశ్వామిత్ర, మీకు అందనిదేమీ లేదండి
‹కొత్తపాళీ› విశ్వామిత్ర, అవును, అవసరమైతే అదికూడా సంభవమే! 🙂

‹నాగరాజు› అవునూ, పురూరవుడు కూడా కొంతకాలం ఆడ రూపంలో ఉన్నాడుగా?
‹రాఘవ› శిఖండి కూడా
‹కొత్తపాళీ› నాగరాజు, పురూరవుడు కాదు, యయాతి. రాకేశ్వరుడి పద్యం చూడండి .. పూర్తిగా వేరే మెట్టు ఎక్కించాడు
‹నాగరాజు› కొత్తపాళీ – రాకేశ్వరుడి పద్యం బావుంది, కాని పూర్తిగా అర్థంకాల్యా.
‹రాకేశ్వరుడు› నాగరాజు, మీరు పురాణాల దృష్ట్యా ఆలోచిస్తున్నారు. నేను పద్యం వ్రాసింది నేటి కాలంలో ఒక అబ్బాయి గురించి.

‹భట్టుమూర్తి› రామనాథుడంటే … ఎందరో స్త్రీలకు నాథుడు…అట్టివాడు కూడా ఈ నరవరుని జూచి ..ఎందును గానలేదని.. మోజుపడ్డాడు. అంచేత, వాడు గే.. కానవసరంలేదు. “… వానిజూచి మగవారలైన మరుల్గొనెడు మరో మరుడు మనోహరుడు…” అన్నాడు శ్రీరాముని గూర్చి శ్రీశ్రీ .
‹విశ్వామిత్ర› భట్టుమూర్తి గారూ, ఆ ముక్క విశ్వామిత్రుడే చెప్పాడు, వాల్మీకం లో.
‹గిరి› భట్టుమూర్తి గారికి రామనాధుని గురించి వివరం బాగానే తెలుసుననుకుంటా 🙂
‹రాకేశ్వరుడు› భట్టుమూర్తి, రామనాథుడు అంటే .. రాముడు (పురుషుడు)నికి నాథుడు – అంటే గే అని!
‹భట్టుమూర్తి› రామ అంటే స్త్రీ.

(తరువాయి భాగము)

——————-

సంకలనం: రానారె

This entry was posted in కవిత్వం and tagged . Bookmark the permalink.